Read ბიბლია ოს. 2 Bible Online

ოს. 2 - ბიბლია bible

ოს. 2

¹ზღვის ქვიშასავით იქნება ისრაელიანთა რიცხვი, რომელიც არც გაიზომება და არც აღირიცხება; და ნაცვლად იმისა, რომ უთხრან, ლოყამი (არა ჩემი ერი) ხართო, ეტყვიან, ცოცხალი ღვთის შვილები ხართო.

²შეიყრებიან ერთად იუდაელები და დაისვამენ ერთ მთავარს და გამოვლენ ქვეყნიდან, რადგან დიდი იქნება იზრეყელის დღე.

³დაუძახეთ თქვენს ძმებს: „ყამი“ (ჩემი ერი) და თქვენს დებს: „რუხამა“ (შეწყალებული).

⁴„უჩივლეთ დედათქვენს, უჩივლეთ, რადგან აღარ არის ის ჩემი ცოლი და მეც აღარ ვარ მისი ქმარი. ჩამოიცილოს გარყვნილება პირისახიდან და მრუშობა მკერდიდან.

⁵თორემ გავაშიშვლებ და ისე გამოვაჩენ, როგორც დაბადების დღეს იყო. უდაბნოსავით ვაქცევ, უწყლო მიწად გავხდი და წყურვილით მოვკლავ.

⁶არ შევიწყალებ მის შვილებს, რადგან გარყვნილების შვილები არიან.

⁷რადგან გარყვნილებას სჩადიოდა მათი დედა და თავს ირცხვენდა მათი მშობელი; რადგან თქვა: ‘გავეკიდები ჩემს საყვარლებს, რომლებიც მაძლევენ პურსა და წყალს, მატყლსა და სელს, ზეთსა და სასმელს.’

⁸ამიტომ, აჰა, ეკალ-ბარდებით გადავუღობავ გზას და კედელს აღვუმართავ წინ, რომ ვერ გაიგნოს ბილიკები.

⁹გაედევნება თავის სყვარლებს ძებნას დაუწყებს მათ და ვერ იპოვნის. იტყვის: ‘წავალ, დავბრუნდები ჩემს პირველ ქმართან, რადგან მაშინ ახლანდელზე უკეთ ვიყავი.’

¹⁰მან კი არ იცოდა, რომ მე ვაძლევდი მას პურს, ღვინოს და ზეთს; რომ მე გავუმრავლე ოქრო და ვერცხლი, რომელსაც ბაყალს ახარჯავდა.

¹¹ამიტომაც უკან წავიღებ და ჩემს ღვინოს მისი დაღვინებისას; წავართმევ ჩემს მატყლსა და სელს, რითაც სიშიშვლე უნდა დაეფარა.

¹²ახლა კი გამოვააშკარავებ მის სირცხვილს და ვერავინ გამომტაცებს ხელიდან.

¹³გავაუქმებ ყველა მის სიხარულს, ზეიმს, ახალმთვარობას, შაბათს, ყველა დღესასწაულს;

¹⁴გავუჩანაგებ ვაზსა და ლეღვის ხეებს, რომლებზეც ამბობს, ჩემი საჩუქრებია, ჩემმა საყვარლებმა მაჩუქესო; ტყედ ვაქცევ და გარეული მხეცები შეჭამენ მათ.

¹⁵მას მოვკითხავ ბაყალთა დღეებს, როცა გუნდრუკს უკმევდა მათ, და რგოლებითა და სამკაულებით თავს იმშვენებდა; როცა საყვარლებს დასდევდა, მე კი მივიწყებდა. — თქვა უფალმა.

¹⁶ამიტომაც, აჰა, შევიტყუებ და უდაბნოში წავიყვან, რომ გულითადად ველაპარაკო.

¹⁷იქ მივცემ მას თავის ვენახს და ყაქორის (მწუხარების) ხეობას იმედის კართან; იქ იმღერებს, როგორც ყმაწვილქალობისას მღეროდა, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან ამომყავდა.

¹⁸იმ დღეს იქნება, — თქვა უფალმა, — რომ დამიძახებ: ჩემო ქმარო! და აღარ დამიძახებ: ჩემო ბაყალო! (ბატონო).

¹⁹მოვაშორებ მის ბაგეებს ბაყალთა სახელებს, რომ აღარ იხსენიებოდნენ თავიანთი სახელებით.

²⁰დავდებ იმ დღეს მათთვის აღთქმას ველის მხეცებთან, ცის ფრინველებთან და ქვეწარმავლებთან; მოვსპობ ქვეყანაზე მშვილდს, მახვილს და ომიანობას, და მშვიდობით დავანებებ მათ.

²¹და მე საუკუნოდ დაგწინდავ ჩემთვის, დაგწინდავ სიმართლით და სამართლით, წყალობითა და სიყვარულით;

²²დაგწინდავ რწმენით და შეიცნობ უფალს.

²³იმ დღეს იქნება, რომ გავეხმიანები, — თქვა უფალმა, — გავეხმიანები ცას და ისიც გაეხმიანება მიწას;

²⁴მიწა გაეხმიანება პურსა და ღვინოს და ზეთს, ხოლო ესენი გაეხმიანებიან იზრეყელს.

²⁵და ჩემთვის დავთესავ მას ქვეყანაში და შევიწყალებ ლორუხამას (არაშესაწყალისს), ვეტყვი ლოყამს (არა ჩემს ერს) ჩემი ერი ხარ-მეთქი, და ის მეტყვის: ჩემი ხარ.’“