Read ბიბლია სიბრძნე სოლომონისა 8 Bible Online

სიბრძნე სოლომონისა 8 - ბიბლია bible

სიბრძნე სოლომონისა 8

¹ძალუმად განიფინება კიდით-კიდემდე და სიკეთით განაგებს ყოველს.

²სიყრმიდანვე მიყვარდა და ველტვოდი მას, სასძლოდ მსურდა და მისი მშვენების ტრფიალი გავხდი.

³თავის კეთილშობილებას განადიდებს ღმერთთან თანაცხოვრებით, და სამყაროს მეუფემ შეიყვარა იგი,

⁴ვინც ღვთის ცოდნის მესაიდუმლეა და მისი საქმის თანაზიარი.

⁵თუკი სიმდიდრე სანუკვარი შენაძენია ცხოვრებაში, რა სიმდიდრეღა შეედრება ყოვლის შემოქმედ სიბრძნეს?

⁶ხოლო თუ ჩვენი გონება ქმედითია, უფრო ქმედითად არ უნდა ვრაცხდეთ არსთა შემოქმედს?

⁷თუ ვინმეს სამართლიანობა უყვარს, სიქველეა მისი შრომის ნაყოფი, რადგანაც ის გვასწავლის თავდაჭერილობას და გონიერებას, სამართლიანობას და სიმამაცეს, ხოლო ამათზე სასარგებლო არა არის რა ადამიანთა ცხოვრებაში.

⁸ვისაც დიდი გამოცდილების შეძენა სურს, სიბრძნემ იცის წარსულიც და მომავალიც, სიტყვათა საქცევნიც და იგავთა ახსნაც, წინასწარ სცნობს ნიშნებსა და სასწაულებს, ჟამთა და დროთა შედეგთაც.

⁹ამიტომაც გადავწყვიტე ჩემი ცხოვრების თანამგზავრად მექცია იგი, რადგან ვიცოდი, კეთილ მრჩევლად მეყოლებოდა და ნუგეშად ზრუნვასა და მწუხარებაში.

¹⁰მისი წყალობით მოვიხვეჭდი დიდებას ხალხში, და ჭაბუკი — პატივს უხუცესთა წინაშე;

¹¹გამჭრიახი გამოვჩნდებოდი სამსჯავროში და ძლიერთა თვალში — გასაოცარი.

¹²თუ დავდუმდებოდი, დამელოდებოდნენ, თუ ხმას ამოვიღებდი, სმენად იქცეოდნენ, ხოლო თუ სიტყვას გავაგრძელებდი, ხელს დაიდებდნენ პირზე.

¹³უკვდავებას ვეზიარებოდი და საუკუნო ხსოვნას დავუტოვებდი ჩემს შთამომავალთ.

¹⁴ხალხთა გამგებელი გავხდებოდი და ტომები ქედს მოიდრეკდნენ ჩემს წინაშე.

¹⁵ჩემი სახელის ხსენებაც კი თავზარს დასცემდა გულქვა ტირანებს; კეთილი გამოვჩნდებოდი ხალხის თვალში და მამაცი — ბრძოლის ველზე.

¹⁶შინ შესული დავისვენებდი მისი წყალობით, რადგანაც მასთან ზიარებას შედეგად არ მოსდევს სიმწარე და არც ტანჯვა — მასთან ცხოვრებას, არამედ — შვება და ლხენა.

¹⁷ამას ვიზრახავდი ჩემთვის და გულში ვფიქრობდი, რომ უკვდავებაა სიბრძნესთან წილნაყარობა,

¹⁸მასთან მოყვრობა — ნეტარება, მისი ხელის ნაღვაწი — ულევი სიმდიდრე, მასთან ურთიერთობა — გონიერება, ხოლო მის სიტყვებთან ზიარება — სახელის განთქმა. დავდიოდი და ვეძებდი, როგორ შემეძინა იგი.

¹⁹ნიჭით ცხებული ყმაწვილი ვიყავ და წილად მხვდა კეთილი სულიც.

²⁰ან, უფრო სწორად, კეთილი რომ ვიყავ, იმიტომაც შევიმოსე უბიწო სხეული.

²¹მივხვდი, თუ ღმერთი არ მიბოძებდა, ვერასგზით ვეუფლებოდი მას, და რომ თავისთავადაც უკვე კეთილგონიერება იყო იმის შეგნება, თუ ვის შეეძლო მოემადლებინა ჩემთვის ეს ნიჭი; ამიტომაც მივუბრუნდი და გულმხურვალედ შევევედრე ღმერთს: