Read ბიბლია ეს. 5 Bible Online

ეს. 5 - ბიბლია bible

ეს. 5

¹ვუმღერებ ჩემს შეყვარებულს ჩემი სიყვარულის სიმღერას მის ვენახზე. ვენახი ჰქონდა ჩემს შეყვარებულს ნაყოფიერ გორაკზე.

²და მოხნა იგი და გაასუფთავა ქვებისაგან, და ჩაყარა რჩეული ვაზი, და ააგო კოშკი მის შუაგულში, და საწნახელიც ამოკვეთა მასში, და ესავდა, რომ ყურძენს მოისხამდა, მაგრამ მოისხა მან ველური ნაყოფი.

³„და ახლა, იერუსალიმის მცხოვრებნო და იუდას კაცნო, გთხოვთ განმსაჯოთ მე:

⁴რა უნდა გამეკეთებინა მეტი რატომ ვესავდი, რომ ყურძენს მოისხამდა იგი,

⁵და ახლა კი გაუწყებთ თქვენ, შემოვაცლი მას კაწანს და იქნება საძოვრად, შემოვაცლი მას ღობეს და იქნება გასათელად.

⁶და უკაცრიელად ვაქცევ მას, და არ გაისხლება და არ გაიმარგლება; და გაიზრდება ის ნარ-ეკლად და ღრუბლებს ვუბრძანებ არ აწვიმონ მასზე წვიმა.“

⁷რადგან უფალ ცაბაოთის ვენახი ისრაელის სახლია, და იუდას კაცი ნერგია მისი სიამისა; და ესავდა ის სამართალს და აჰა — ძალადობა! ესავდა სიმართლეს და აჰა — ღაღადი!

⁸ვაი სახლზე სახლის მიმმატებელს ისე, რომ საწყალს არ რჩება ადგილი და მარტო თქვენ იცხოვრებთ დედამიწის ზურგზე.

⁹ჩემს გასაგონად თქვა უფალმა ცაბაოთმა: „მართლაც ბევრი სახლი გაუდაბურდება, დიდები და კარგები — მცხოვრებთა გარეშე.

¹⁰„რადგან ათუღელის ვენახი და ხომერი თესლი ეფას გამოიღებს.“

¹¹ვაი დილაადრიან ამდგართ, რომელნიც სასმელს მისდევენ და გვიან ღამემდე უსხედან — ღვინო აღაგზნებს მათ.

¹²და ქნარი და ებანი, დაფი და სტვირი, და უფლის საქმეს არ უყურებენ, და მის ხელთა ქმნილებას ვერ ხედავენ.

¹³ამიტომ განიდევნება ჩემი ხალხი უგონობის გამო და მისი ღირსეულნი შიმშილით დაიხოცებიან, და მისი ბრბო კი — წყურვილით.

¹⁴ამიტომ გააფართოვა შავეთმა თავისი ყელი და იქ ჩავა მისი ბრწყინვალება და მისი ხმაურიანი და ხალისიანი ბრბო.

¹⁵და დამდაბლდება ადამიანი და ქედმაღალთა თვალები დაიხრება.

¹⁶და განდიდდება უფალი ცაბაოთი სამართლით, და წმიდა ღმერთი განიწმიდება სიმართლით.

¹⁷და დაიმწყემსება ცხვარი, როგორც თავის საძოვარზე, და მდიდართა ნარჩენებს მწირნი შეჭამენ.

¹⁸ვაი, ურმის ღვედებივით, ურჯულოებისა და ცოდვის მიმზიდველთ,

¹⁹რომელნიც ამბობენ: და მოახლოვდეს, და მოვიდეს რჩევა ისრაელის წმიდისა და გვეცოდინება!“

²⁰ვაი მათ, რომელნიც ავს კარგს უწოდებენ სიბნელეს სინათლედ თვლიან და სინათლეს — სიბნელედ, მწარეს ტკბილად თვლიან და ტკბილს — მწარედ.

²¹ვაი მათ, რომელნიც ბრძენნი არიან საკუთარ თვალში და გონიერნი — თავის წინაშე.

²²ვაი ღვინის სმაში ვაჟკაცთ და მის ჩამოსხმაში მამაცთ;

²³ქრთამით დამნაშავის გამმართლებელთ და მართალთაგან მისი სიმართლის წამრთმევთ.

²⁴ამიტომ, როგორც ბზეს შეჭამს ცეცხლის ენა და თივა დაიფერფლება ალში, მათი ფესვი ხრწნასავით იქცევა და მათი ყვავილი მტვერივით აიყრება, რადგან უკუაგდეს უფალ ცაბაოთის რჯული და ისრაელის წმიდის ნათქვამი მოიძულეს.

²⁵ამის გამო აენთება უფლის რისხვა მის ხალხზე, და გაიწვდენს ის თავის ხელს მასზე და დასცემს მას. და შედრკებიან მთები; მაგრამ მაინც არ შებრუნდება მისი რისხვა და მისი ხელი ისევ იქნება მოღერებული.

²⁶და ის ნიშანს აუწევს ერებს შორიდან და დაუსტვენს მას ქვეყნის კიდიდან; და სწრაფად, მსუბუქად მოვა.

²⁷და არ ეყოლებათ მათ არც დაღლილი და არც დაქანცული, არც ჩასთვლემენ და არც ჩაიძინებენ. და არ გაიხსნება მათი წელზე შემოსარტყმელი, და არ გაწყდება მათი ფეხსაცმლის თასმა.

²⁸მათი ისრები დალესილია და მათი ყველა მშვილდი დაჭიმულია; მათი ცხენების ფლოქვები კაჟის მსგავსია და მათი ბორბლები გრიგალივითაა.

²⁹მათი ღრიალი ლომის ღრიალივითაა და დაიღმუვლებენ ისინი და დაიტაცებენ ნადავლს, და წაათრევს და არავინ იქნება გადამრჩენელი.

³⁰და დაიღმუვლებენ მასზე იმ დღეს ზღვის ღმუილით. და ვინც შეხედავს ქვეყანას, დაინახავს სიბნელეს და უბედურებას; და სინათლეც დაბნელდება მის ბურუსში.