Read ბიბლია ეს. 49 Bible Online

ეს. 49 - ბიბლია bible

ეს. 49

¹მისმინეთ მე, კუნძულებო, და ყურად იღეთ, შორეულო ხალხებო: უფალმა დედის მუცლიდან მომიხმო მე, ჩემი დედის წიაღიდან ახსენა ჩემი სახელი.

²და დასდო ჩემი პირი ბასრი მახვილივით; თავის ხელის ჩრდილში შემიფარა მე, და დამდო მე წამახულ ისრად, თავის კაპარჭში დამმალა მე

³და მითხრა: „ჩემი მსახური ხარ შენ, რომელშიც გავბრწყინდები!“

⁴მე ვუთხარი: „ამაოდ დავშვერი, ფუჭად და ტყუილად დავხარჯე ჩემი ძალა, მაგრამ ჩემი სამართალი უფალთანაა და ჩემი საზღაური — ჩემს ღმერთთან!“

⁵და ახლა თქვა ჩემმა უფალმა, დედის მუცლიდან თავის მსახურად ჩემმა გამომსახველმა, რათა მივაბრუნო მისკენ იაკობი, და ისრაელი მასთან შეიკრიბოს, რათა პატივდებული ვიყო უფლის თვალში, და ჩემი ღმერთი იყოს ჩემი ძალა.

⁶და თქვა მან: „არ კმარა, იაკობის შტოთა აღსადგენად მე გაგხდი შენ ხალხების სინათლედ, რათა ჩემი ხსნა დედამიწის კიდემდე იყოს.“

⁷ასე უთხრა უფალმა, ისრაელის მხსნელმა და მისმა წმიდამ ადამიანთაგან აბუჩად აგდებულთ, ხალხთაგან შეძულებულთ, ბატონთა მსახურებს: „მეფენი იხილავენ და აღდგებიან, მთავარნი კი თაყვანს სცემენ უფლის გულისათვის, რომელიც მტკიცეა, ისრაელის წმიდას, რომელმაც ამოგარჩია.“

⁸ასე ამბობს უფალი: და ხსნის დღეს შეგეწიე; შეგინახავ და გაგხდი შენ ერის აღთქმად, რათა აღადგინო ქვეყანა და დაუმკვიდრო აოხრებული სამკვიდროები,

⁹რომ უთხრა ტყვეთ: ‘გამოდით!’ და იმათაც, ვინც ბნელშია: ‘გამოჩნდით!’ გზისპირებზე გამოიკვებებიან, და ყოველ ხმელ გორაზე იქნება მათი საძოვარი.

¹⁰არ მოშივდებათ და არ მოსწყურდებათ, და არ დაჰკრავს მათ პაპანაქება და მზე, რადგან მათი შემბრალებელი წარუძღვება მათ და წყლის წყაროებზე მიიყვანს.

¹¹ჩემს ყველა მთას გზად ვაქცევ, და ჩემი ბილიკები აიწევა.

¹²აჰა, ესენი შორიდან მოვლენ და აჰა, ესენი — ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან, ესენი კი — სინიმის ქვეყნიდან.“

¹³იმხიარულეთ, ცანო, და ილხინე, დედამიწავ! და შემოსძახეთ, მთებო, სიმღერა, რადგან ანუგეშა უფალმა თავისი ერი და თავის დაჩაგრულთ შეიბრალებს.

¹⁴და თქვა სიონმა: „დამტოვა მე უფალმა და დამივიწყა მე უფალმა!“

¹⁵„განა დაივიწყებს ქალი თავის ძუძუთა ბავშვს და არ შეიბრალებს ძეს თავისი მუცლისას? იმათაც რომ დაივიწყონ, მე არ დაგივიწყებ შენ!

¹⁶მე ხომ ჩემს ხელის გულებზე გამოგხაზე, შენი ზღუდენი მუდამ ჩემს წინაშეა.

¹⁷ისწრაფიან შენკენ შენი მშენებელნი, შენი დამარბეველნი და ამაოხრებელნი გავლენ შენგან.

¹⁸მოავლე ირგვლივ შენი თვალი და დაინახე; ყველანი შეიკრიბნენ, მოდიან შენთან. ცოცხალი ვარ!“ — ამბობს უფალი. — „რადგან მათ ყველას სამკაულებივით გაიკეთებ ჩამოიკიდებ მათ, როგორც პატარძალი.

¹⁹რადგან შენი დაქცეული და აოხრებული ადგილები, დღესაც კი ვიწრო იქნება საცხოვრებლად; და შენი ჩამყლაპავნი შორს იქნებიან.

²⁰კვლავ იტყვიან შენს გასაგონად შენი დაკარგული შვილები: ‘ვიწროა ჩემთვის ეს ადგილი, გაიწიე, რომ დავსახლდე!’

²¹„და შენ იტყვი შენს გულში: ‘ვინ მიშვა მე ესენი? მე ხომ შვილმკვდარი ვიყავი, უნაყოფო, დევნილი და უკუგდებული? ესენი კი ვინ გაზარდა? მე ხომ მარტო დავრჩი, სად იყვნენ ესენი?’“

²²ასე თქვა უფალმა ღმერთმა: „აჰა, მე აღვმართავ ჩემს ხელს ხალხებისაკენ, და ერების წინაშე აღვმართავ ჩემს ალამს. ისინი მოიყვანენ შენს ვაჟებს კალთით, და შენი ასულნი მხრებით იქნებიან ნატარები!

²³მეფენი იქნებიან შენი გამზრდელნი და მათი დედოფალნი — შენი ძიძები. პირქვე დამხობით თაყვანს გცემენ შენ და შენს ფერხთა მტვერს ალოკავენ და მიხვდებიან, რომ მე უფალი ვარ, რომ არ შერცხვებიან ჩემი მოიმედენი!

²⁴წაერთმევა ნადავლი ძლიერს, ან გადარჩება

²⁵რადგან ასე თქვა უფალმა: „თუ ძლიერის ტყვეც წაყვანილი იქნება და სასტიკის ნადავლიც გადარჩება, მე თავად გავუმართავ დავას შენს მოდავეს, და შენს ვაჟებს მე ვიხსნი.

²⁶ვაჭმევ შენს შემჭირვებელთ თავიანთ ხორცს, და, როგორც ტკბილი ღვინით, დათვრებიან ისინი თავიანთი სისხლით. და შეიტყობს ყველა ხორციელი, რომ მე ვარ უფალი, შენი მხსნელი და შენი გამომსყიდველი, იაკობის ძლიერი.“