Read ბიბლია იერ. 48 Bible Online

იერ. 48 - ბიბლია bible

იერ. 48

¹ასე თქვა უფალმა ცაბაოთმა, ისრაელის ღმერთმა, მოაბზე: „ვაი ნებოს, რადგან გაიძარცვა, კირიათაიმი შერცხვენილი და დაპყრობილია, ციხე-სიმაგრე შერცხვენილი და დანგრეულია.

²აღარ არის მოაბის დიდება, ხეშბონში ბოროტება განიზრახეს მასზე! ‘მოდით და მოვკვეთოთ ხალხებიდან!’ შენც, მადმენო, გაყუჩდი, მახვილი მოგდევს უკან.

³ყვირილის ხმა ისმის ხორონაიმიდან: ‘გატიალება და დიდი ნგრევაა!’

⁴დაინგრა მოაბი, კივილი ასმინეს მისმა პატარებმა.

⁵რადგან ლუხითის აღმართზე ტირილ-ტირილით ადის, და ხორონაიმის დაღმართზე შემჭირვებლებს ნგრევის კივილი ესმით:

⁶‘გაიქეცით, იხსენით თქვენი სულები და ღვიასავით იქნებით უდაბნოში!’

⁷რადგან შენ ესავდი შენს ნამოქმედართ და შენს საგანძურებს, შენც შეპყრობილი იქნები და ქემოში გადასახლებაში წავა თავის მღვდლებთან და მთავრებთან ერთად.

⁸და მძარცველი დაეცემა ყოველ ქალაქს, ქალაქი ვერ გადარჩება და ხეობა განადგურდება, როგორც უფალმა თქვა.

⁹მიეცით ფრთები მოაბს, რომ გაფრინდეს, მისი ქალაქნი კი უკაცრიელ უდაბნოდ იქცევიან.

¹⁰წყეული, ვინც უფლის საქმეს დაუდევრად აკეთებს და წყეული, ვინც თავის მახვილს აკავებს სისხლისაგან!

¹¹მშვიდი იყო მოაბი თავისი სიყმაწვილიდან, და წყნარად იჯდა თავის ლექზე და არ გადაღებულა ჭურჭლიდან ჭურჭელში; და გადასახლებაში არ წასულა, ამიტომ შერჩა მას თავისი გემო და მისი სურნელი არ შეცვლილა.

¹²მაგრამ მოდის დღეები,“ — სიტყვა უფლისა, — „და მე გავუგზავნი მას გადამღებელთ! გადაიღებენ მას, მის ჭურჭელს გამოაცარიელებენ და მის ქოთნებს დაამსხვრევენ.

¹³და შერცხვება მოაბი ქემოშის გამო, როგორც ისრაელის სახლი შერცხვა მათი იმედის, ბეთელის გამო.

¹⁴როგორღა ამბობთ: ‘მამაცნი ვართ და ომისათვის ძალმოსილნი?’

¹⁵გაიძარცვა მოაბი და მტერი ავიდა მის ქალაქებში, და მისი რჩეული ჭაბუკნი დასაკლავად ჩავიდნენ,“ — სიტყვა მეფისა, უფალი ცაბაოთია სახელი მისი. —

¹⁶„მოახლოვდა მოაბის დაღუპვა და ძალზე ჩქარობს მისი უბედურება.

¹⁷დაიტირეთ, ყველამ, ვინც მის ირგვლივ არიან და ყველამ, ვინც კი მისი სახელი იცის, თქვით: ‘როგორ დაილეწა არგანი ძლიერებისა, კვერთხი დიდებისა?’

¹⁸ჩამოდი დიდებიდან და დაჯექი ურწყულში, დიბონში მცხოვრებო ასულო, რადგან მოაბის მძარცველი ამოვიდა შენზე, დაანგრია შენი სიმაგრენი.

¹⁹დადექი გზასთან და უცქირე, ყაროყერის მცხოვრებო, ჰკითხე გაქცეულს და თავდაღწეულს: ‘რა მოხდა?’

²⁰შერცხვენილია მოაბი, რადგან გაცამტვერდა; იქვითინე და იკივლე, აუწყეთ არნონში, რომ გაიძარცვა მოაბი.

²¹და მსჯავრი მოვიდა ვაკის ქვეყანაზე, ხოლონზე, იაჰცაზე და მეფაათზე,

²²და დიბონზე, ნებოზე და ბეთ-დიბლათაიმზე,

²³და კირიათაიმზე, ბეთ-გამულზე და ბეთ-მაყონზე,

²⁴და კერიოთზე, ბოცრაზე და მოაბის ქვეყნის ყველა შორეულ და მახლობელ ქალაქზე.

²⁵მოკვეთილია მოაბის რქა და გადატეხილია მისი მკლავი,“ — სიტყვა უფლისა. —

²⁶„დაათვრეთ იგი, რადგან უფლის წინააღმდეგ განდიდდა; და ტაშს შემოჰკრავს მოაბი თავის ნარწყევში და ისიც სასაცილო გახდება.

²⁷სასაცილო არ იყო ისრაელი შენთვის? განა ის ქურდებში წაასწრეს, რომ როცა კი ლაპარაკობ მასზე, თავს აქნევ?

²⁸დატოვეთ ქალაქები და კლდეებში დასახლდით, მოაბის მცხოვრებნო, და ნაპრალის პირას დაბუდებული მტრედივით იქნებით!

²⁹გვესმა მოაბის ამპარტავნობა, მეტისმეტად ამაყია ის, მისი ქედმაღლობა და მისი ამპარტავნობა, მისი სიამაყე და მისი დიდგულობა.

³⁰მე ვიცი,“ — სიტყვა უფლისა, — „მისი მძვინვარება, მაგრამ ფუყეა იგი, არაფრის მაქნისია.

³¹ამიტომ ვიგოდებ მოაბზე და ყველა მოაბელზე ვიქვითინებ, კირ-ხერესის კაცებზე იკვნესებს ჩემი გული.

³²იაყეზერზე მეტად ვიტირებ შენზე, სიბმას ვაზო, შენი ტოტები ზღვას გადასცდნენ, იაყეზერის ზღვას მისწვდნენ, შენი ზაფხულის ხილსა და შენს რთველს მძარცველი დაეცა.

³³და წაერთვა სიხარული და ლხენა ქარმელს და მოაბის ქვეყანას და დავწრიტე ღვინო საწნახელში, აღარ დაწურავენ მხიარული ყიჟინით; აღარ ისმის მხიარული ყიჟინა.

³⁴ხეშბონის კივილს ელყალემდე და იაჰაცამდე მისცემენ თავიანთ ხმას ცოყარიდან ხორონაიმამდე და ეგლათ-შელიშიამდე, რადგან ნიმრიმის წყლებიც დაიშრიტება.

³⁵და მოვსპობ მოაბს,“ — სიტყვა უფლისა, — „მსხვერპლის აღმვლენელს მაღლობზე და თავისი ღმერთებისთვის საკმევლის მკმეველს.

³⁶ამიტომ სტვირივით კვნესის ჩემი გული მოაბზე და კირ-ხერესის კაცებზე; ამიტომ მათი მოხვეჭილი სიმდიდრე დაიღუპა,

³⁷რადგან ყოველი თავი გამელოტდა და ყველა წვერი გაპარსულ იქნა, ყველა ხელი დაიკაწრა და წელზე ძაძები შემოერტყათ.

³⁸მოაბის ყველა ბანზე და მის მოედნებზე, ყველგან გოდებაა, რადგან დავამსხვრევ მოაბს, როგორც უსარგებლო ჭურჭელს!“ — სიტყვა უფლისა. —

³⁹„როგორაა დამსხვრეული! იქვითინეთ! როგორ შეაქცია მოაბმა ზურგი! შერცხვენილია! და შეიქნა მოაბი სასაცილოდ და საშინელებად ყველას, ვინც მის ირგვლივაა.“

⁴⁰რადგან ასე თქვა უფალმა: „არწივივით დააფრინდება და ფრთებს გაშლის მოაბზე.

⁴¹შეპყრობილი იქნება ქალაქები და დაპყრობილი — ციხე-სიმაგრენი; და იმ დღეს მოაბი მშობიარე ქალის გულივით იქნება.

⁴²და გაქრება მოაბი ერობიდან, რადგან უფალზე განდიდდა იგი.

⁴³შიში და ხნარცვი და მახე თქვენზე, მოაბის მცხოვრებნო!“ — სიტყვა უფლისა. —

⁴⁴„შიშისაგან გაქცეული ხნარცვში ჩავარდება და ხნარცვიდან ამოსული მახეში გაებმება, რადგან მოვაწევ მას, მოაბს, მათი განკითხვის წელს!“ — სიტყვა უფლისა. —

⁴⁵„ხეშბონის ჩრდილში გაჩერდნენ უძლური ლტოლვილნი, რადგან ცეცხლი გამოვიდა ხეშბონიდან და ალი სიხონის წიაღიდან, და შეჭამა მან მოაბის კიდეები და თხემი შფოთიან ძეთა.

⁴⁶ვაი შენ, მოაბ, დაიკარგა ხალხი ქემოშისა, რადგან ტყვედ არიან წაყვანილნი შენი ძენი და დატყვევებულნი არიან შენი ასულნი.

⁴⁷მაგრამ დავაბრუნებ მოაბის ტყვეებს უკანასკნელ დღეებში!“ — სიტყვა უფლისა. აქ თავდება მოაბის განაჩენი.