Read ბიბლია იობ. 36 Bible Online

იობ. 36 - ბიბლია bible

იობ. 36

¹განაგრძო ელიჰუმ და თქვა:

²„ცოტა მაცალე და გაჩვენებ, რადგან კიდევ არის ღვთის სახელით სათქმელი სიტყვები.

³შორიდან წამოვიღებ ჩემს აზრს და ჩემს გამჩენს მივაგებ სიმართლეს,

⁴რადგან ნამდვილად არ არის სიცრუე ჩემი სიტყვები. ცოდნაში სრული შენს წინაშეა.

⁵აჰა, ძლიერია ღმერთი, და არავინ სძულს. ის სიბრძნის ძალითაა ძლიერი.

⁶იგი ცოცხალს არ გაუშვებს უკეთურს, და ჩაგრულთ მიაგებს სამართალს;

⁷თვალს არ აშორებს თავის მართალს და მეფეებთან ერთად ტახტზე სვამს სამარადისოდ, და აღზევდებიან ისინი.

⁸და თუ მათ ბორკილები ადევთ, და ტანჯვის საკვრელით არიან შეკრულნი,

⁹განუცხადებს მათს ნამოქმედარს და მათს დანაშაულებს, რადგან დამძიმდნენ ისინი.

¹⁰გაუხსნის მათ ყურებს შეგონებისთვის და ეტყვის, რათა სიავისგან უკუმოიქცნენ.

¹¹თუ გაუგონებენ და დაემორჩილებიან, დღეებს სიკეთეში დაასრულებენ და წლებს — ნეტარებაში.

¹²და თუ არ გაუგონებენ, მახვილით დაეცემიან და უგნურებაში ამოხდებათ სული.

¹³გულმრუდნი აღძრავენ რისხვას, შველას არ ითხოვენ მისგან, როდესაც ბორკილს ადებს მათ.

¹⁴სიჭაბუკეშივე კვდება მათი სული, და მათი სიცოცხლე გათავდება საკერპოს მეძავებში.

¹⁵ის იხსნის ტანჯულს მისივე ტანჯვით, და თრგუნვის ჟამს უხსნის მათ ყურს.

¹⁶და შენც გამოგიყვანდა შეჭირვების პირიდან სიფართოვისკენ, სადაც არაა სივიწროვე, და შენი სუფრის ხორაგიც სავსე იქნებოდა ცხიმით.

¹⁷შენ კი სავსე იყავ უკეთურის მსჯავრით, მსჯავრი და სამართალი შენზეა მოჭიდებული.

¹⁸ფრთხილად იყავი, გულისწყრომამ დიდმა გამოსასყიდმა არ გადაგხაროს.

¹⁹ყვირილი გიშველის განა გასაჭირში, ან მთელი შენი ძალისხმევა?

²⁰ნუ ინატრებ იმ ღამეს, როცა ხალხები აიყრებიან თავიანთი ადგილებიდან,

²¹იფრთხილე, არ მოიქცე ავკაცობისკენ, რადგან ამით სატანჯველს ირჩევ.

²²აჰა, ღმერთი მაღალია თავისი ძლიერებით, ვინ არის მისნაირი მოძღვარი?

²³ვის დაუწესებია მისთვის გზა და ვის უთქვამს: ‘უკეთურება გაქვს ჩადენილი?’

²⁴გახსოვდეს, რომ უნდა ადიდო მისი საქმე, რომელთაც ხალხი უგალობს.

²⁵ყველა ადამიანსა აქვს ნანახი ისინი, კაცი შორიდანვე ამჩნევს მათ.

²⁶აჰა, მაღალია ღმერთი და ვერ შევიცნობთ მას, მისი წელთა რიცხვი აურაცხელია.

²⁷რადგან ის აკავებს წყლის წვეთებს, ისინი ნისლიდან ასხურებენ წვიმას,

²⁸ღრუბლები ღვრიან მას, უხვად ესხურება ადამიანს.

²⁹თუ მიხვდება ვინმე ღრუბლების განფენილობას, მისი კარვის ჭექა-ქუხილს?

³⁰აჰა, ის განაფენს მასზე თავის ელვას, დაფარავს იგი ზღვის ფესვებს,

³¹რადგან ამით განსჯის ხალხებს, უხვად იძლევა საზრდოს.

³²თავის ხელებს ელვით იფარავს, უბრძანებს მას სამიზნისაკენ.

³³მისი ქუხილი ამას იუწყება, და ჯოგიც — გრიგალის ამოვარდნას.“