Read ბიბლია სიბრძნე სოლომონისა 16 Bible Online

სიბრძნე სოლომონისა 16 - ბიბლია bible

სიბრძნე სოლომონისა 16

¹ამიტომაც საკადრისად დაისაჯნენ, ამნაირი ცხოველებითა და ურჩხულთა სიმრავლით ნატანჯნი.

²ამნაირი სასჯელის ნაცვლად, მოწყალე იყავ შენი ხალხის მიმართ; მისი უძღები მადა რომ დაგეცხრო, უცხო საზრდელი — მწყრები მოუმზადე საჭმელად.

³რათა მტერს, მისთვის შესეულ გულისამრევ ურჩხულთა დანახვაზე მადის ნატამალიც აღარ შერჩენოდა, შენს ხალხს კი, მცირე ხნით ნაშიმშილებს, უცხო საჭმლის გემო ეხილა.

⁴რადგანაც მტარვალთათვის ულმობელი გაჭირვება უნდა დაგეტეხა თავს, შენი ხალხისთვის კი მხოლოდ ის გეჩვენებინა, თუ როგორ იტანჯებოდნენ მტრები.

⁵როცა საზარელ მხეცთა მძვინვარება შენს ხალხს გადასწვდა და ცბიერ ქვეწარმავალთა გესლი მუსრს ავლებდა მას, უსასრულოდ როდი გაგრძელებულა შენი რისხვა.

⁶ჭკუის სასწავლად მხოლოდ მცირე ხნით შეაძრწუნე შენი ძენი, და მალევე მოუვლინე ხსნის ნიშანი, რათა შენი სჯულის მცნებები გახსენებოდათ.

⁷რადგანაც მოქცეული იმით კი არ გადარჩა, რასაც შეჰყურებდა, არამედ შენით, ყოველთა მხსნელო.

⁸ამით დაარწმუნე შენი მტრები, რომ შენა ხარ ყოველი ბოროტისაგან დამხსნელი.

⁹მტარვალნი კალიებისა და კრაზანების ნაკბენმა მოსრა, და არსად მოიძებნა მათი წამალი, რადგანაც ღირსნი იყვნენ მათგან წამებისა.

¹⁰შენს შვილებს კი გველების გესლმაც ვერა დააკლო რა, რადგან შენი წყალობა გადმოვიდა მათზე და განკურნა ისინი.

¹¹ისინი გესლით იქნენ მოწყლულნი, რათა შენი სიტყვები გახსენებოდათ, მაგრამ მალევე ეშველათ, რათა დავიწყების უფსკრულში არ დანთქმულიყვნენ შენს წყალობას მოკლებულნი.

¹²ვერც ბალახმა არგო მათ და ვერც სალბუნმა, არამედ შენმა ყოვლისმკურნალმა სიტყვამ, უფალო.

¹³რადგანაც შენს ხელთაა სიცოცხლეც და სიკვდილიც; ვისაც გსურს, შენ ჩაიყვან ჯოჯოხეთის ბჭემდე და შენვე ამოიყვან.

¹⁴ადამიანი შეიძლება ბოროტებით გახდეს მკვლელი, მაგრამ ვერც ამორთმეულ სულს დააბრუნებს უკან და ვერც საიქიოს გარდასულს.

¹⁵შენი ხელიდან გაქცევა შეუძლებელია. გაექცე შენს ხელს,

¹⁶რადგანაც მკრეხელნი, რომელთაც უარყვეს შენი შემეცნება, დასჯილ იქნენ შენი მძლე მარჯვენით, არნახული თავსხმით, სეტყვითა და უწყალო გრიგალით დევნილნი, და ცეცხლში ამოიბუგნენ.

¹⁷მაგრამ ყველაზე საოცარი მაინც ის არის, რომ ყოვლისდამშრეტ წყალში ცეცხლი უფრო მძლავრობდა, რადგან თვით სამყაროც კი შეეწევა მართალთ.

¹⁸ხანდახან ალი ცხრებოდა, რათა არ ამოებუგა მკრეხელებს მისეული ცხოველები და ამის მხილველთ სცოდნოდათ, რომ ღვთის მსჯავრია მათი მდევნელი.

¹⁹ხანდახან კი წყლის შუაგულში თვით ცეცხლზე მეტად მძლავრობდა, რათა მუსრი გაევლო უსჯულო მიწის ნაყოფთათვის.

²⁰ნაცვლად ამისა, ანგელოზთა საზრდოს არ აკლებდი შენს ხალხს და ისე, რომ არც კი გაგირჯია, ზეციდან უგზავნიდი მზამზარეულ პურს, ყველასთვის სანუკვარს და საამოს.

²¹შენს სიყვარულს შვილების მიმართ შენს მიერვე ბოძებული საზრდო მოწმობდა, გემოს რომ იცვლიდა იმის მიხედვით, თუ ვის როგორი სურდა და თვითეულის სურვილს ეხამებოდა.

²²თოვლმა და ყინვამ გაუძლეს ცეცხლს და არ დამდნარან, რათა სცოდნოდათ უკეთურთ, რომ შთანთქა მტრის მიერ მოწეული ნაყოფი სეტყვაში მოგიზგიზე და თავსხმაში მობრიალე ცეცხლმა.

²³მაგრამ იგივე ცეცხლი, რათა დანაყრებულიყვნენ მართალნი, ივიწყებდა თავის საკუთარ ძალას,

²⁴რადგან ქმნილება, შენ — მის შემოქმედს რომ გემსახურება, უსამართლოთა დასჯას მიელტვის და ცხრება მათდა სასიკეთოდ, ვისაც სწამს შენი.

²⁵ამიტომ იყო, რომ მაშინაც, ყოველმხრივ სახეცვლილი, შენს ცხოველმყოფელ მადლს მსახურებდა გაჭირვებულთა სურვილით.

²⁶რათა სცოდნოდათ შენს შვილებს, რომელნიც შეიყვარე, უფალო, რომ ნაყოფთა სიუხვე კი არ არჩენს ადამიანს, არამედ შენი სიტყვა იცავს ყველას, ვისაც სწამს შენი.

²⁷რადგან ის, რასაც ცეცხლი ვერ მუსრავს, მაშინვე დნება, როგორც კი მზის სხივი გაათბობს.

²⁸რათა იცოდეს ყველამ, რომ მზეზე ადრე უნდა მოგაგონ მადლი და გარიჟრაჟზევე შემოგეგებონ,

²⁹რადგანაც ზამთრის ჭირხლივით დადნება სასოება უმადურისა და დაიღვრება, როგორც ფუჭად მდინარი წყალი.