Read ბიბლია ტობითი 14 Bible Online

ტობითი 14 - ბიბლია bible

ტობითი 14

¹და დაასრულა ტობითმა ქება-დიდება.

²ორმოცდათვრამეტი წლისა იყო, თვალისჩინი რომ დაევსო და რვა წლის შემდეგ აეხილა თვალი. უშურველად გასცემდა მოწყალებას, მოწიწებით ემსჭვა ლვოდა უფალ ღმერთს და ადიდებდა მას.

³ბოლოს, ღრმად მოხუცებულმა უხმო თავის ძეს მისი შვილებითურთ და უთხრა: „შვილო, თან იახელ შენი შვილები. აი, მე მოვხუცდი და სიცოც-ხლეს ვეთხოვები.

⁴მიდიას მიაშურე, შვილო, რადგანაც მწამს, რომ ნინევე დაემხობა, როგორც ბრძანა იონა წინასწარმეტყველმა; მიდიაში კი მშვიდობა იქნება, ვიდრე არ მოაწევს ჟამი; ჩვენი ძმები წინაპართა მადლიანი მიწიდან გაიფანტებიან; იერუსალიმი გაუდაბურდება; ღვთის სახლი გადაიბუგება და კაი ხანს იქნება უკაცრიელი.

⁵მაგრამ ღმერთი კვლავ შეიწყალებს და აღთქმულ მიწაზე დააბრუნებს მათ, და ააგებენ სახლს, მხოლოდ არა უწინდელის მსგავსს, ვიდრე არ გასრულდება დრო-ჟამი. შემდგომ ამისა, დაბრუნდებიან ტყვეობიდან; ძველი დიდებით აღადგენენ იერუსალიმს და აშენდება მასში ღვთის სახლი საუკუნო ყოველი თაობისათვის, — დიდებული სახლი, როგორც გვაუწყებენ წინასწარმეტყველნი.

⁶ყოველი ხალხი ჭეშმარიტი მოწიწებით მოიქცევა უფალი ღმერთის მიმართ და შემუსრავს თავის კერპებს.

⁷მისი ერი აღიარებს თავის ღმერთს და აამაღლებს უფალი თავის ერს; იხარებს ყველა, ვისაც ჭეშმარიტებითა და სიმართლით უყვარს ღმერთი და მოწყალებას არ იშურებს ჩვენი ძმებისათვის.

⁸ასე რომ, შვილო, გაეცალე ნინევეს, რადგანაც ჭეშმარიტად აღსრულდება ის, რაც გვაუწყა წინასწარმეტყველმა იონამ.

⁹შენ კი უერთგულე სჯულსა და მცნებებს, და შენსავ სასიკეთოდ, მოწყალე იყავ და სამართლიანი. ჩემს გვერდით დამარხე დედაშენი და ნუღარ დაყოვნდები ნინევეში.

¹⁰გახსოვდეს, შვილო, რა დღეში ჩააგდო ნადაბმა ახიკარი — მისი გამზრდელი; როგორ შეიყვანა ნათლიდან ბნელში და როგორ მიეზღო მას: ახიკარი გადარჩა, ნადაბს კი მიეგო, რაც ეკუთვნოდა — ბნელეთს ჩავიდა. მენაშემ გულმოწყალება გამოიჩინა და ახიკარმა თავი დააღწია მისთვის დაგებულ სიკვდილის მახეს, ნადაბი კი შიგ გაება და თქვენი ჭირი წაიღო.

¹¹ახლა ხომ ხედავთ, შვილებო, რა ძალა აქვს მოწყალებას და როგორ იხსნის კაცს სამართალი.“ ესეცა თქვა და სული განუტევა სარეცელზე. ას ორმოცდათვრამეტი წლისა იყო და პატივით დაკრძალეს იგი.

¹²ხანა რომ მოკვდა, მამის გვერდით დამარხა იგი ტობიამ და ცოლ-შვილითურთ წავიდა ეკბატანაში, რეღუელთან, თავის სიმამრთან.

¹³ღირსეულად იცხოვრა სიბერემდე, პატივით დაკრძალა სიდედრ-სიმამრი და სამკვიდროდ მიიღო მათი და მამამისის მთელი ქონება.

¹⁴ას ოცდაშვიდი წლისა მიიცვალა მიდიის ეკბატანაში.

¹⁵მაგრამ გარდაცვალებამდე შეიტყო ნინევეს დაქცევა, რომელიც აიღეს ნაბუქოდონოსორმა და ახაშვეროსმა, და სიკვდილის წინ გაიხარა მისი დაქცევით.