Read ბიბლია იერ. 15 Bible Online

იერ. 15 - ბიბლია bible

იერ. 15

¹და მითხრა მე უფალმა: „თვით მოსე და სამუელიც რომ დადგნენ ჩემს წინაშე, არ იქნება ჩემი სული ამ ხალხთან. გაგზავნეთ ისინი ჩემი პირისაგან და წავიდნენ.

²და თუ გეტყვიან: ‘სად წავიდეთ?’ უთხარი მათ, რომ ასე თქვა უფალმა: ‘ვინც განწირულია სასიკვდილოდ, მოკვდეს, ვინც განწირულია მახვილისთვის, მახვილისთვის იყოს, ვინც განწირულია საშიმშილოდ, იშიმშილოს, და ვინც განწირულია დასატყვევებლად, დატყვევდეს!’

³და მოვიკითხავ მათ ოთხი გვარით,“ — სიტყვა უფლისა, — მახვილით — მოსაკლავად, ძაღლებით — სათრევად, ცის ფრინველით და დედამიწის ცხოველით — შესაჭმელად და მოსასპობად.

⁴და გავხდი მათ შიშისზარად ქვეყნის ყველა სამეფოსთვის მენაშეს, ხიზკიაჰუს ძის, იუდას მეფის გამო იმაზე, რაც გააკეთა მან იერუსალიმში.

⁵რადგან ვინ შეგიბრალებს შენ, იერუსალიმო, და ვინ თანაგიგრძნობს, ვინ შემოუხვევს შენი მშვიდობის საკითხავად?

⁶შენ დამტოვე მე,“ — სიტყვა უფლისა, — „უკან წახვედი; და მე გამოვიწვდენ შენზე ხელს და დაგღუპავ. დავიღალე მე მიტევებით.

⁷განიავებით გავანიავე ისინი ქვეყნის კარიბჭეებში, დავტოვე უშვილოდ, მოვსპე ჩემი ერი, თავიანთი გზებიდან კი არ მობრუნდნენ.

⁸გამიმრავლდა მე მისი ქვრივები ზღვის ქვიშაზე მეტად და მოვუყვანე მათ, ჭაბუკის დედას, მძარცველი შუადღისას, მოულოდნელად დავეცი მასზე ძრწოლა და ელდა.

⁹საცოდავია შვილის მშობელი, სულს ღაფავს; ჩაესვენა მისი მზე დღისით, შერცხვენილი და შეურაცხყოფილია; მათ ნარჩენს კი მახვილს მივცემ მათი მტრის წინაშე,“ — სიტყვა უფლისა.

¹⁰ვაი მე, დედაჩემო, რადგან მშობე მე მთელი ქვეყნის მოცილედ და მოდავედ; არც გამისესხებია და არც ჩემთვის უსესხებიათ, მაგრამ ყველა მწყევლის მე.

¹¹და თქვა უფალმა: „რომ არ გამეთავისუფლებინე სასიკეთოდ, უბედურობისა და გაჭირვების ჟამს მტერს არ შეგამთხვევდი.

¹²განა გატეხავს რკინა ჩრდილოეთის რკინას და სპილენძს.

¹³შენს სიმდიდრესა და შენს საუნჯეს საძარცვავად მივცემ, უსასყიდლოდ. ყველა შენი ცოდვის გამო და ყველა შენს საზღვარში.

¹⁴და გადავიყვან შენს მტრებს ქვეყანაში, რომელსაც არ იცნობ, რადგან გაღვივდა ცეცხლი ჩემი რისხვისა, თქვენზე აღეგზნება.“

¹⁵შენ იცი, უფალო! გამიხსენე და მომხედე მე და შური იძიე ჩემს გამო ჩემს მდევნელებზე! შენი სულგრძელობით ნუ წამიყვან მე, იცოდე, შენს გამო ვიტანდი სირცხვილს.

¹⁶შევიგნე მე შენი სიტყვები და შევჭამე ისინი, და შენი სიტყვები სიხარულად მექცა და გულის სიმხიარულედ, რადგან შენი სახელი მქვია მე, უფალო, ღმერთო მხედრობათა.

¹⁷არ ვმჯდარვარ მე მლაღობელთა წრეში და არ მიმხიარულია; შენი ხელის ქვეშ ვიჯექი მარტოდ, რადგან მრისხანებით გამავსე მე.

¹⁸რატომ არის ჩემი ტკივილი განუწყვეტელი და ჩემი ჭრილობა — განუკურნელი, რომ არ მიიღებს წამლობას? მატყუარა, არასაიმედო ხევად მექეცი.

¹⁹ამიტომ ასე თქვა უფალმა ღმერთმა: „თუ მოინანიებ, დაგაბრუნებ და ჩემს წინაშე იდგები. და თუ გამოიღებ ძვირფასს უფასურიდან, ჩემი პირივით იქნები. ისინი მობრუნდებიან შენსკენ, მაგრამ შენ არ მიბრუნდები მათკენ.

²⁰და დაგდებ ამ ხალხის წინ მიუდგომელ სპილენძის გალავნად და შეგებრძოლებიან შენ, მაგრამ ვერ დაგძლევენ, რადგან შენთანა ვარ, შენს სახსნელად და შენს გადასარჩენად!“ — სიტყვა უფლისა. —

²¹„და გადაგარჩენ ბოროტთა მუჭს და დაგიხსნი სასტიკთა ხელიდან.“