Read ბიბლია ეს. 41 Bible Online

ეს. 41 - ბიბლია bible

ეს. 41

¹დადუმდით ჩემს წინაშე, კუნძულებო, ხალხებმა კი ძალა განიახლონ. ახლოს მოდგნენ და ილაპარაკონ, ერთად მივიდეთ სამსჯავროზე.

²ვინ გამოაღვიძა აღმოსავლეთიდან, ვინც თავის ფეხად მოუხმო სიმართლეს, მისცა მის წინაშე ხალხები და დაიმორჩილა მეფენი? მტვრად აქცევს მათ თავისი მახვილით, ქარით წაღებულ ბზედ — თავისი მშვილდით.

³დაედევნება მათ, მშვიდობით გაივლის გზაზე, რომელზეც თავისი ფეხით არ გაუვლია არასოდეს.

⁴ვინ მოიმოქმედა და აღასრულა ეს? მან, ვინც თავიდან მოუწოდებს თაობებს. ‘მე, უფალი, ვარ პირველი და უკანასკნელებთან იგივე ვარ.’“

⁵დაინახეს კუნძულებმა და შეშინდნენ, ქვეყნის კიდეები შეძრწუნდნენ, მოახლოვდნენ და მოვიდნენ.

⁶თითოეული თავის მოყვასს ეხმარება და თავის ძმას ეუბნება: „მტკიცედ იყავი!“

⁷და ხურო ოქრომჭედელს განამტკიცებს, ჩაქუჩით გამომჭედი — გრდემლზე მცემელს. ამბობს ნარჩილზე: „კარგია!“ და ამაგრებს კერპს ლურსმნებით, რომ არ დაიშალოს.

⁸„და შენ, ისრაელ, ჩემო მსახურო იაკობ, რომელიც მე ამოგირჩიე, თესლო ჩემი საყვარელი აბრაამისა,

⁹შენ, რომელიც აგიყვანე ქვეყნის კიდეებიდან და მისი კუთხეებიდან მოგიხმე, გითხარი: ‘ჩემი მსახური ხარ შენ! მე ამოგარჩიე შენ და არ უკუგაგდე.

¹⁰ნუ გეშინია, რადგან მე შენთანა ვარ; ნუ ფრთხი, რადგან შენი ღმერთი ვარ მე. გაგამაგრებ და შეგეწევი და მხარს დაგიჭერ ჩემი სიმართლის მარჯვენით.’

¹¹აჰა, შერცხვებიან და გაწბილდებიან არარაობად იქცევიან და დაიღუპებიან შენი მდევარნი.

¹²ძებნას დაუწყებ და ვერ ჰპოვებ მათ, შენს მოშუღლეებს. არაფრად და არარაობად იქცევიან შენთან მებრძოლნი.

¹³რადგან მე, შენი უფალი ღმერთი, შენი მარჯვენის დამჭერი გეუბნები: „ნუ გეშინია, მე შეგეწევი.“

¹⁴ნუ გეშინია, მატლო იაკობ, მე შეგეწევი შენ!“ — ამბობს უფალი, და შენი გამომსყიდველი ისრაელის წმიდა!

¹⁵აჰა, მე შენ დაგდე ახალ, დაკბილულ მჭრელ კევრად; შენ გალეწავ მთებს და გააცამტვერებ, ბორცვებს ბზესავით გახდი.

¹⁶დაანიავებ და ქარი მიმოაბნევს მათ და ქარიშხალი მიმოფანტავს, შენ კი გაიხარებ უფალში, ისრაელის წმიდით იამაყებ.

¹⁷ღარიბ-ღატაკნი წყალს ითხოვენ და არ არის, მათი ენა წყურვილისაგან გაშრა. მაგრამ მე, უფალი, ვუპასუხებ, ისრაელის ღმერთი მათ არ მივატოვებ.

¹⁸გამოვადენ ხრიოკ ბორცვებზე მდინარეებს და ხეობებს შორის წყაროსთვალებს, უდაბნოს წყლის ტბორად ვაქცევ და ურწყავ მიწას — წყლის წყაროებად.

¹⁹უდაბნოში გავახარებ კედარს აკაციას, მურტსა და ზეთისხეს; ტრამალზე დავრგავ კვიპაროსს, ნეკერჩხალსა და წიფელს ერთად,

²⁰რათა დაინახონ და შეიტყონ, და გულისხმაყონ და შეიგნონ ერთიანად, რადგან უფლის ხელმა ქმნა ეს, და მოიმოქმედა ისრაელის წმიდამ.

²¹„გაგვაცანით თქვენი საქმე!“ — ამბობს უფალი. „მოიყვანეთ თქვენი მტკიცებანი!“ — ამბობს იაკობის მეფე.

²²მოგვეახლონ და გვითხრან, რა მოხდება. გვითხრან პირვანდელზე, თუ რა იყო, და გულისხმავყოფთ და გავიგებთ მის დასასრულს. ან მომავალზე გვასმინონ რამე,

²³წინასწარ გვაუწყეთ, რა მოხდება, და გვეცოდინება, რომ ღმერთები ხართ. სიკეთეს იზამთ თუ ბოროტებას, მიმოვიხედავთ და ვნახავთ ერთად.

²⁴აჰა, არაფერი ხართ თქვენ, და თქვენი მოქმედება არარაობაა; სისაძაგლეს ირჩევენ თქვენით.

²⁵აღვძარი მათგანი ჩრდილოეთიდან და მოვიდა; აღმოსავლეთიდან უხმობს ჩემს სახელს და მოვა, რომ გასრისოს განმგებელნი ტალახივით, როგორც მექოთნე ზელავს თიხას.

²⁶ვინ გამოაცხადა თავიდანვე, რომ ვიცოდეთ? და ადრიდანვე, რომ ვთქვათ: „მართალია!“ მაგრამ არავის გამოუცხადებია, არავის გაუგებინებია, არავის გაუგია თქვენი ნათქვამი.

²⁷მე პირველმა სიონს: „აჰა, ისინი!“ და იერუსალიმს: „მოგცემ მახარობელს“.

²⁸და გავიხედე და არავინ იყო; არავინ იყო მათგან მრჩეველი, რომ მეკითხა და გაეცათ პასუხი.

²⁹აჰა, არარანი არიან ყველანი, არარაობაა მათი საქმენი, ქარი და სიცარიელეა მათი ჩამოსხმული კერპები.