Read ბიბლია ეს. 63 Bible Online

ეს. 63 - ბიბლია bible

ეს. 63

¹ეს ვინ არის, ედომიდან რომ მოდის, მეწამული სამოსლით — ბოცრადან? ეს დიდებული თავის სამოსელში, მოხრილი თავისი დიადი ძალით? „ეს მე ვარ, სიმართლით მოლაპარაკე, ხსნის შემძლებელი.“

²რატომ არის წითელი შენი სამოსელი და შენი ტანსაცმელი საწნახელში მწურავივით?

³მე ერთმა დავწურე საწნახელში და არ იყო ჩემთან არავინ, და ვწურავდი მათ ჩემს რისხვაში და ვსრესდი მათ ჩემს გულისწყრომაში, და მათი სისხლი შეეშხეფა ჩემს ტანსაცმელს და მთელი ჩემი სამოსელი შევსვარე.

⁴რადგან შურისგების დღეა ჩემს გულში და წელი ჩემს გამოსყიდულთა მოვიდა.

⁵ვიხედებოდი და არ იყო შემწე, და მიკვირდა, რომ არ იყო მხარდამჭერი; და მიხსნა მე ჩემმა მკლავმა და ჩემმა რისხვამ დამიჭირა მხარი.

⁶და დავთრგუნე მე ხალხები ჩემი წყრომით და დავათვრე ისინი ჩემი რისხვით, და მიწაზე დავღვარე მათი სისხლი.

⁷უფლის წყალობებს ვახსენებ და უფლის სადიდებელს ყველაფრისთვის, რაც უფალმა მოგვიზღა; დიდი სიკეთისთვის ისრაელის სახლზე, თავისი მოწყალებით და მრავალი წყალობით რომ მიაგო

⁸და თქვა: „ისინი მაინც ჩემი ერია, ძენი, რომლებიც არ მიღალატებენ.“ და შეიქნა იგი მათი მხსნელი.

⁹მის ყველა სატანჯველში თვითონაც იტანჯებოდა, და მისი პირის ანგელოზი იხსნიდა მათ. თავისი სიყვარულითა და თავისი მოწყალებით გამოისყიდა ისინი და აიყვანა და ატარებდა მათ ძველ დღეებში.

¹⁰მაგრამ ისინი ეურჩნენ და დაამწუხრეს მისი წმიდა სული და ის მტრად ექცა მათ და ებრძოდა მათ.

¹¹და გაიხსენა მისმა ხალხმა მოსეს ძველი დღეები: სად არის იგი, ვინც ამოიყვანა ისინი ზღვიდან თავისი სამწყსოს მწყემსებთან ერთად? სად არის იგი, ვინც ჩადო მათ წიაღში თავისი წმიდა სული?

¹²ვინც წარმართა მოსეს მარჯვენა თავისი დიდებული მკლავით? ვინც გააპო წყლები მათ წინაშე, რათა გაეთქვა თავისი საუკუნო სახელი?

¹³ვინც უძღვებოდა მათ უფსკრულებში, როგორც ცხენს მინდორში, და არ წაბორძიკებულან?

¹⁴როგორც ნახირი ჩადის ხეობაში, ისე უფლის სულს მიჰყავდა ისინი დასასვენებლად. ასე ატარებდი შენს ერს, რათა მოგეპოვებინა შენთვის დიდებული სახელი.

¹⁵გადმოიხედე ზეციდან და შეხედე შენი წმიდა და დიადი სავანიდან! სად არის შენი შურისგება და შენი ძლევამოსილება? შენი გულის ძვრა და შენი მოწყალება არ მოვიდა ჩვენამდის.

¹⁶რადგან შენა ხარ ჩვენი მამა, და ისრაელი არ გვაღიარებს. შენა ხარ, უფალო, ჩვენი მამა, ჩვენი მხსნელია უკუნისიდან შენი სახელი.

¹⁷რატომ გვაცდენ ჩვენ, უფალო, შენი გზებიდან, ასასტიკებ ჩვენს გულებს, რათა არ გვეშინოდეს შენი? დაბრუნდი შენი მონების გულისათვის, შენი წილხვედრილის შტოთა გულისათვის.

¹⁸დიდხანს არ დაუმკვიდრებია მიწა შენს წმიდა ერს, ჩვენმა მტრებმა გათელეს შენი საწმიდარი.

¹⁹იმათ დავემსგავსეთ, რომლებზეც არასოდეს გიხელმწიფნია, იმათ, რომლებზეც არ წოდებულა შენი სახელი.