Read ბიბლია იობ. 7 Bible Online

იობ. 7 - ბიბლია bible

იობ. 7

¹„განა ბრძოლა არაა კაცის ყოფა მიწაზე? განა მისი დღეები დღიური მუშის დღეებივით არ არის?

²როგორც მონას სწყურია ჩრდილი, როგორც დღიური მუშა ელის თავის გასამრჯელოს,

³ასე მხვდა წილად ამაოების თვენი, და მომეთვალა ტანჯვის ღამენი.

⁴თუ ვწევარ, ვამბობ: ‘როდის ავდგები?’ მაგრამ გრძელია ღამე, და მე ბორგვით ვიღლები

⁵ჩემი ხორცი მატლებით შეიმოსა და მიწის მტვრით, ჩემი კანი სკდება და იხრწნება.

⁶ჩემი დღენი ჯარის უსწრაფესად ბრუნავენ და უიმედოდ იწურებიან.

⁷გახსოვდეს, ქროლვაა ჩემი სიცოცხლე, არ მობრუნდება ჩემი თვალი სიკეთის ხილვად.

⁸ვეღარ მიხილავს თვალი, ჩემი მნახველი, თვალებს მომაპყრობ, მაგრამ მე უკვე აღარ ვიქნები!

⁹ქრება ღრუბელი და მიდის. ასე ჩადის შავეთში კაცი და აღარ ამოდის,

¹⁰შინ აღარ დაბრუნდება, და ვეღარ ცნობს მას მისი ადგილი.

¹¹მეც აღარ დავაყენებ ჩემს პირს, ვილაპარაკებ სულშეჭირვებული, ვიღაღადებ სულგამწარებული.

¹²განა ზღვა ვარ ან ზღვის გველეშაპი, ყარაული რომ მომიჩინე?

¹³როცა ვიტყვი: მანუგეშებს-მეთქი ჩემი სარეცელი, ჩემს ჭმუნვას წარიტაცებს-მეთქი ჩემი საგებელი,

¹⁴მაშინ მაძრწუნებ მე სიზმრებით და მაშინებ ხილვებით.

¹⁵ასე, რომ ჩემი სული უმალ დახრჩობასა და სიკვდილს ირჩევს, ვიდრე ჩემს ძვალთა გადარჩენას.

¹⁶მომბეზრდა სიცოცხლე, არ ვიცოცხლებ უკუნისამდე. დამეხსენ, რადგან ფუჭია ჩემი დღეები.

¹⁷რა არის ადამიანი, ასე რომ განადიდებ? მისკენ რომ მიგიპყრია გულისყური?

¹⁸რომ ყოველ დილას მოინახულებ? და სცდი ყოველ წამს?

¹⁹სანამდე არ მომაშორებ მზერას? სანამდე არ მომშორდები,

²⁰მე თუ ცოდვა ჩავიდინე, შენ რა დაგიშავე, ადამიანის მცველო? რად დამსვი შენს სამიზნედ და რად შევიქენ ტვირთად ჩემი

²¹რატომ არ შემინდობ ცოდვას? და არ წარმიხოცავ დანაშაულს? რადგან ახლა მიწა-მტვერში ვწვები. ძებნას დამიწყებ და