Read ბიბლია ეს. 14 Bible Online

ეს. 14 - ბიბლია bible

ეს. 14

¹როდესაც შეიწყნარებს უფალი იაკობს და ისევ აირჩევს ისრაელს, და დაასახლებს მათ თავიანთ მიწაზე, მაშინ მიეთვლებიან მათ მწირნი და შეუერთდებიან იაკობის სახლს.

²აიყვანენ მათ ხალხები და მოიყვანენ თავიანთ ადგილას, და დაიმკვიდრებს მათ ისრაელის სახლი უფლის მიწაზე მონებად და მხევლებად, დაატყვევებენ ისინი თავიანთ დამტყვევებელთ და იმთავრებენ თავიანთ მჩაგვრელებზე.

³და იქნება იმ დღეს, რომ დაგასვენებს უფალი ტანჯვისა და წამებისაგან და მძიმე ჯაფისაგან, რომლითაც დამონებული იყავით,

⁴მაშინ წარმოსთქვამ შენ ამ იგავს ბაბილონის მეფეზე და იტყვი: „როგორ დაცხრა მჩაგვრელი, როგორ დაცხრა ზვიადობა!

⁵გატეხა უფალმა ბოროტეულთა არგანი, მბრძანებელთა კვერთხი,

⁶წყრომით მცემელი ხალხებისა, ერთა რისხვით დამსჯელი, შეუწყვეტლივ მდევნელი.

⁷ისვენებს, მშვიდადაა მთელი ქვეყანა, დაიწყეს სიმღერა.

⁸კვიპაროსებიც შეგხარიან შენ, ლიბანის კედრები: ‘მას შემდეგ, რაც შენ დაწექი, არ ამოსულა ჩვენთან ხის მჭრელი.’

⁹შავეთი დაბლა შეიძრება შენს გამო, შენთვის გამოაღვიძა მკვდარნი, ქვეყნის ყველა წინამძღოლი; თავიანთი ტახტებიდან წამოაყენა ხალხების ყველა მეფე.

¹⁰ყველანი მოგიგებენ და გეტყვიან: ‘შენც დაუძლურდი ჩვენსავით, ჩვენ დაგვემსგავსე.

¹¹შავეთში ჩაეშვა შენი დიდებულება ქვეშ დაგეფინება მატლი და ჭია დაგფარავს შენ.’

¹²როგორ ჩამოვარდი ციდან, მთიებო, განთიადის ძევ, მიწას დაენარცხე! ხალხთა მძლეველო.

¹³შენ კი ამბობდი შენს გულში: ‘ცაში ავალ, ღმერთის ვარსკვლავებს, ზემოთ, მაღლა ავწევ ჩემს ტახტს, და დავჯდები საკრებულო მთაზე, ჩრდილოეთის კიდეებზე.

¹⁴ავალ ღრუბლის გორაკებზე, დავემსგავსები უზენაესს!’

¹⁵მაგრამ შავეთში იქნები ჩაგდებული, უფსკრულის კიდეებზე.

¹⁶შენი დამნახველნი შემოგაცქერდებიან, დაგაკვირდებიან: ‘სამეფოთა შემძვრელი,

¹⁷ქვეყნიერება რომ უდაბნოდ აქცია და ანგრევდა მის ქალაქებს, მის პატიმრებს რომ არ უშვებდა სახლში?’

¹⁸ხალხების ყველა მეფე, ყველანი წვანან დიდებაში, თითოეული თავის სახლში.

¹⁹შენ კი გადაგდებული იყავი შენი საფლავიდან, როგორც საძაგელი ტოტი, სამოსელი მოკლულთა, მახვილით განგმირულთა, რომლებსაც ქვის ორმოში უშვებენ, როგორც გასრესილ გვამს.

²⁰შენ არ შეუერთდები მათ დამარხვისას, რადგან შენ ააოხრე შენი ქვეყანა, დახოცე შენი ხალხი, თესლი ბოროტმოქმედთა არ მოიხსენება საუკუნოდ.

²¹გაუმართეთ ჟლეტა მის ძეთ მათი მამების ურჯულოების გამო, რათა არ აღდგნენ და არ დაიპყრონ ქვეყანა, არ გაავსონ ქვეყნიერების ზედაპირი ქალაქებით.“

²²„და მე აღვდგები მათზე!“ სიტყვა უფალ ცაბაოთისა, „და მოვუსპობ ბაბილონს სახელს და ნარჩენს, და შვილს და შვილთაშვილს!“ სიტყვა უფლისა.

²³„და ვაქცევ მათ ზღარბთა სამკვიდრებლად და ჭაობებად, და განადგურების ცოცხით გამოვხვეტავ მათ!“ — სიტყვა უფალ ცაბაოთისა.

²⁴დაიფიცა უფალმა ცაბაოთმა ასე: „როგორც მე ჩავიფიქრე, ისე იქნება, და როგორც მე განვიზრახე, ისე აღსრულდება.

²⁵რომ დავლეწავ აშურს ჩემს ქვეყანაში და გავთელავ მას ჩემს მთებზე; და გადაგდებული იქნება მათგან მისი უღელი და მისი ტვირთი მათ მხრებს ჩამოეხსნება.“

²⁶ესაა განაჩენი, გადაწყვეტილი მთელი ქვეყნის მიმართ და ესაა ხელი, მოღერებული ყველა ხალხზე.

²⁷რადგან უფალმა ცაბაოთმა გადაწყვიტა და ვინ დაარღვევს, და მისი ხელია მოღერებული და ვინ ააცილებს მას?

²⁸მეფე ახაზის სიკვდილის წელს იყო ეს წარმონათქვამი:

²⁹„ნუ გიხარიათ, ფილისტიმელნო, რომ დაიმსხვრა თქვენი მცემელი კვერთხი; რადგან გველის ფესვიდან გამოვა ასპიტი და მისი ნაყოფი ფრთოსანი გველი იქნება.

³⁰დაიმწყემსებიან ღატაკთა პირმშონი, და ღარიბნი უსაფრთხოდ წამოწვებიან; მოვაკვდინებ შენს ფესვს შიმშილით, და შენს ნატამალს დახოცავს იგი.

³¹იქვითინე, ჭიშკარო! იღაღადე, ქალაქო! დაიშლები მთლიანად, ფილისტიმელთა ქვეყანავ, რადგან ჩრდილოეთიდან კვამლი მოდის და არავინ ჩამორჩება მის ურდოებს.

³²რას უპასუხებს ის ხალხთა წარგზავნილთ? რომ უფალმა სიონი დააფუძნა და მასში ჰპოვებენ თავშესაფარს მისი ერის ჩაგრულნი.“