Read ბიბლია ფსალმ. 88 Bible Online

ფსალმ. 88 - ბიბლია bible

ფსალმ. 88

¹მოძღვრება. ეთან ეზრახელისა.

²უფლის წყალობებს მარადჟამს ვუგალობებ. თაობიდან თაობას ვაცნობებ

³რადგანაც ვთქვი: „უკუნისამდე დაფუძნდეს და ცათა შიგან. განიმტკიცო ჭეშმარიტება შენი“

⁴შენ თქვი: „დავდე პირობა ჩემს რჩეულთან, შევფიცე დავითს, ჩემს მორჩილს:

⁵‘უკუნისამდე გავამაგრებ შენს შთამომავლობას და თაობიდან თაობამდე დავაფუძნებ შენს ტახტს.’“

⁶განადიდებენ ცანი შენს საოცრებებს, უფალო, ასევე შენს ჭეშმარიტებას წმიდათა კრებულში.

⁷რადგან ვინ შეედრება ცაში უფალს, ვინ მიემსგავსება უფალს ღვთის შვილებში?

⁸ღმერთი დიდებულია წმიდათა კრებულში და საშიშია ყველასათვის მის ირგვლივ.

⁹უფალო, ღმერთო ძალთაო! და შენი ჭეშმარიტება შენს გარშემოა!

¹⁰შენ ბატონობ ზღვის მოქცევაზე, მის აბობოქრებულ ტალღებს შენ ამშვიდებ.

¹¹შენ განართხე ეგვიპტე, როგორც განგმირული; შენი ძლიერი მკლავით გაფანტე შენი მტრები.

¹²შენია ცანი, დედამიწაც შენია; სამყარო და მისი სავსება შენ დააფუძნე.

¹³ჩრდილოეთი და სამხრეთი შენ შეჰქმენი; თაბორი და ხერმონი შენს სახელს უმღერებენ.

¹⁴შენია მკლავი მაგარი; გააძლიერე ხელი შენი, მოამაღლე მარჯვენა შენი.

¹⁵სიმართლე და მართლმსაჯულებაა შენი ტახტის საფუძველი, წყალობა და ჭეშმარიტება შენი სახის წინაშე დადიან.

¹⁶ნეტარ არს ხალხი, მცოდნე ბუკის ხმობისა; ისინი შენი სახის შუქით იარებიან, უფალო;

¹⁷შენი სახელით ილხენენ ყოველდღე და შენი სიმართლით ამაღლდებიან.

¹⁸რადგან შენა ხარ მშვენება მათი ძალისა, და შენი ნებით მომაღლდება ღირსება ჩვენი.

¹⁹რადგან უფლისაგან არის ჩვენი ფარი და წმიდა ისრაელისაგან — მეფე ჩვენი.

²⁰მაშინ ელაპარაკე ხილვისას შენს წმიდებს და უთხარი: „ვუბოძე დახმარება გმირს; ავამაღლე რჩეულნი ხალხისაგან;

²¹ვპოვე დავითი, მსახური ჩემი, და ჩემი, წმიდა ზეთი ვცხე მას.

²²რომ ჩემმა ხელმა წარმართოს იგი, და ჩემმა მკლავმა გაამაგროს.

²³ვერ დაჯაბნის მას მტერი, და ურჯულოების ძე ვერ დაჩაგრავს მას.

²⁴მოვსრავ მის წინაშე მის მოდავეთ, და მის მოძულეებს დავამხობ;

²⁵ჭეშმარიტება და წყალობა ჩემი მასთანაა და ჩემი სახელით მომაღლდება ღირსება მისი.

²⁶ზღვას გადავაწვდენ მის ხელს, და მდინარეებს — მის მარჯვენას.

²⁷ის მომიწოდებს: ‘მამაჩემი ხარ, ჩემი ღმერთი და ბურჯი ჩემი ხსნისა.’

²⁸მეც უფროსობას ვუბოძებ მას, ქვეყნიერების მეფეებზე უმაღლესობას,

²⁹უკუნისამდე შევუნახავ მას ჩემს წყალობას, და ჩემი აღთქმა საიმედო იქნება მისთვის.

³⁰და დავამკვიდრებ უკუნისამდე ნაშიერს მისას და მისი ტახტი, ვითარცა დღენი ცისანი.

³¹თუ მიატოვეს მისმა შვილებმა ჩემი რჯული და ჩემს სამართალს არ გაჰყვებიან,

³²თუ ჩემს წესდებებს დაარღვევენ და ჩემს მცნებებს არ დაიცავენ,

³³კვერთხით მოვკითხავ მათ დანაშაულს და გვემით — შეცოდებას.

³⁴მაგრამ ჩემს წყალობას არ მოვუშლი მას და არ გავაცრუებ ჩემს ჭეშმარიტებას.

³⁵არ შევბღალავ ჩემს აღთქმას და არ შევცვლი, რაც აღმოხდა ჩემს ბაგეებს.

³⁶ერთხელ შევფიცე ჩემი სიწმიდით; განა ვეცრუები დავითს?

³⁷მისი ნაშიერი მარადჟამს იქნება და მისი ტახტი, ვითარცა მზე, ჩემს წინაშე;

³⁸მკვიდრი იქნება მთვარესავით უკუნისამდე, და ჭეშმარიტი მოწმე ღრუბლებში.“

³⁹მაგრამ მიატოვე და შეიზიზღე, განრისხდი შენს ცხებულზე!

⁴⁰უგულებელყავ აღთქმა შენს მორჩილთან, მიწას დაანარცხე გვირგვინი მისი;

⁴¹მოშალე ყველა ზღუდენი მისნი; ნანგრევებად აქციე სიმაგრენი მისნი.

⁴²გაძარცვეს იგი გამვლელ-გამომვლელებმა, მეზობლის დასაცინი გახდა;

⁴³მაღლა ასწიე მის მოშუღართა მარჯვენა, გაახარე ყველა მისი მტერი.

⁴⁴თანაც დააჩლუნგე მისი მახვილი და არ უწყალობე გამარჯვება ომში;

⁴⁵გააცამტვერე სიწმიდე მისი და მისი ტახტი მიწასთან გაასწორე;

⁴⁶შეამცირე დღენი მისი სიჭაბუკისა, და სირცხვილით შემოსე იგი.

⁴⁷როდემდე დაგვემალები, უფალო? განუწყვეტლივ,

⁴⁸გაიხსენე, რა არის ჩემი წუთისოფელი; რისთვის შეჰქმენი ფუჭად ყოველი ძე ადამისა?

⁴⁹ვინ არის კაცი სიკვდილი არ იხილოს, და

⁵⁰სად არის შენი ადრინდელი წყალობა, უფალო, დავითს რომ შეჰფიცე შენი ჭეშმარიტებით?

⁵¹გაიხსენე, უფალო, დამცირება შენს მორჩილთა, უბით რომ ვატარებ ყველა ძლიერი ხალხისაგან.

⁵²როგორ ლანძღავენ შენი მტრები, უფალო, როგორ ლანძღავენ შენი ცხებულის კვალს.

⁵³კურთხეულ არს უფალი უკუნისამდე!