Read ბიბლია ეს. 36 Bible Online

ეს. 36 - ბიბლია bible

ეს. 36

¹და იყო, მეფე ხიზკიაჰუს მეთოთხმეტე წელს გამოვიდა აშურის მეფე სანხერიბი იუდას ყველა გამაგრებული ქალაქის წინააღმდეგ და ხელში ჩაიგდო ისინი.

²და გაგზავნა აშურის მეფემ რაბშაკე ლაქიშიდან იერუსალიმში მეფე ხიზკიაჰუსთან დიდი ლაშქრით და გაჩერდა ის ზემო აუზის არხთან, მრეცხავის ველის გზაზე.

³და გამოვიდნენ მასთან ელიაკიმი, ხილკიაჰუს ძე, სასახლის მმართველი, შებნა მწერალი და იოახი, ასაფის ძე — მემატიანე.

⁴და უთხრა მათ რაბშაკემ: „აბა, უთხარით ხიზკიაჰუს: ‘ასე თქვა დიდმა მეფემ, აშურის მეფემ: ეს რა იმედია, რისი იმედიც გაქვს?’

⁵მე ვთქვი: ‘ეს მხოლოდ სიტყვაა, საომრად კი რჩევა და ძალაა საჭირო. ახლა რისი იმედი გაქვს, რომ ამიჯანყდი მე?

⁶აი, შენ გადატეხილი ლერწმის საყრდენი გეიმედება, ეგვიპტე, თუ კაცი დაეყრდნო მას, შეერჭობა ხელის მტევანში და გაუხვრეტს; ასეა ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, ყველა მისი მოიმედისათვის.

⁷და თუ მეტყვი მე: ‘ჩვენი უფალი ღმერთის იმედი გვაქვსო!’ ეს ხომ ის არის, რომლის გორაკები და სამსხვერპლოები მოაშორა ხიზკიაჰუმ და უთხრა იუდასა და იერუსალიმს: ‘მხოლოდ ამ სამსხვერპლოს წინაშე ეცით თაყვანი!’

⁸ახლა, აბა, შეუთანხმდი ჩემს ბატონს, აშურის მეფეს, და მე მოგცემ შენ ათას ცხენს, თუ შესხამ მათზე მხედრებს?

⁹მაშ როგორღა გააბრუნებ ერთ მთავარს მცირეთაგან ჩემი ბატონის მონათა შორის? შენ კი ეგვიპტის იმედი გაქვს ეტლებისა და მხედრების გამო.

¹⁰და ახლა განა უფლის ნების გარეშე მოვადექი ამ ქვეყანას ასაოხრებლად? უფალმა მითხრა მე: ‘გაილაშქრე ამ ქვეყანაზე და ააოხრე იგი.’“

¹¹და უთხრეს ელიაკიმმა, შებნამ და იოახმა რაბშაკეს: „ელაპარაკე შენს მონებს არამეულად, რადგან გვესმის, და ნუ დაგველაპარაკები ებრაულად იმ ხალხის გასაგონად, რომელიც გალავანზეა.“

¹²მაგრამ უთხრა მათ რაბშაკემ: „განა შენს ბატონთან და შენთან გამომაგზავნა ჩემმა ბატონმა, რომ ვილაპარაკო ეს სიტყვები, და არა გალავანზე მსხდომ ხალხთან, რათა თქვენთან ერთად ჭამონ თავიანთი განავალი და სვან თავიანთი შარდი?“

¹³და ადგა რაბშაკე და ხმამაღლა დაიყვირა ებრაულად და თქვა: „ისმინეთ სიტყვები დიდი მეფისა, აშურის მეფისა!

¹⁴ასე ბრძანა მეფემ: ‘ნუ გაცდუნებთ თქვენ ხიზკიაჰუ, რადგან არ შეუძლია მას თქვენი ხსნა.’

¹⁵ნუ დაგაიმედებთ უფლით ხიზკიაჰუ, რომ გეუბნებათ: ‘გვიხსნის ჩვენ უფალი, არ დაეცემა ეს ქალაქი აშურის მეფის ხელით!’

¹⁶ნუ მოუსმენთ ხიზკიაჰუს, რადგან ასე ბრძანა აშურის მეფემ: ‘დამნებდით მე და გამოდით ჩემთან, და ჭამოს თითოეულმა ნაყოფი თავისი ვაზისა და თავისი ლეღვისა, და სვას თითოეულმა წყალი თავისი ჭისა,

¹⁷სანამ მოვიდოდე და წაგიყვანდე თქვენი ქვეყნის მსგავს ქვეყანაში, ხორბლისა და მაჭრის ქვეყანაში, პურისა და ვენახების ქვეყანაში.’

¹⁸ნუ გაქეზებთ თქვენ ხიზკიაჰუ: ‘უფალი გვიხსნის ჩვენ!’ განა იხსნეს ხალხების ღმერთებმა — თითოეულმა თავისი ქვეყანა აშურის მეფის ხელიდან?

¹⁹სად არიან ხამათისა და არფადის ღმერთები? სად არიან სეფარვაიმის ღმერთები? როდის უხსნიათ მათ სამარია ჩემი ხელიდან?

²⁰ამ ქვეყნების ღმერთებს შორის რომელმა იხსნა თავისი ქვეყანა ჩემი ხელიდან, რომ უფალმა იხსნას იერუსალიმი ჩემი ხელიდან?“

²¹დადუმდნენ და არ უპასუხეს არაფერი, რადგან ასეთი იყო მეფის ბრძანება: „არ უპასუხოთ!“

²²მივიდნენ ელიაკიმი, ხილკიაჰუს ძე, რომელიც სასახლეზე იყო დადგენილი, შებნა, მწერალი და იოახი, ასაფის ძე, მემატიანე, ხიზკიაჰუსთან შემოგლეჯილი ტანსაცმლით და გადასცეს მას რაბშაკეს სიტყვები.