Read ბიბლია სიბრძნე ზირაქისა წინათქმა 47 Bible Online

სიბრძნე ზირაქისა წინათქმა 47 - ბიბლია bible

სიბრძნე ზირაქისა წინათქმა 47

¹მას შემდეგ აღდგა ნათანი, რათა ეწინასწარმეტყველა დავითის დროს.

²როგორც ქონი მსხვერპლს გაცლილი, ისე გამოირჩეოდა დავითი ისრაელის ძეთაგან.

³ისე ათამაშებდა ლომებს, როგორც ციკნებს და დათვებს — როგორც ბატკნებს.

⁴განა სიჭაბუკეში არ მოკლა ბუმბერაზი და ჩამორეცხა ხალხს სირცხვილი, როცა შემართა ხელი შურდულის ქვით და შემუსრა მზვაობა გოლიათისა?

⁵რადგანაც უხმო უზენაეს უფალს, რომელმაც განუმტკიცა მარჯვენა, რათა ეძლია მძლე მეომარი და აემაღლებინა თავისი ხალხის რქა.

⁶ასე განადიდეს იგი, როგორც მირიადი, და უფლის კურთხევით შეასხეს ხოტბა, ღირსს იმისას, რომ დიდების გვირგვინი ეტარებინა.

⁷რადგანაც მუსრი გაავლო გარს შემოჯარულ მტრებს, და ქედი მოახრევინა მოწინააღმდეგე ფილისტიმელებს, ასე რომ, დღემდე შემუსრულია მათი რქა.

⁸თავისი ყოველი საქმით პატივს მიაგებდა უწმიდესს და უზენაესს; დიდების სიტყვით სწირავდა მადლს; მთელი გულით უგალობა უფალს და შეიყვარა თავისი შემოქმედი.

⁹საკურთხევლის წინ დაამწკრივა მგალობელნი, რათა მათი ხმებით დაეტკბო ჰანგი.

¹⁰დაამშვენა ყველა დღესასწაული და ზუსტად განსაზღვრა ჟამნი, რათა ედიდებინათ უფლის წმიდა სახელი და დილიდანვე აეხმიანებინათ ტაძარი.

¹¹უფალმა მიუტევა ცოდვები, საუკუნოდ აამაღლა მისი რქა, მისცა სამეფო აღთქმა და დიდების ტახტი ისრაელში.

¹²შემდგომ ამისა აღდგა მისი ბრძენი ძე და მამის წყალობით იცხოვრა ბედნიერად.

¹³მშვიდობიანი იყო სოლომონის მეფობის ხანა, ღმერთმა ყოველმხრივ მიჰმადლა მოსვენება, რათა მის სახელზე აღემართა სახლი და საუკუნო ტაძარი გაემზადებინა.

¹⁴როგორ დაბრძენდი სიჭაბუკეში და მდინარესავით აივსე გონიერებით.

¹⁵შენმა სულმა მოიცვა დედამიწა და იდუმალი იგავებით აღავსე იგი.

¹⁶შორეულ კუნძულებს მისწვდა შენი სახელი და ყველამ შეგიყვარა შენი მშვიდობისათვის.

¹⁷შენი საგალობლებით და ანდაზებით, იგავებით და განმარტებებით განცვიფრებულნი იყვნენ ქვეყნები.

¹⁸უფალი ღმერთის სახელით, ისრაელის ღმერთად რომ იწოდება, შეკრიბე ოქრო, როგორც სპილენძი, და ტყვიასავით ამრავლე ვერცხლი.

¹⁹მაგრამ მიდრიკე შენი წელი ქალებისაკენ და მათ ემონე შენი სხეულით.

²⁰ლაქა წასცხე შენს დიდებას და შებღალე შენი თესლი, ასე რომ, რისხვა მოაწიე შენს შვილებზე, მწარედ რომ დაიტირეს უგუნურება შენი;

²¹რაკიღა ორად გაიყო ხელმწიფება და ეფრემიდან ურჩ სამეფოს დაედო დასაბამი.

²²მაგრამ უფალი არ დაივიწყებს თავის მოწყალებას, არ გატეხს თავის არც ერთ სიტყვას, არ შემუსრავს თავისი რჩეულის შთამომავალთ და არ აღმოფხვრის იმის თესლს, ვინც მას უყვარდა; მან მისცა იაკობს ნატამალი, ხოლო დავითს — თავისი ფესვი.

²³განისვენა სოლომონმა თავის მამა-პაპასთან და შემდგომად თვისა ხალხს დაუტოვა უგუნურება თავისი თესლიდან: უმეცარი და უტვინო რეხაბყამი, თავისი თათბირით რომ ჩამოიშორა ხალხი.

²⁴და იერობყამი, ნაბატის ძე, რომელმაც აცთუნა ისრაელი და ცოდვის გზაზე დააყენა ეფრემი; იმრავლა მათმა ცოდვებმა, რის გამოც თავიანთი ქვეყნიდან განდევნილ იქნენ ისინი.

²⁵და სჩადიოდნენ ყოველგვარ ბოროტებას, ვიდრე შურისგებამ არ მოაწია მათზე.