Read ბიბლია ეს. 44 Bible Online

ეს. 44 - ბიბლია bible

ეს. 44

¹და ახლა ისმინე, იაკობ ჩემო მსახურო, და ისრაელ, რომელიც ავირჩიე.

²ასე თქვა უფალმა, შენმა შემქმნელმა, დედის მუცელში შენმა გამომსახველმა და შენმა შემწემ: ‘ნუ გეშინია, ჩემო მსახურო იაკობ; და შენ, იეშურუნ, რომელიც ავირჩიე.

³რადგან მე გადმოვღვრი წყალს გვალვიანზე და ნაკადულებს — ხმელ მიწაზე; გადმოვღვრი ჩემს სულს შენს თესლზე, და ჩემს კურთხევას — შენს შვილთაშვილებზე.

⁴და აღმოცენდებიან ისინი ბალახებს შორის, როგორც ტირიფნი წყლის სადინარებთან.’

⁵ეს იტყვის: ‘უფლისა ვარ მე!’ ის იაკობის სახელით იწოდება. დაწერს თავის ხელით: ‘უფლისა’ და ისრაელის სახელი დაერქმევა.

⁶ასე ამბობს უფალი, ისრაელის მეფე და მისი გამომხსნელი, უფალი ცაბაოთი: ‘მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელი და ჩემს გარდა არ არის ღმერთი.’

⁷‘ვინ არის ჩემსავით? წარმოთქვას და მიამბოს დაწყობილად, თუ რა მოხდა იმ დღიდან, რაც დავადგინე მე საუკუნო ხალხი; და მოწევნადი და, რაც მოვა, გამოუცხადონ მათ.’

⁸‘ნუ გეშინიათ და ნუ ფრთხებით, მე ხომ ძველთაგან გაუწყე შენ და გამოგიცხადე? და თქვენ მოწმენი ხართ ჩემი, განა არის ღმერთი ჩემს გარდა? და არ არის სხვა კლდე. მე არ ვიცი.’“

⁹კერპთა გამომსახველნი ყველანი ფუჭნი არიან და მათი ძვირფასეულობანი — უსარგებლონი, რის მოწმენიც თავად არიან. ისინი ვერ ხედავენ და ვერ ხვდებიან, ამიტომაც შერცხვნენ.

¹⁰ვინ გამოსახა ღმერთი და ჩამოასხა კერპი, სარგებლობა რომ არა აქვს?

¹¹აჰა, ყველა მათი მეგობარი შერცხვება, ოსტატნი კი, ადამიანთაგან რომ არიან, შეიკრიბონ ყველანი და დადგნენ — შეშინდებიან, შერცხვებიან ერთად.

¹²მჭედელი ცულს აკეთებს და ნახშირზე მუშაობს, და ჩაქუჩით გამოსახავს და ამუშავებს მას თავისი მკლავის ძალით; შია კიდეც და არც ძალა აქვს, წყალს არა სვამს და იღლება.

¹³დურგალი ლარს ჭიმავს, მონიშნავს ხეს საჭრეთლით, ამუშავებს მას ხელეჩოთი და ფარგლით შემოხაზავს მას, და უკეთებს კაცის სახებას, მსგავსს ლამაზი ადამიანისა, რათა დასვას სახლში.

¹⁴მოჭრის თავისთვის კედრებს, და იღებს ცაცხვს და მუხას, და იმარაგებს თავისთვის ტყის ხეებს, რგავს ფიჭვს და წვიმა ზრდის მას.

¹⁵და აქვს ეს ადამიანს დასაწვავად. და ის იღებს მათგან და თბება, და ათბობს ღუმელს და აცხობს პურს, ღმერთსაც აკეთებს და თაყვანს სცემს, აკეთებს მას ქანდაკებად და ქედს უხრის მას.

¹⁶მის ნახევარს წვავს ცეცხლში, მეორე ნახევრით ხარშავს ხორცს შესაჭმელად, ხრაკავს შესაწვავს და ძღება, და თბება და ამბობს: „ოჰ, გავთბი, ვიგრძენი ცეცხლი!“

¹⁷ხის ნარჩენი ღმერთად ქმნა, თავის კერპად, ქედს უხრის მას და თაყვანს სცემს, და ევედრება მას და ამბობს: „გადამარჩინე, რადგან ჩემი ღმერთი ხარ შენ!“

¹⁸ცნობა არა აქვთ და არც გაგება აქვთ, რადგან ტალახით აქვთ აგლესილი თვალები, რათა ვერ იხილონ, ვერაფერს მიხვდნენ მათი გულები.

¹⁹არ განსჯის თავის გულში და არა აქვს მას გაგება და გონება, რომ თქვას: „მისი ნახევარი ცეცხლში დავწვი მის ნაკვერცხალზე პური გამოვაცხვე, ხორცი შევწვი და ვჭამე, მისი მონარჩენი კი სისაძაგლედ ვაქციე. ჯირკს ვეთაყვანები?“

²⁰ფერფლით იკვებება ის, მოტყუებულმა გულმა აცთუნა და ვერ გადაირჩენს სულს და ვერ იტყვის: „სიცრუე ხომ არ არის ჩემს მარჯვენაში?“

²¹„გახსოვდეს ესენი, იაკობ, და ისრაელ, რადგან მსახური ხარ ჩემი, მე გამოგსახე, შენ ჩემი მსახური ხარ, არ დაივიწყები ჩემგან, ისრაელ!

²²წარვხოცე მე, როგორც ნისლი, შენი დანაშაულებანი და როგორც ჯანღი — შენი ცოდვანი; მობრუნდი ჩემსკენ, რადგან მე გამოგისყიდე შენ.

²³იზეიმეთ, ცანო, რადგან უფალმა მოიმოქმედა, შემოსძახეთ, მიწის ქვეშეთნო, დასჭექეთ მხიარულად, მთებო, ტყევ და მასში ყველა ხემ, რადგან გამოისყიდა უფალმა იაკობი და ისრაელში განდიდდება.

²⁴ასე თქვა უფალმა, შენმა გამომხსნელმა „მე ვარ უფალი, ყოვლის შემქმნელი, ცის გადამჭიმელი, დედამიწის ჩემით დამგები,

²⁵რომელიც არღვევს ცრუთა ნიშნებს და ააშკარავებს ჯადოსანთა შეშლილობას, უკან ახევინებს ბრძენთ და მათ ცოდნას სისულელედ აქცევს,

²⁶განამტკიცებს სიტყვას თავისი მსახურისას და თავის მოციქულთა რჩევას სრულყოფს, ვინც ამბობს იერუსალიმზე: ‘დასახლდება’ და იუდას ქალაქებზე: ‘აშენდება, და მის ნანგრევებს აღვადგენ!’

²⁷ის ეუბნება უფსკრულს: ‘ამოხმი! და შენს მდინარეებს ამოვაშრობ!’

²⁸ვინც ამბობს კიროსზე: ‘მწყემსი ჩემია,’ და ჩემს ყველა სურვილს ის აღასრულებს! და რათა ითქვას იერუსალიმზე: ‘აშენდება!’ და ტაძარზე: ‘დაფუძნდება!“