Read ბიბლია დან. 7 Bible Online

დან. 7 - ბიბლია bible

დან. 7

¹ბელშაცარის, ბაბილონის მეფის, პირველ წელს დანიელმა ნახა სიზმარი და თავისი თავის ხილვა თავისსავე სარეცელზე. მაშინ ჩაიწერა მან ეს სიზმარი და გადმოსცა მთავარი სიტყვები.

²დაიწყო დანიელმა და თქვა: „ღამით ჩემს ხილვაში ვხედავდი, აჰა, ზეცის ოთხი ქარი დიდ ზღვას აწყდებოდა.

³ზღვიდან ოთხი, ერთიმეორისაგან განსხვავებული, ვეება მხეცი ამოვიდა.

⁴პირველი ლომსა ჰგავდა და არწივის ფრთები ჰქონდა. ვუყურებდი, სანამ ფრთები დასწყდებოდა. იგი წამოყენებულ იქნა მიწიდან, კაცივით ფეხზე იქნა დაყენებული და კაცისავე გული მიეცა.

⁵აჰა, სხვა მხეცი, მეორე, დათვის მსგავსი. იდგა ცალ გვერდზე და სამი ნეკნი ჰქონდა პირში, კბილებს შორის. უთხრეს მას: ‘ადექ, ჭამე ბევრი ხორცი!’

⁶ამის შემდეგ ვიხილე და, აჰა, გამოჩნდა ავაზის მსგავსი მხეცი, ზურგზე ოთხი ფრთა ჰქონდა, ფრინველისა. ოთხი თავი ჰქონდა ამ მხეცს და ხელმწიფება მიეცა მას.

⁷ამის შემდეგ ვიხილე ჩემს ღამეულ ხილვაში, აჰა, გამოჩნდა მეოთხე მხეცი, საშინელი, საზარელი და ძალზე ღონიერი, რკინის ვეება კბილები ჰქონდა. იგი ნთქავდა, მუსრავდა და ნარჩენებს ფეხით თელავდა. გამოირჩეოდა ყველა წინამორბედი მხეცისგან და ათი რქა ჰქონდა.

⁸მე ვაკვირდებოდი ამ რქებს და აჰა, მათ შორის კიდევ ერთი მომცრო რქა ამოვიდა და სამი პირვანდელი რქა ძირიანად ამოვარდა მის წინაშე. და აჰა, ამ რქას თვალები კაცის თვალების მსგავსი ჰქონდა და პირი — ამპარტავნულად მოლაპარაკე.

⁹ვიხილე, რომ ტახტრევნები დაიდგა და დაჯდა დღეებით ძველი. მისი სამოსელი თოვლივით სპეტაკი იყო და მისი თავის თმები მატყლივით სუფთა. მისი ტახტი ცეცხლის ალი იყო, მისი ეტლის ბორბლები — მოგიზგიზე ცეცხლი.

¹⁰მოედინებოდა ცეცხლის მდინარე და მისი წინიდან გამოდიოდა. ათასი ათასეული ემსახურებოდა მას და ათი ათასეული იდგა მის წინაშე. დასხდა სამსჯავრო და გადაიშალა წიგნები.

¹¹მაშინ ვიხილე: იმ ამპარტავნული სიტყვების გამო, რქა რომ ამბობდა, ჩემს თვალწინ, მოკლულ იქნა ის მხეცი; მისი გვამი კი შეიმუსრა და ცეცხლს მიეცა დასაწველად.

¹²დანარჩენ მხეცებს ძალაუფლება წაერთვათ, მაგრამ სიცოცხლე გაუხანგრძლივდათ, ოღონდ ვადამდე და დრომდე.

¹³ვიხილე ჩემს ღამეულ ხილვაში, აჰა, დავინახე, ცის ღრუბლებზე მოდიოდა კაცის ძის მსგავსი; იგი დღეებით ძველთან მოვიდა და წარდგენილ იქნა მის წინაშე.

¹⁴მიეცა მას ხელმწიფება, დიდება და მეფობა, რათა ყველა ხალხები, ტომნი და ენანი მას ემსახურონ. მისი ხელმწიფება საუკუნო ხელმწიფებაა, რომელიც არ გადაივლის და მისი სამეფო არ დაიქცევა.

¹⁵შემიწუხდა სული მე, დანიელს, ჩემს სხეულში და ჩემი თავის ხილვებმა შემაშფოთეს.

¹⁶მივუახლოვდი ერთ იქ მდგომთაგანს და ვკითხე ყოველივე ამის ნამდვილი მნიშვნელობა. მითხრა მან და გამაგებინა ყოველივე ამის მნიშვნელობა:

¹⁷‘ის ვეება მხეცები, რომლებიც ოთხნი არიან, ოთხი მეფეა, რომელნიც მიწიდან აღდგებიან.

¹⁸შემდეგ უზენაესის წმიდები მიიღებენ სამეფოს და დაეუფლებიან სამეფოს სამუდამოდ, უკუნითი უკუნისამდე.’

¹⁹მაშინ მოვიწადინე სინამდვილის გაგება იმ მეოთხე მხეცზე, რომელიც ყველასგან გამორჩეული და მეტად საზარელი იყო, თავისი რკინის კბილებითა და სპილენძის ბრჭყალებით იგი ნთქავდა, მუსრავდა და ნარჩენებს ფეხით თელავდა.

²⁰და იმ ათ რქაზე, თავზე რომ ჰქონდა, და იმ სხვა რქაზე, რომელიც ამოვიდა და, რომლის წინაშეც სამი რქა ამოვარდა; ამ რქას ჰქონდა თვალები და პირი ამპარტავნულად მოლაპარაკე, და მისი შესახედაობა უფრო დიდი იყო, ვიდრე სხვებისა.

²¹ვიხილე ეს რქა წმიდანებს ებრძოდა და მანამდე ჯაბნიდა მათ,

²²სანამ დღეებით ძველი მოვიდოდა. მაშინ ეს სამსჯავრო უზენაესის წმიდებს გადაეცა. მაშინ დადგა ის ჟამი, როდესაც სამეფოს წმიდები დაეუფლნენ.

²³და მან ასე თქვა: „მეოთხე მხეცი მეოთხე სამეფო იქნება ქვეყნად. გამორჩეული იქნება ყველა სამეფოსგან და გადაჭამს მთელ ქვეყანას, გაქელავს და შემუსრავს მას.

²⁴ხოლო ათი რქა ეს არის ათი მეფე, რომელიც ამ სამეფოდან აღდგება. მათ შემდეგ სხვა აღდგება. იგი განსხვავებული იქნება პირველთაგან და სამ მეფეს დაამდაბლებს.

²⁵უზენაესის წინააღმდეგ სიტყვებს იტყვის და უზენაესის წმიდებს შეავიწროვებს. განიზრახავს დროთა და რჯულის შეცვლას. ისინი ხელში მიეცემიან მას დროის, ორი დროისა და ნახევარი დროის მანძილზე.

²⁶შემდეგ დასხდება სამსჯავრო და წაართმევს მას ხელმწიფებას, მის ბოლომდე მოსასპობად და დასაღუპავად.

²⁷მეფობა, ხელმწიფება და ცისქვეშეთის ყველა სამეფოს დიდება უზენაესის წმიდების ერს მიეცემა. მისი სამეფო საუკუნო სამეფო იქნება და ყველა ხელმწიფე მას მოემსახურება და მას დაემორჩილება.’

²⁸აქ არის სიტყვის დასასრული. მე, დანიელი, ჩემმა ფიქრებმა ძალზე შემაშფოთა და სახეზე ფერი მეცვალა, მაგრამ ეს ამბავი გულში დავიმარხე.“