Read ბიბლია ივდითი 10 Bible Online

ივდითი 10 - ბიბლია bible

ივდითი 10

¹როდესაც მორჩა ღაღადისს ისრაელის ღმერთის მიმართ და დაასრულა მთელი სათქმელი,

²წამოიმართა, თავის მოახლეს უხმო და ჩავიდა სახლში, სადაც შაბათისა და საზეიმო დღეები დაჰყო.

³გაიძრო ძაძა, ტანს რომ ემოსა, გაიხადა საქვრივო სამოსელი, წყლით დაიბანა ტანი და სქელი ნელსაცხებელი იცხო, თმა დაივარცხნა, მანდილი გაიკრა თავზე და სადღესასწაულო კაბა ჩაიცვა, თავისი ქმრის — მანასეს სიცოცხლეში რომ ეცვა;

⁴ფეხებზე სანდლები მოირგო, ფარღულით, სამაჯურებით, ბეჭდებით და საყურეებით შეიმკო თავი და მთელი თავისი სამკაულები აისხა, რათა ეცთუნებინა ყოველი კაცის თვალი, ვინც კი შეხედავდა.

⁵მოახლეს ღვინით სავსე ტიკჭორა და ზეთის ჭურჭელი მისცა ხელში, ქერის ფქვილით, ჩირითა და წმიდა პურით გაავსო ხურჯინი; მთელი თავისი სანოვაგე შიგ ჩაალაგა და აჰკიდა მას.

⁶ბეთულიას ბჭეს რომ მიადგნენ, იქ მდგარი ყუზია და ქალაქის უხუცესნი — ქებრისი და ქარმისი დახვდათ.

⁷ივდითი რომ დაინახეს, მისი სახისა და სამოსის ცვლილებით განცვიფრებულებმა ასე მიმართეს მას:

⁸ჩვენი მამა-პაპის ღმერთმა მოგაგოს მადლი და შეგასრულებინოს შენი განზრახვა ისრაელის ძეთა სასიქადულოდ და იერუსალიმის ასამაღლებლად.

⁹თაყვანი სცა ივდითმა ღმერთს და უთხრა მათ: უბრძანეთ, ქალაქის ბჭე გამიღონ, რათა გავიდე იმ საქმის აღსასრულებლად, რაზედაც მელაპარაკეთ. და უბრძანეს ჭაბუკებს ქალაქის ბჭე გაეღოთ მისთვის, როგორც მან თქვა.

¹⁰მათაც გაუღეს და გავიდა ივდითი თავის მოახლესთან ერთად, მოქალაქენი კი თვალს ადევნებდნენ მას, ვიდრე მთის კალთა ჩავლო, არ გაივაკა და თვალს მიეფარა.

¹¹ქალები ხეობას გაუყვნენ და წინ შემოხვდნენ მათ აშურელთა მოდარაჯენი.

¹²შეიპყრეს და ჰკითხეს: ვინა ხარ, საიდან მოსულხარ, ან საით მიხვალო? ხოლო მან პასუხად თქვა: ებრაელთა ასული ვარ და მათ გამოვექეცი, რადგანაც დღეს თუ ხვალ თქვენი წერა გახდებიანო.

¹³ჰოლოფერნესთან, თქვენი ლაშქრის თავკაცთან მივდივარ, რომ ჭეშმარიტების სიტყვა ვაუწყო და გზა ვუჩვენო, რომლითაც ისე აიღებს მთელ მთიანეთს, რომ მისი ლაშქრიდან ძეხორციელიც არ დაიღუპება.

¹⁴მის სიტყვებს რომ უსმენდნენ და პირისპირ უმზერდნენ, მისი მშვენებით გაოგნებულმა მოდარაჯეებმა უთხრეს:

¹⁵გიხსნია შენი სიცოცხლე, ჩვენს მბრძანებელს რომ მოაშურე; ახლა კი მის კარავში წადი, ჩვენს ხალხს გამოგაყოლებთ და შენს თავს მას ჩააბარებენ.

¹⁶როცა მის წინაშე წარსდგები, ნუ შეკრთება შენი გული, თამამად მოახსენე შენი სათქმელი და წყალობას არ მოგაკლებს.

¹⁷მერე ასი კაცი გამოყვეს, მისი თავი მოახლითურთ მათ ჩააბარეს და ისინიც ჰოლოფერნეს კარვისკენ წარუძღვნენ.

¹⁸მთელი ბანაკი მღელვარებამ მოიცვა, რადგანაც ყველა კარავს მოედო მისი მოსვლის ამბავი. ყოველი მხრიდან მოჯარდნენ და გარს შემოერტყნენ, რადგანაც ჰოლოფერნეს კარვის წინ იდგა, ვიდრე მხედართმთავარს მის მოსვლას მოახსენებდნენ.

¹⁹მისი სილამაზით განცვიფრებულნი განცვიფრებითვე იხსენიებდნენ ისრაელის ძეთაც და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: ვის შეუძლია არად ჩააგდოს ხალხი, რომელსაც ასეთი ქალები ჰყავს? უგუნურება იქნებოდა ცოცხალი გაგვეშვა თუნდაც ერთი კაცი, თორემ გადარჩენილები მთელ ქვეყანას გააბრიყვებდნენ.

²⁰ამასობაში ჰოლოფერნეს მესაწოლენი და მისი მსახურებიც გარეთ გამოეფინენ და ქალი კარავში შეიყვანეს.

²¹ჰოლოფერნე თავის საწოლზე ისვენებდა, ჩარდახქვეშ, რომელიც ძოწეულით, ოქროთი, სმარაგდითა და ძვირფასი ქვებით იყო შემკული.

²²ივდითის ამბავი რომ მოახსენეს, წინკარში გამოვიდა; ვერცხლის ჩირაღდნებით მოუძღოდნენ წინ.

²³ჰოლოფერნესა და მისი მსახურების წინაშე რომ წარსდგა, ყველა გაოგნებული დარჩა ქალის მომნუსხავი სახით. ხოლო ის პირქვე დაემხო და თაყვანი სცა მას, და ჰოლოფერნეს მსახურებმა წამოაყენეს იგი.