Read ბიბლია იობ. 17 Bible Online

იობ. 17 - ბიბლია bible

იობ. 17

¹„სული შემემუსრა, ჩამიქრა დღეები, და გათხრილია საფლავი ჩემთვის.

²ნეტავ ეს მქირდავნი არ მეხვივნენ თავს! მათი ურჩობით ღამეს ათევენ ჩემი თვალები.

³მომხედე, შენვე გამიწიე თავდებობა შენს წინაშე. სხვა ვინ დამირტყამს ხელს ხელზე?

⁴რადგან დახურე შენ მათი გული გონიერებისთვის, და ამიტომაც არ აღაზევებ მათ.

⁵ვინც მეგობრებს ასმენს ანგარებით, მის შვილებს თვალები უნდა დაევსოთ.

⁶ხალხის საიგავოდ გამხადა, და მათ დასაცინად ვიქეცი.

⁷თვალთ დამიბნელდა დარდისაგან, და აჩრდილივით არის ჩემი სხეულის ასოები.

⁸განცვიფრდებიან ამის გამო წრფელნი, და მართალი ურჯულოზე აღდგება.

⁹დაიჭერს მართალი თავის გზას, და ხელწმიდა კაცი მეტად განმტკიცდება.

¹⁰თქვენ კი, მობრუნდით, მოდით ყველანი, ბრძენს მაინც ვერ ვიპოვი თქვენს შორის.

¹¹ჩემმა დღეებმა განვლეს, ჩაიფუშა ჩემი ზრახვები — ჩემი გულის ფიქრები.

¹²ისინი ღამეს დღედ აქცევენ, ახლოა ნათელი ბნელთან.

¹³თუ ველი რამეს, მხოლოდ შავეთს — ბნელში დავაგე ჩემი ლოგინი.

¹⁴ჩავძახე საფლავს: ‘შენ მამა ხარ ჩემი!’ ჭიას ვუთხარი: ‘დედაჩემი ხარ და ჩემი და ხარ!’

¹⁵და სადაა ჩემი სასოება? ვიღა იხილავს ჩემს სასოებას?

¹⁶თან ჩამომყვება შავეთში? და ნუთუ ერთად განვისვენებთ დამიწებულნი?“