Read ბიბლია იერ. 49 Bible Online

იერ. 49 - ბიბლია bible

იერ. 49

¹და თქვა უფალმა ყამონის ძეებზე: „არა ჰყავს ძენი ისრაელს? განა არა ჰყავს მემკვიდრე? რატომ დაიმკვიდრა მალქომმა გადი? მისი ხალხი მის ქალაქებში რატომ ცხოვრობს?

²მაგრამ მოდის დღეები,“ — სიტყვა უფლისა, — „როდესაც ვასმენ ყამონის ძეთა რაბაში ბრძოლის განგაშს, და ის ნანგრევების გროვად იქცევა და მისი შემოგარენი ცეცხლში დაიწვება; და დაიმკვიდრებს ისრაელი თავის სამკვიდრებელს!“ — ამბობს უფალი. —

³„იქვითინე, ხეშბონ, რადგან გაიძარცვე, იყვირეთ, რაბას ასულნო, ჩაიცვით ძაძები, დაიტირეთ და იხეტიალეთ კედლებს შორის, რადგან მალქომი გადასახლებაში წავა თავის ქურუმებთან და მთავრებთან ერთად.

⁴რას ტრაბახობ ხეობებით? სისხლისგან იცლება შენი ხეობა, განდგომილო ასულო, რომ დანდობილხარ შენს საგანძურს: „ვინ მოვა ჩემთან?“

⁵აჰა, მოვაწევ მე შენზე შიშს“, — სიტყვა უფლისა ღმერთისა ცაბაოთისა, — „ყველა შენს გარეშემოდან და გაძევებული იქნებით სათითაოდ და არავინ იქნება გადახვეწილის შემომკრებელი.

⁶და ამის შემდეგ დავაბრუნებ ყამონის ძეთ ტყვეობიდან!“ — სიტყვა უფლისა.

⁷და თქვა უფალმა ცაბაოთმა ედომზე: „აღარ არის სიბრძნე ბენიამინში? დაიკარგა გონიერთა რჩევა? დაჩლუნგდა მათი სიბრძნე?

⁸გაიქეცით, მიაქციეთ პირი, ღრმად ჩაჯექით, დედანის მცხოვრებნო! რადგან მოვაწიე ესავზე მისი დაღუპვა, ჟამი, როცა განვიკითხავ მას.

⁹ყურძნის მკრეფავნი რომ მოსულიყვნენ შენთან, განა არ დაგიტოვებდნენ მარცვლებს? ქურდები ღამით მხოლოდ სამყოფს დაიტაცებდნენ.

¹⁰რადგან მე გავაშიშვლე ესავი, გამოვაჩინე მისი საიდუმლო თავშესაფარი და ვეღარ შეძლებს დამალვას. გაფუჭებულია მისი თესლი, მისი ძმებისაც და მეზობლებისაც. და აღარ იქნება იგი.

¹¹დატოვე შენი ობოლნი და მე ვარჩენ მათ, და შენი ქვრივნი მომენდონ მე.

¹²რადგან ასე თქვა უფალმა: „აჰა, რომელთა განაჩენიც არ იყო ამ თასის შესმა, აუცილებლად შესვამენ და შენ დაუსჯელი დარჩები? დაუსჯელი არ იქნები, რადგან აუცილებლად შესვამ მას.

¹³რადგან ჩემს თავს ვიფიცებ,“ — სიტყვა უფლისა, — „რომ საშინელებად, შესარცხვენად, ოხრად და საწყევლად იქცევა ბოცრა, ხოლო ყოველი მისი ქალაქი — საუკუნო ნანგრევებად.

¹⁴ამბავი მესმა უფლისაგან და მაცნეა წარგზავნილი ხალხებში: „შეიკრიბეთ და შეუტიეთ მას, და აღდექით საბრძოლველად“!

¹⁵რადგან, აჰა, მცირედ გაქციე ხალხებში, საძულველად — ადამიანებში;

¹⁶გაცდუნა შენ შენმა კერპმა, შენი გულის ყოყოჩობამ, მოსახლევ კლდის ნაპრალებში, ჩაჭიდებულო ბორცვთა მწვერვალებს. არწივივით მაღლაც რომ გაიკეთო შენი ბუდე, იქიდანაც ჩამოგიყვან მე,“ — სიტყვა უფლისა. —

¹⁷„და იქცევა ედომი საშინელებად და ყოველი მასზე გამვლელი გაოცდება, და დაუსტვენს ყველა, ვინც შეხედავს მის წყლულებს.

¹⁸როგორც სოდომი და გომორა და მისი მეზობელი ქალაქები დაიქცა,“ — სიტყვა უფლისა, — „კაციშვილი არ იცხოვრებს იქ და ადამიანი არ დასახლდება მასში.

¹⁹აჰა, ლომივით დაეცემა იორდანეს უღრანიდან მტკიცე საცხოვრებლებს, მაგრამ მე წამში გავაქცევ მას იქიდან და ვინც ამორჩეულია, იმას დავადგენ მასზე. რადგან ვინაა ჩემი მსგავსი და ვინ დამიწესებს მე ჟამს და ვინ არის ის მწყემსი, ვინც მე დამიდგება წინ?“

²⁰ამიტომ ისმინეთ უფლის განგებულება, რაც ედომზე განაგო და მისი განზრახვა, რაც იემენის მცხოვრებლებზე განიზრახა: ყველაზე პატარა ბატკნები ათრევენ მათ და ააოხრებენ მათ საცხოვრებელს!

²¹მათი დაცემის ხმისაგან იზანზარებს მიწა, მათი ყვირილის ეხოს მეწამული ზღვა გამოსცემს.

²²აჰა, არწივივით აიწევა და გაფრინდება, და გაშლის ფრთებს ბოცრაზე. და იქნება იმ დღეს ედომის მამაცთა გული მსგავსი მშობიარე ქალის გულისა.“

²³დამასკოზე. „სირცხვილი ხამათს და არფადს, რადგან ავი ამბავი ისმინეს, სულით დაეცნენ, ღელვაა ზღვაში, არ შეუძლია დაწყნარება.

²⁴დაუძლურდა დამასკო, ზურგი აქცია გასაქცევად, ძრწოლამ შეიპყრო იგი, ტკივილმა და ტანჯვამ მოიცვა, როგორც მშობიარე.

²⁵როგორ იქნა მიტოვებული დიდების ქალაქი, სატახტო ჩემი მხიარულებისა?

²⁶ამიტომ დაეცემიან მისი ჭაბუკნი მის მოედნებზე და ყველა მეომარი გაყუჩდება იმ დღეს!“ — სიტყვა უფალ ცაბაოთისა. —

²⁷„და ცეცხლს წაუკიდებს დამასკოს გალავანს და შეჭამს იგი ბენ-ჰადადის სასახლეებს.“

²⁸კედარისა და ხაცორის სამეფოებზე, რომლებიც ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა დაამხო. თქვა უფალმა: „ადექით, გაილაშქრეთ კედარზე და გაძარცვეთ აღმოსავლეთის ძენი.

²⁹მათ კარვებსა და მათ ცხვარს წაასხამენ ისინი. მათ ფარდებს და მთელ მათ ჭურჭელს და მათ აქლემებს წაიღებენ თავისთვის და დასძახებენ მათ: ‘საშინელებაა ყოველი მხრიდან!’

³⁰გაიქეცით, შორს წადით, ღრმად ჩაჯექით ხაცორის მცხოვრებნო,“ — სიტყვა უფლისა, — „რადგან განაჩენი დაასკვნა თქვენზე ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა და ავი განზრახვა განიზრახა თქვენზე.

³¹ადექით, გაილაშქრეთ, უზრუნველ, უსაფრთხოდ მცხოვრებ ხალხზე!“ — სიტყვა უფლისა. — „არც კარები აქვს მას და არც ბოქლომი, განმარტოებულადაა დასახლებული.

³²და იქნება მათი აქლემები საძარცვავად და მათი ურიცხვი საქონელი ნადავლად. და გავანიავებ მათ საფეთქლებშეკრეჭილთ ყველა ქარისკენ, და ყოველი მხრიდან მოვაწევ მათზე დაღუპვას!“ — სიტყვა უფლისა. —

³³და იქცევა ხაცორი ტურების ბუნაგად, საუკუნო უდაბნოდ; კაციშვილი არ იცხოვრებს იქ და ადამის ძე არ დასახლდება მასში.

³⁴სიტყვა უფლისა ყელამზე, რომელიც იყო იერემიას მიმართ ციდკიაჰუს, იუდას მეფის მეფობის დასაწყისში:

³⁵„ასე თქვა უფალმა ცაბაოთმა: ‘აჰა, მე გადავტეხავ ყელამის მშვილდს, საწყისს მათი ძლევამოსილებისა.

³⁶და მოვაწევ ყელამზე ოთხ ქარს ცის ოთხი კიდიდან, და გავანიავებ მათ ყველა ამ ქარის მიმართ და არ იქნება ხალხი, რომელთანაც არ მივა გაძევებული ყელამელი.

³⁷და შიშს დავცემ მე ყელამელთ მათი მტრების თვალწინ და მათი სულის მაძიებელთა თვალწინ, და მოვაწევ მათზე უბედურებას და ჩემს მძვინვარებას,“ — სიტყვა უფლისა, — „და დავადევნებ მათ უკან მახვილს, სანამ არ ამოვწყვეტ მათ.

³⁸და დავდგამ ჩემს ტახტს ყელამში და მოვსპობ იქიდან მეფესა და მთავრებს,“ — სიტყვა უფლისა. —

³⁹„მაგრამ ბოლოს დავაბრუნებ ყელამს ტყვეობიდან!“ — სიტყვა უფლისა.