Read ბიბლია ეზეკ. 22 Bible Online

ეზეკ. 22 - ბიბლია bible

ეზეკ. 22

¹და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:

²„და შენ, ძეო კაცისავ! განსჯი სისხლიან ქალაქს? და გამოუცხადე მას მთელი მისი სისაძაგლე

³და უთხარი: ‘ასე თქვა უფალმა ღმერთმა: ქალაქო, თავის შიგნით სისხლის დამღვრელო, რათა მოვიდეს მისი ჟამი! და თავისთვის კერპების გამკეთებელო, რათა შეიბილწოს იგი!

⁴შენი სისხლით, რომელიც დაღვარე, დადანაშაულდი და შენი კერპებით, რომლებიც გააკეთე, შეიბილწე. და მოიახლოვე შენი დღეები და მიხვედი შენს წლებამდე. ამის გამო გადაგცემ შესარცხვენად ხალხებს და დასაცინად ყველა ქვეყანას.

⁵ახლობელნი და შორეულნი დაგცინებენ შენ, სახელშებილწულო, მრავალაურზაურიანო.

⁶აჰა, ისრაელის მთავარნი, თითოეული თავისი ძალით იყო შენში, რათა დაეღვარათ სისხლი.

⁷მამას და დედას არად აგდებენ შენში, მდგმურს ჩაგრავენ, ობოლს და ქვრივს ატყუებენ შენში.

⁸ჩემი სიწმიდენი აბუჩად აიგდე და ჩემი შაბათები შებღალე,

⁹ცილისმწამებელნი იყვნენ შენში, რათა დაეღვარათ სისხლი, და მთებზე ჭამდნენ შენში, გარყვნილებას ჩადიოდნენ შენში.

¹⁰მამის სიშიშვლეს აჩენდნენ შენში, არაწმიდა წიდოვანს ნამუსს ხდიდნენ,

¹¹ერთი თავისი მოყვასის ცოლთან სჩადიოდა სისაძაგლეს, მეორე თავის რძალს ბილწავდა გარყვნილებით და სხვა — თავის დას, თავისი მამის შვილს ხდიდა ნამუსს.

¹²ქრთამს იღებდნენ შენში, რათა დაეღვარათ სისხლი. ვახშსა და სარგებელს იღებდი და ძალით ართმევდი შენს მოყვასს, მე კი დამივიწყე!“ — სიტყვა უფალი ღმერთისა. —

¹³„და აჰა, მე ხელი ხელს შემოვკარი შენი ანგარების გამო, რომელიც ჩაიდინე, და შენი სისხლის გამო, რომელიც დაიღვარა შენში.

¹⁴გაუძლებს შენი გული, ან მტკიცე იქნება ხელები იმ დღეებისათვის, როცა გაგისწორდები? მე, უფალმა ვთქვი და გავაკეთებ.

¹⁵და მე გაგფანტავ შენ ხალხებში და გაგაბნევ ქვეყნებში და მოვსპობ შენს სიბილწეს.

¹⁶და შეიბღალები ხალხების თვალწინ და მიხვდები, რომ მე ვარ უფალი!“

¹⁷და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:

¹⁸„ძეო კაცისავ! ისრაელის სახლი ჩემთვის წიდად იქცა. ყველანი — სპილენძი, კალა რკინა და ტყვიაა ბრძმედში, ვერცხლის წიდად იქცნენ.

¹⁹ამიტომ ასე თქვა უფალმა ღმერთმა: ‘რადგან თქვენ ყველანი იქეცით წიდად, ამიტომ მე შეგაგროვებთ იერუსალიმში,

²⁰როგორც აგროვებენ ვერცხლს და სპილენძს, რკინას, ტყვიასა და კალას ბრძმედის შიგნით, რათა გააღვივონ ცეცხლი მათ გამოსადნობად, ასე შეგაგროვებთ ჩემს რისხვასა და ჩემს წყრომაში და დაგდებთ და გამოგადნობთ.

²¹შეგკრებთ და გავაღვივებ თქვენზე ცეცხლს ჩემი წყრომისა და გადნებით მასში.

²²როგორც ვერცხლი დნება ბრძმედის შიგნით, ისე გამოდნებით თქვენ მის შიგნით და მიხვდებით, რომ მე, უფალმა, გადმოვღვარე ჩემი რისხვა თქვენზე.’“

²³და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი:

²⁴„ძეო კაცისავ! უთხარი მას: ‘შენ ხარ ქვეყანა განუწმედელი, წვიმით დაუნამავი რისხვის დღეს.’

²⁵მის წინასწარმეტყველთა შეთქმულებაა მის შიგნით, როგორც მბრდღვინავი ლომი, დამგლეჯი ნადავლისა. სულს ჭამდნენ, ქონება და ძვირფასეულობა მიჰქონდათ, ქვრივები მრავლდებოდნენ მის შიგნით,

²⁶მისი მღვდლები ჩემს რჯულს აყალბებდნენ და ჩემს სიწმიდეებს ბღალავდნენ, წმიდასა და შებღალულს ვერ არჩევდნენ და შებილწულს და განწმედილს არ აცხადებდნენ და ჩემს შაბათებს თვალს არიდებდნენ, და მე ვიბღალებოდი მათ შორის.

²⁷მისი მთავრები მის შიგნით, როგორც მგლები, გლეჯდნენ ნადავლს სისხლის დასაღვრელად, სულების დასაღუპავად, რათა მოეხვეჭათ ანგარება.

²⁸მისი წინასწარმეტყველნი აბათქაშებდნენ მათ ამაო ხილვებით და უმკითხავებდნენ მათ სიცრუეს, ამბობდნენ: ‘ასე თქვა უფალმა ღმერთმა!’ უფალს კი არ უთქვამს.

²⁹ამ ქვეყნის ერი ჩაგრავდა და ძარცვავდა, ღარიბსა და ღატაკს ატყუებდა და მდგმურს ავიწროებდა უსამართლოდ.

³⁰და მე ვეძიე მათში კაცი ღობის მომღობავი და ჩემს წინაშე ნანგრევებზე მდგომი ამ ქვეყნის გულისთვის, რათა არ დამეღუპა იგი, მაგრამ ვერ ვიპოვე.

³¹ამიტომ გადმოვღვრი მათზე ჩემს ბრაზს, ჩემი მძვინვარების ცეცხლში გავწყვეტ მათ, მათ ნამოქმედარს მათ თავზევე მოვაქცევ,“ — სიტყვა უფალი ღმერთისა.