Read ბიბლია იერ. 5 Bible Online

იერ. 5 - ბიბლია bible

იერ. 5

¹„გაიარ-გამოიარეთ იერუსალიმის ქუჩებში, გაიხედ-გამოიხედეთ და მოიკითხეთ მის მოედნებზე, და თუ იპოვით კაცს, სამართლის მქმნელს, ჭეშმარიტების მძებნელს, მაშინ მეც ვაპატიებდი მას.

²და თუ ამბობენ ისინი: ‘როგორც ცოცხალია უფალი!’ ნამდვილად ტყუილად იფიცებიან.“

³უფალო, შენი თვალი ხომ ჭეშმარიტებისკენაა მიპყრობილი. შენ სცემ მათ, ისინი კი ვერ გრძნობენ, შენ სპობ მათ, მაგრამ არ სურთ დარიგების მიღება. გაიქვავეს პირისახე კლდეზე მეტად, არ სურთ მოქცევა.

⁴და მე ვთქვი ჩემთვის: „ესენი ხომ გლახაკები არიან, გასულელდნენ, რადგან არ იციან უფლის გზა, თავიანთი ღმერთის სამართალი.

⁵წავალ დიდებულებთან და ვილაპარაკებ მათთან, რადგან მათ იციან უფლის გზა, თავიანთი ღმერთის სამართალი.“ მაგრამ მათ ერთად დალეწეს უღელი, დაწყვიტეს ბორკილები.

⁶ამის გამო დასცემს მათ ლომი ტყიდან, ტრამალის მგელი გაძარცვავს მათ, ვეფხვი დაუდარაჯებს მათ ქალაქებს, ყველა იქიდან გამოსული დაიგლიჯება, რადგან გამრავლდა მათი დანაშაული, გაიზარდა მათი განდგომა.

⁷„როგორ გაპატიო ეს? შენმა ძეებმა დამტოვეს მე, და იფიცებდნენ ღმერთებს, რომელნიც არ არიან ღმერთები. როდესაც გავაძღე მე ისინი, მაშინ მრუშობდნენ და მეძავის სახლში იკრიბებოდნენ.

⁸ისინი გამძღარი, ატროყებული ცხენებივით არიან: ყოველი კაცი თავისი მოყვასის ცოლს ეჭიხვინება.

⁹და ამათ გამო არ დაგსჯით?“ — სიტყვა უფლისა, — „და ასეთ ხალხზე არ იძიებს შურს ჩემი სული?

¹⁰ადით მის მწკრივებზე და მოსპეთ, მაგრამ სრულ მოსპობას ნუ იქმთ. ყლორტები მოაშორეთ, რადგან უფლისანი არ არის ისინი.

¹¹რადგან მიღალატა მე ისრაელის სახლმა და იუდას სახლმა!“ — სიტყვა უფლისა. —

¹²„უფალზე ცრუობდნენ და ამბობდნენ: ‘არ არის ის და არ მოვა ჩვენზე უბედურება, და მახვილსა და შიმშილს არ ვიხილავთ.’

¹³და წინასწარმეტყველნი ქარად იქცევიან და სიტყვა არ არის მათში. ასე დაემართება მათ.“

¹⁴ამიტომ ასე თქვა უფალმა, მხედრობათა ღმერთმა: „რადგან თქვენ ამბობდით ასეთ სიტყვას, მე ვაქცევ შენს პირში ჩემს სიტყვებს ცეცხლად, ხოლო ამ ერს — შეშად, რომელსაც ის შთანთქავს!

¹⁵აჰა, მე მოვიყვან თქვენზე ხალხს შორიდან, ისრაელის სახლო!“ — სიტყვა უფლისა. — „ძლიერი ხალხია იგი, ძველი ხალხია იგი, ხალხი, რომლის ენა არ იცი შენ და ვერ გაიგებ, რას ილაპარაკებს.

¹⁶მისი კაპარჭი ღია საფლავივითაა, ყველანი მამაცი მეომარნი არიან.

¹⁷და შეჭამს ის შენს სამკალს და შენს პურს, შეჭამს შენს ძეთ და შენს ასულთ, შეჭამს შენს ცხვარსა და შენს ძროხას, შეჭამს შენს ვაზსა და შენს ლეღვს, მახვილით მოაოხრებს შენს გამაგრებულ ქალაქებს, რომლებზეც დაიმედებული ხარ.

¹⁸და იმ დღეებშიც,“ — სიტყვა უფლისა, — „არ მოგსპობთ თქვენ მთლიანად.

¹⁹და თუ იტყვით: ‘რის გამო გაგვიკეთა ჩვენ უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა ეს ყოველივე?’ მაშინ უთხარი მათ: ‘როგორც თქვენ მიმატოვეთ მე და ემსახურებოდით უცხო ღმერთებს თქვენს ქვეყანაში, ასევე ემსახურებით უცხოებს იმ ქვეყანაში, რომელიც თქვენი არ არის.“

²⁰აუწყეთ ეს იაკობის სახლში და გამოაცხადეთ ეს იუდაში ასე:

²¹ისმინეთ ეს, სულელო და უგუნურო ხალხო! თვალები აქვთ მათ და ვერ ხედავენ, ყურები აქვთ მათ და ვერ ისმენენ.

²²„განა ჩემი არ გეშინიათ?“ — სიტყვა უფლისა, — „ჩემს წინაშე არ თრთიხართ, რომელმაც დავდე ქვიშა ზღვის საზღვრად, საუკუნო მიჯნად, რომელსაც ვერ გადალახავს; და ბობოქრობენ მისი ტალღები, მაგრამ ვერ სძლევენ და ღრიალებენ, მაგრამ ვერ გადალახავენ მას.

²³ამ ერს კი ურჩი და მეამბოხე გული ჰქონდა, განმშორდნენ ისინი და წავიდნენ.

²⁴და არ თქვეს თავიანთ გულში: ‘გვეშინოდეს უფლისა, ჩვენი ღმერთისა, რომელიც გვაძლევს ჩვენ შემოდგომის წვიმას და გაზაფხულის წვიმას თავის დროზე, მკისათვის დადგენილ შვიდეულებს გვინახავს ჩვენ.’

²⁵თქვენმა ურჯულოებამ მიაქცია ესენი, და თქვენმა ცოდვებმა შეაკავეს თქვენგან ეს სიკეთე.

²⁶რადგან ჩემს ერში მოიპოვებიან ბოროტეულნი, თავწახრით არიან ჩასაფრებულნი, როგორც ფრინველზე მონადირენი, დგამენ ხაფანგებს, რათა შეიპყრონ ადამიანები.

²⁷როგორც გალიაა სავსე ფრინველებით, ისე მათი სახლია სავსე სიცრუით. ამიტომ განდიდდნენ და გამდიდრდნენ ისინი,

²⁸დასუქდნენ, დასქელდნენ, გადააჭარბეს ბოროტების საქმეში, სასამართლო საქმეს, ობლის საქმეს არ არჩევდნენ, რომ წარმატებულიყვნენ, და ღარიბთა უფლებას არ იცავდნენ.

²⁹ამათ გამო არ დაგსჯი?“ — სიტყვა უფლისა, — „განა ასეთ ხალხზე არ იძიებს შურს ჩემი სული?

³⁰გასაოცარი და საშინელი ხდება ქვეყანაზე.

³¹წინასწარმეტყველნი ტყუილს წინასწარმეტყველებენ და მღვდლები ბატონობენ მათი ხელით, ჩემს ერს კი უყვარს ეს, მაგრამ რას იზამთ საბოლოოდ?“