Read ბიბლია მეორე ეზრა 5 Bible Online

მეორე ეზრა 5 - ბიბლია bible

მეორე ეზრა 5

¹შემდგომ ამისა წასასვლელად აირჩიეს მამა-პაპეულ სახლთა წინამძღოლნი თავიანთი ტომების მიხედვით, მათი ცოლები, მათი ძენი და ასულნი, მათი მონები და მხევლები და მათი საქონელი.

²დარიოსმა ათასი ცხენოსანი აახლა მათ, რათა მშვიდობიანად მიეცილებინათ იერუსალიმამდე, მუსიკით, დაფდაფებით და ბუკ-ნაღარით.

³ილხენდა მათი ყოველი მოძმე, და დარიოსმა ნება დართო მათ ერთად წასულიყვნენ.

⁴აი, იმათი სახელები, თავ-თავიანთი ტომების მიხედვით რომ წავიდნენ, უხუცესობის წესით:

⁵მღვდლები, აარონის ძის — ფინხასის ძენი; იესო, სერაიას ძის — იოცადაკის ძე; იოიაკიმი, შეალთიელის ძის — ზერუბაბელის ძე, დავითის სახლიდან, ფერეცის საგვარეულოდან, იუდას ტომიდან,

⁶ბრძნული სიტყვა რომ წარმოსთქვა სპარსთა მეფის, დარიოსის, წინაშე მისი მეფობის მეორე წელს, ნისანის თვის პირველში.

⁷ესენი არიან გადასახლების ტყვეობიდან გამოსული იუდაელნი, რომელნიც ბაბილონის მეფემ, ნაბუქოდონოსორმა, გადაასახლა ბაბილონში,

⁸და იერუსალიმსა და სხვა ადგილებში დაბრუნდნენ, თვითეული თავის ქალაქში, თავიანთ წინამძღოლებთან — ზერუბაბელსა და იესოსთან, ნეემიასა და სერაიასთან, რესაიასთან და ბიგვაისთან, მარდოქაისა და ბილშანთან, მისპარსა და რეელიასთან, რეხუმსა და ბაყანასთან ერთად მოსულნი.

⁹ხალხისა და მისი წინამძღოლების რიცხვი: ფარყოშის ძენი — ორი ათას ას სამოცდათორმეტი.

¹⁰შეფატიას ძენი — ოთხას სამოცდათორმეტი; არახის ძენი — შვიდას ორმოცდათექვსმეტი.

¹¹ფახათ-მოაბის ძენი, იესოსა და იოაბის ძეებთან ერთად, — ორი ათას რვაას თორმეტი.

¹²ყელამის ძენი — ათას ორას ორმოცდათოთხმეტი; ზათუს ძენი — ცხრაას ორმოცდა ხუთი; ხორბეს ძენი — შვიდას ხუთი; ბანის ძენი — ექვსას ორმოცდა რვა.

¹³ბებაის ძენი — ექვსას ოცდა სამი; ყაზგადის ძენი — ათას სამას ოცდა ორი.

¹⁴ადონიკამის ძენი — ექვსას სამოცდა შვიდი; ბიგვაის ძენი — ორი ათას სამოცდა ექვსი; ყადინის ძენი — ოთხას ორმოცდა თოთხმეტი.

¹⁵ხიზკიას ძის, ატერის ძენი — ოთხმოცდა თორმეტი; კილანისა და ყაზეტას ძენი — სამოცდა შვიდი; ყაზურუს ძენი — ოთხას ოცდათორმეტი.

¹⁶ყანნიას ძენი — ას ერთი; არომის ძენი, ბეცაის ძენი — სამას ოცდასამი; იორას ძენი — ას თორმეტი.

¹⁷ბაიტერუსის ძენი — სამი ათას ხუთი; ბეთლემის ძენი — ას ოცდა სამი.

¹⁸ნეტოფასაგან — ორმოცდათხუთმეტი; ყანათოთისაგან — ას ორმოცდა თვრამეტი; ბეთასმოთისგან — ორმოცდაორი.

¹⁹კირიათარიმისგან — ოცდა ხუთი; ქეფირასა და ბეეროთისგან — შვიდას ორმოცდა სამი.

²⁰ქადიასნი და ამიდიოსნი — ოთხას ოცდა ორი; რამასა და გებაყისგან — ექვსას ოცდა ერთი.

²¹მიქმაშისაგან — ას ოცდა ორი; ბეთელისგან — ორმოცდა თორმეტი; მაგბიაშის ძენი — ას ორმოცდა თექვსმეტი.

²²ყელამისა და ონოს ძენი — შვიდას ოცდა ხუთი; იერიხოს ძენი — სამას ორმოცდა ხუთი.

²³სენაას ძენი — სამი ათას სამას ოცდაათი.

²⁴მღვდლები: იესოს ძის იედაყიას ძენი ანასიბის ძეებთან ერთად — ცხრაას სამოცდა თორმეტი; იმერის ძენი — ათას ორმოცდა თორმეტი.

²⁵ფაშხურის ძენი — ათას ორას ორმოცდა შვიდი; ხარიმის ძენი — ათას ჩვიდმეტი.

²⁶ლევიანები: იესოს, კადმიელის, ბანასა და სუდიას ძენი — სამოცდა თოთხმეტი.

²⁷მგალობელნი: ასაფის ძენი — ას ოცდა რვა.

²⁸მეკარენი: შალუმის ძენი, ატერის ძენი, თოლმონის ძენი, ყაკუბის ძენი, ხატითას ძენი, შობაის ძენი, სულ — ას ოცდა ცხრამეტი.

²⁹ტაძრის მსახურნი: ციხას ძენი, ხაშუფას ძენი, ტაბაყოთის ძენი, კეროსის ძენი, სიაყას ძენი, ფადონის ძენი, ლებანას ძენი, ხაგაბას ძენი,

³⁰ყაკუბის ძენი, ყუთაის ძენი, კეტაბის ძენი, ხაგაბის ძენი, შამლაის ძენი, ხანას ძენი, კათუას ძენი, გახარის ძენი,

³²მეხიდას ძენი, ქუთას ძენი, ხარეას ძენი, ბარკოსის ძენი, სისერას ძენი, თემას ძენი, ნეციახის ძენი, ხატიფას ძენი,

³³სოლომონის მსახურთა ძენი: ჰასოფერეთის ძენი, ფერუდას ძენი, იაყალას ძენი, ლოზონის ძენი, გიდელის ძენი, შეფატიას ძენი,

³⁴ხატილის ძენი, ფოქერეთ-ჰაცებაიმის ძენი, საროთიეს ძენი, მასიას ძენი, გასის ძენი, ადუსის ძენი, სუბასის ძენი, აფერას ძენი, ბაროდისის ძენი, შაფათის ძენი, ამის ძენი.

³⁵სულ ტაძრის მსახურნი და სოლომონის მსახურთა ძენი — სამას სამოცდა თორმეტი.

³⁶ესენი არიან თელმელახიდან და თელხარშადან გამოსულნი; მათი წინამძღვარნი — ქერუბი, ადანი და იმერი.

³⁷ზოგმა ვერ შეძლო თავისი მამულის და ტომის ჩვენება და ვერ დაამტკიცა, რომ ისრაელის მოდგმისაა; ესენი არიან: ტობიას ძის — დელაიას ძენი, ნეკოდას ძენი — ექვსას ორმოცდა თორმეტი.

³⁸მღვდელთაგანნი, მღვდელმსახურებას რომ ასრულებდნენ, მაგრამ სიაში კი არ აღმოჩნდნენ: ჰობაიას ძენი, ჰაკოცის ძენი, იადუს ძენი, რომელმაც ცოლად შეირთო აგია, ბარზილაის ერთ-ერთი ასული, და მისი სახელით იწოდა.

³⁹რაკი ძიებისას საგვარტომო სიაში არ აღმოჩნდნენ, განშორებულ იქნენ მღვდლობისგან.

⁴⁰უთხრეს მათ ნეემიამ და ატთარიამ, არ ზიარებოდნენ სიწმიდეთ, ვიდრე არ აღდგებოდა ურიმ-თუმიმით შემოსილი მღვდელმთავარი.

⁴¹სულ იყვნენ ისრაელის ძენი, თორმეტწლიანებიდან მოყოლებული, მონათა და მხევალთა გარდა, ორმოცდაორი ათას სამას სამოცი; მონები და მხევლები — შვიდი ათას სამას ორმოცდა შვიდი; მგალობელნი და მეფსალმუნენი — ორას ორმოცდა ხუთი.

⁴²აქლემი — ოთხას ოცდა თხუთმეტი, ცხენი — შვიდი ათას ოცდა თექვსმეტი, ჯორი — ორას ორმოცდა ხუთი, საუღლე საქონელი — ხუთი ათას ხუთას ოცდახუთი.

⁴³ღვთის ტაძარს რომ მიადგნენ იერუსალიმში, გვარის ზოგიერთმა თავკაცმა აღთქმა დადო, რომ შეძლებისდაგვარად აღადგენდა უფლის სახლს იმავ ადგილას;

⁴⁴ტაძრის საგანძურში მშენებლობისათვის დადებდა ათას ოქროს მნას, ხუთი ათას მნას ვერცხლისას და სამღვდელო სამოსელს.

⁴⁵

⁴⁶მღვდლები, ლევიანები და ხალხის ნაწილი იერუსალიმსა და მის შემოგარენში დასახლდნენ, მგალობლები, მეკარენი და მთელი ისრაელი კი — თავიანთ სოფლებში.

⁴⁷მეშვიდე თვის დამდეგს, როცა ისრაელის ძენი უკვე თავ-თავიანთ სამკვიდრებლებში იყვნენ, ერთად მოიყარეს თავი გაშლილ ადგილას, აღმოსავლეთის პირველ კარიბჭესთან.

⁴⁸ადგა იესო, იოცადაკის ძე, მისი მღვდელმსახური ძმები, ზერუბაბელი, შეალთიელის ძე და მისი ძმები, და განუმზადეს სამსხვერპლო ისრაელის ღმერთს, რათა მასზე შეეწირათ სრულადდასაწველი, როგორც სწერია მოსეს, ღვთის კაცის, წიგნში.

⁴⁹და შეიკრიბნენ მათთან იმ ქვეყნის სხვა ტომთაგანნიც და აღმართეს სამსხვერპლო თავის ადგილას, რადგანაც მტრობდნენ მათ, და მძლავრობდა მათზე იმ ქვეყნის ყველა ტომი; ხოლო მათ თავის დროზე მოჰქონდათ მსხვერპლი და დილა-საღამოს სრულადდასაწველს სწირავდნენ უფალს.

⁵⁰კარვობის დღესასწაულს იხდიდნენ, როგორც აწესებს სჯული, და განაწესისამებრ სწირავდნენ მსხვერპლს,

⁵¹რასაც თან ერთვოდა შაბათთა, ახალმთვარობათა და ყველა წმიდა დღესასწაულის განუწყვეტელი ძღვენი და მსხვერპლი.

⁵²და ყველას, ვინც მეშვიდე თვის ახალმთვარობისას აღთქმა დაუდო ღმერთს, მოჰქონდა მსხვერპლი ღვთისათვის, თუმცა ტაძარი ჯერ კიდევ არ აგებულიყო.

⁵³ვერცხლსა და სასმელ-საჭმელს აძლევდნენ ქვისმთლელებსა და ხუროებს, ურმებს — ციდონელებსა და ცორელებს, რათა კედრის ხე-ტყე გამოეზიდათ ლიბანიდან და ტივებით შემოეტანათ იაფოს ნავსადგურში, როგორც უბრძანა მათ კვიროსმა, სპარსეთის მეფემ.

⁵⁴იერუსალიმში ღვთის ტაძართან მოსვლიდან მეორე წელს და მეორე თვეს ზერუბაბელმა, შეალთიელის ძემ, იესომ, იოცედეკის ძემ და მათმა ძმებმა, მღვდლებმა, ლევიანებმა, და ტყვეობიდან ყველა გამოსულმა

⁵⁵საძირკველი ჩაუყარეს ღვთის ტაძარს იუდასა და იერუსალიმში მოსვლის მეორე წელს და მეორე თვეს, ახალმთვარობისას.

⁵⁶და მიუყენეს ლევიანები, ოცწლიანებიდან მოყოლებული უფლის საქმეს; დადგა იესო თავის ვაჟებსა და ძმებთან ერთად, ძმა კადმიელი, ემადაბუნი და ილიადუნის ძის — იოდას ძენი, ვაჟიშვილებით და ძმებითურთ, ყველა ლევიანი, ერთსულოვნად აღძრული უფლის სახლის ასაშენებლად.

⁵⁷და ააშენეს მშენებლებმა უფლის ტაძარი; დადგნენ შემოსილი მღვდლები საკრავებით და საყვირებით, ხოლო ლევიანები — დაფდაფებით, უგალობდნენ და ისრაელის მეფის — დავითის წესისამებრ ადიდებდნენ ღმერთს.

⁵⁸მადიდებელნი საგალობელთა გუგუნით უხმობდნენ უფალს, რომ მისი მადლი და დიდება უკუნისამდეა მთელ ისრაელზე.

⁵⁹საყვირებს ახმიანებდა მთელი ხალხი და ღაღადისით ადიდებდა უფალს ღვთის სახლის აღდგენისათვის.

⁶⁰ხოლო უხუცესნი და გვართა თავკაცნი ლევიანთაგან თუ მღვდელთაგან, რომელთაც ენახათ უწინდელი სახლი, ხმამაღალი მოთქმა-გოდებით მოვიდნენ მშენებლობის მოსახილავად;

⁶¹მრავალნი კი — საყვირებითა და მხიარული ყიჟინით;

⁶²მაგრამ ხალხს არც კი ესმოდა საყვირთა ხმა ამ გნიასში, თუმცაღა ბევრი ხმამაღლა აგუგუნებდა საყვირებს, ასე რომ, მათი გუგუნი შორს ისმოდა;

⁶³გაიგონეს იუდასა და ბენიამინის ტომების მტრებმა და მოვიდნენ იმის გასაგებად, თუ რას მოასწავებდა საყვირთა ხმა.

⁶⁴შეიტყეს, რომ ტყვეობიდან დაბრუნებულნი ტაძარს უშენებენ ღმერთს, ისრაელის ღმერთს.

⁶⁵ზერუბაბელს, იესოსა და გვართა წინამძღოლებს მიადგნენ და უთხრეს, ჩვენც თქვენთან ერთად ვაშენებთო;

⁶⁶რადგან ჩვენც თქვენსავით ვუსმენთ თქვენს უფალს და მსხვერპლს ვწირავთ მას აშურთა მეფის ესარხადონის დროიდან, რომელმაც აქ გადმოგვასახლაო.

⁶⁷უთხრეს მათ ზერუბაბელმა, იესომ და ისრაელის გვართა წინამძღოლებმა: „თქვენთად ერთად ვერ ავუშენებთ ტაძარს ჩვენს ღმერთს და უფალს.

⁶⁸ჩვენ თვითონ უნდა ავუგოთ იგი ისრაელის უფალს, როგორც გვიბრძანა კვიროსმა, სპარსელთა მეფემ“.

⁶⁹ხოლო იმ ქვეყნის ხალხები ავიწროებდნენ იუდაში მყოფთ და აბრკოლებდნენ მშენებლობას.

⁷⁰ვერაგობით აშფოთებდნენ ხალხს და ხელს უშლიდნენ მშენებლობის დასრულებას მთელი იმ ხნის განმავლობაში, ვიდრე კვიროსი ცოცხალი იყო.

⁷¹ასე რომ მშენებლობა ორ წელიწადს გაჭიანურდა დარიოსის გამეფებამდე.