Read ბიბლია ფსალმ. 9 Bible Online

ფსალმ. 9 - ბიბლია bible

ფსალმ. 9

¹გუნდის ლოტბარს, ძის სიკვდილზე. ფსალმუნი დავითისა.

²გადიდებ, უფალო, მთელი გულით, ვილაპარაკებ შენს სასწაულებს.

³ვიმხიარულებ და ვილხენ შენით, ვუმღერებ შენს სახელს, უზენაესო.

⁴ოდეს მოიქცევიან ჩემი მტრები უკან, მარცხს განიცდიან და დაიღუპებიან შენს წინაშე.

⁵რადგან შენ გაარჩიე ჩემი დავა და სამართალი; დაბრძანდი ტახტზე, სიმართლის მსაჯულო.

⁶განრისხდი ერებზე, მოსპე ბოროტი, მათი სახელი ამოშალე უკუნითი უკუნისამდე.

⁷მტერი გაქრა, გაპარტახდა სამუდამოდ და შენ დაანგრიე ქალაქები, მათთან ერთად მოისპო მათი ხსენება.

⁸ხოლო უფალი იარსებებს უკუნისამდე. მან მოამზადა სამართლისთვის თავისი ტახტი.

⁹და ის სიმართლით განსჯის მსოფლიოს, გაასამართლებს ხალხებს სისწორით.

¹⁰უფალი იქნება ჩაგრულის შემწე და დასაყრდენი გაჭირვების ჟამს.

¹¹შენ მოგენდობიან შენი სახელის მცოდნენი, ვინაიდან არ მიატოვებ, უფალო, შენს მაძიებლებს.

¹²უგალობეთ უფალს, სიონის მკვიდრს, აუწყეთ მისი საქმენი ერებს.

¹³რადგან იძიებს მათ სისხლს, გაიხსენებს მათ, არ დაივიწყებს ტვირთმძიმეთა გოდებას.

¹⁴შემიწყალე, უფალო, იხილე ჩემი შეჭირვება ჩემი მტრებისაგან, აღმამაღლე სიკვდილის კარიბჭიდან,

¹⁵რათა განვაცხადო ყოველი შენი ქება, კარიბჭეში სიონის ასულისა, ვილხინო შენმიერი შველით.

¹⁶ჩაცვივდნენ ერები თავიანთ ამოთხრილ ორმოში, მათს განმზადებულ ბადეში გაება მათი ფეხი.

¹⁷ცნობილია უფალი, სამართლის მოქმედი; ბოროტი გაება თავისი ხელებით დაგებულ მახეში.

¹⁸დაუბრუნდებიან ბოროტნი ჯოჯოხეთს, ყველა ერი, ვინც დაივიწყა ღმერთი.

¹⁹სამუდამოდ არ იქნება დავიწყებული ღატაკი, სამარადისოდ — დაკარგული უპოვართა იმედი.

²⁰აღსდექ, უფალო, ნუ იმძლავრებს კაცი; დაე, გასამართლდნენ ერები შენს წინაშე.

²¹უფალო, შიშის ზარი დაეცი მათ; დაე შეიტყონ ერებმა, რომ კაცუნები არიან ისინი.

²²რატომ დგახარ, უფალო, შორს? თვალს მარიდებ გაჭივების ჟამს?

²³ამპარტავნობით დევნის ბოროტი ღატაკს; შეპყრობილნი იქნებიან მზაკვრობით, რომელიც განიზრახეს.

²⁴რადგან ტრაბახობს ბოროტი თავისი სულის ავხორცობით, ხოლო ანგარების მოყვარული უარყოფს უფალს.

²⁵ბოროტი თავისი ქედმაღლობით უგულებელყოფს, მისი აზრით არ არსებობს ღმერთი.

²⁶გამარჯვებულია მისი გზა ყოველჟამს; მიუწვდომელია შენი სამართალი მისდამი; თავის მტრებს სულის შებერვით ამარცხებს.

²⁷თავის გულში ამბობს: „არ წავბორძიკდები, თაობიდან თაობამდე არ შემხვდება სიავე“.

²⁸მისი პირი სავსეა წყევლით, თაღლითობით და სიცრუით; მისი ენა — სიმრუდე და უკუღმართობაა.

²⁹ჩასაფრდება ეზოს უკან, სამალავიდან მოკლავს უდანაშაულოს, მისი თვალები საწყლებს უთვალთვალებენ.

³⁰დაუდარაჯდება საფარში, ჩაუსაფრდება საწყალს მოსატაცებლად; მოიტაცებს, ოდეს მოიმწყვდევს თავის ბადეში.

³¹მოიზნიქება, გაწვება და საწყლებს თავის ბრჭყალებში მოაქცევს.

³²თავის გულში ამბობს: „დაივიწყა ღმერთმა, სახე დამალა, რომ არ იხილოს არასოდეს.“

³³აღსდექ, უფალო! ღმერთო, აღმართე ხელი, ნუ დაივიწყებ ჩაგრულებს.

³⁴რად უგულებელყო ბოროტმა ღმერთი და გულში თქვა: „შენ არ მოჰკითხავ“?

³⁵უმზერ შენ, ვინაიდან ხედავ წყენასა და შევიწროებას, რათა სამაგიერო გადაუხადო შენი ხელით, შენ განდობს თავის თავს ჩაგრული, შენ იყავ ობლის შემწე.

³⁶გადაამსხვრიე ბოროტისა და უკეთურის მკლავი, რომ ეძიონ მისი ბოროტება და ვერ იპოვონ.

³⁷უფალი არის ხელმწიფე უკუნითი უკუნისამდე, განქარდებიან წარმართნი მისი ქვეყნიდან.

³⁸უფალო, მოისმინე მორჩილთა ნატვრა; შეამზადე მათი გული, მიაპყარ ყური;

³⁹გაუსამართლე ობოლს და ჩაგრულს, რომ აღარ დევნონ კაცთაგანი ამ ქვეყანაზე.