Read ბიბლია ფსალმ. 17 Bible Online

ფსალმ. 17 - ბიბლია bible

ფსალმ. 17

¹გუნდის ლოტბარს. უფლის მსახურის, დავითისა, რომელმაც წარმოთქვა უფლის მიმართ სიტყვანი ამ გალობისა იმ დღეს, როცა უფალმა გადაარჩინა ყველა თავისი მტრისა და საულის ხელთაგან. და თქვა:

²შეგიყვარებ, უფალო, სიმტკიცევ ჩემო.

³უფალო, კლდევ და სიმაგრევ ჩემო, ღმერთო ჩემო, ფარო ჩემო და დამხმარეო, საყრდენო ჩემო.

⁴ქებით მოვუხმობ უფალს, და მტრებისაგან გადავრჩები.

⁵გარს შემომერტყა სიკვდილის ხვია და შემაძრწუნეს ნაკადებმა უკუღმართებმა.

⁶შუა მოვექეც ბორკილებში ჯოჯოხეთისა და წინ სიკვდილს ხაფანგები გადამეღობა.

⁷გაჭირვებაში ვუხმობდი უფალს და ღმერთსა ჩემსა მოვუწოდებდი. ისმინა ხმა ჩემი თავისი სამხილიდან და მისწვდა მის ყურს ჩემი ღაღადი.

⁸შეძრწუნდა და შეირყა დედამიწა, შეკრთნენ მთათა ფუძენი; შეძრწუნდნენ, რადგან განრისხდა იგი.

⁹აღმოხდა კვამლი მისი რისხვისა, ცეცხლი მომსვრელი მის ბაგეთაგან, ნაკვერცხლები აღმოენთნენ მისგან.

¹⁰დახარა ცანი და გარდმოვიდა, და მის ფერხთა ქვეშ — ნისლი უკუნი.

¹¹ქერუბიმებზე ამხედრდა და გაფრინდა, და გაეშურა ქარის ფრთებით.

¹²წყვდიადი თავის საფარველად აქცია; ქუფრ მძიმე ღრუბლებში შეეფარა.

¹³მისი პირის ბრწყინვალებით გაიფანტნენ ღრუბლები, სეტყვა და ნაკვერცხლები.

¹⁴და დაიგრგვინა უფალმა ზეცაში, და ზეციერმა გამოსცა ხმა თავისი სეტყვით და ნაკვერცხლებით.

¹⁵გაუშვა ისრები და მიმოფანტა და განაბნია ელვანი მრავალნი.

¹⁶და გამოჩნდნენ წყარონი წყალთა, და გაშიშვლდნენ ფუძენი სამყაროსი შენს მრისხანე დაძახილზე, უფალო, შენი პირის ქარის ქროლვაზე.

¹⁷გამომიწოდა ხელი სიმაღლიდან, ამომიყვანა; მრავალ წყალთაგან გამომიხსნა.

¹⁸დამიხსნა ძლიერი მტრისაგან და მოძულეთაგან ჩემთა, ჩემზე ძლიერნი რომ იყვნენ.

¹⁹ადგნენ ჩემს წინააღმდეგ ჩემი გაჭირვების ჟამს, და უფალი იყო ჩემი საყრდენი.

²⁰გამომიყვანა გაშლილ სივრცეზე, მიშველა,

²¹მიზღო უფალმა ჩემი სიმართლით, ჩემთა ხელთა სიწმიდის კვალობაზე დამაჯილდოვა.

²²ვინაიდან მივყვებოდი უფლის გზებს და არ ვცოდავდი ღმერთის წინაშე;

²³ვინაიდან ჩემს თვალწინაა ყველა მისი მცნება და მისი კანონებიდან არ გადამიხვევია.

²⁴უცოდველი ვიყავი მის წინაშე და თავს ვიცავდი შეცოდებისგან.

²⁵და მომიზღო უფალმა ჩემი სიმართლით, ჩემთა ხელთა სიწმიდის კვალობაზე მის თვალთა წინაშე.

²⁶გულმოწყალეს წყალობით ექცევი, გულმართალს — გულმართლად;

²⁷ჭეშმარიტს ჭეშმარიტად ექცევი, უკუღმართს — უკუღმართად;

²⁸რადგან საწყალ ხალხს იხსნი და მედიდურ თვალებს ამდაბლებ.

²⁹ამიტომ ანთებს ჩემს ლამპარს უფალი; ჩემი ღმერთი სინათლედ მიქცევს სიბნელეს.

³⁰შენით ვამარცხებ ლაშქარს და ჩემი ღმერთის შეწევნით გადავევლები გალავანს.

³¹უმწიკვლოა გზა ღვთისა, ხალასია სიტყვა უფლისა; ფარია იგი ყველასათვის, ვინც მას მიენდობა.

³²რადგან ვინ არის ღმერთი, გარდა უფლისა? ანდა ვინ არის ბურჯი, გარდა ჩვენი ღმერთისა?

³³ღმერთი მიმატებს ძალას და სწორ გზას მაძლევს.

³⁴ჩემს წვივებს ირმისას ამსგავსებს და ჩემს სიმაღლეებზე მაყენებს.

³⁵ომს ასწავლის ჩემს ხელებს, და რვალის მშვილდს ადრეკინებს ჩემს მკლავებს.

³⁶მომეცი ფარი შენი ხსნისა, და შემეწიე შენი მარჯვენით! განმადიდე შენი წყალობით!

³⁷გამიფართოვე ნაბიჯი ჩემს ქვეშ, და ჩემი წვივები აღარ წაბორძიკებულან.

³⁸დავედევნები ჩემს მტრებს და წამოვეწევი და არ დავბრუნდები ვიდრე არ მოვსპობ.

³⁹დავამარცხებ და წამოდგომას ვეღარ შეძლებენ, ჩემთა ფერხთა ქვეშ განერთხმებიან.

⁴⁰და შენ შთამბერე ძალა საომრად, მოდრიკე ჩემზე აღმდგარნი ჩემს ფერხთქვეშ.

⁴¹ჩემს მტრებს ზურგი შენ აბრუნებინე ჩემგან და მე ამოვწყვეტ ჩემს მოძულეებს.

⁴²იღაღადებენ, და მშველელი არ ეყოლებათ; უფლის მიმართ

⁴³გავაცამტვერებ, როგორც ქარი მტვერს, გავთელავ, როგორც ტალახს ქუჩაში.

⁴⁴მიხსენი ხალხის დავისაგან, დამაყენე ერების მეთაურად, ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახუროს.

⁴⁵ყურის მოკვრითაც მორჩილნი გახდებიან ჩემს წინაშე, უცხო ტომები პირფერულად მომეპყრობიან.

⁴⁶უცხო ტომები გაილევიან და ათრთოლდებიან თავიანთ სიმაგრეებში.

⁴⁷უკვდავია უფალი! დიდებულია სიმაგრე ჩემი! და ამაღლდება ღმერთი — ჩემი მშველელი,

⁴⁸ღმერთი, რომელიც შურს იძიებს ჩემთვის და მიმორჩილებს ერებს.

⁴⁹ჩემო მხსნელო მტრებისაგან, შენ ამამაღლე მათზე, ვინც აღმდგარია ჩემს წინააღმდეგ! და უკეთური კაცისაგან მიხსენი.

⁵⁰ამისთვის გადიდებ წარმართებში, უფალო, და შენს სახელს ვუგალობებ.

⁵¹ამრავლებს შველას მეფისათვის და წყალობას თავისი ცხებულისათვის — დავითისა და მისი მოდგმისათვის საუკუნოდ.