Read ბიბლია რიცხ. 14 Bible Online

რიცხ. 14 - ბიბლია bible

რიცხ. 14

¹და აღიმაღლა ხმა მთელმა თემმა და ტიროდა ხალხი იმ ღამეს.

²და დრტვინავდა ყოველი ისრაელის ძე მოსეზე და აარონზე, და უთხრა მათ მთელმა თემმა: „ნეტავ დავხოცილიყავით ეგვიპტის ქვეყანაში, ან ნეტავი ამ უდაბნოში დავხოცილიყავით!

³რად შეჰყავს ჩვენი თავი უფალს ამ ქვეყანაში, მახვილით რომ დავეცეთ? ჩვენი ცოლები და ჩვენი ბავშვები ნადავლად იქცევიან. განა უკეთესი არ იქნება ჩვენთვის ეგვიპტეში დაბრუნება?“

⁴და უთხრეს ერთმანეთს: „ამოვირჩიოთ მეთაური და დავბრუნდეთ ეგვიპტეში.“

⁵და დაემხნენ მოსე და აარონი პირქვე ისრაელის ძეთა მთელი კრებულის წინაშე.

⁶და ქვეყნის მზვერავთაგან იესო ნავეს ძემ, და ქალებ იეფუნეს ძემ, შემოიხიეს სამოსელი

⁷და უთხრეს ისრაელის მთელ თემს: „ქვეყანა, რომელიც ჩვენ მოვიარეთ დასაზვერად, ეს ქვეყანა ფრიად, ფრიად კარგია.

⁸თუ მოწყალეა ჩვენზე უფალი, მაშინ შეგვიყვანს ჩვენ ამ ქვეყანაში და მოგვცემს ქვეყანას, სადაც მოედინება რძე და თაფლი.

⁹ოღონდ უფლის წინააღმდეგ ნუ ამბოხდებით და ნუ შეგეშინდებათ იმ ქვეყნის ხალხისა. რადგან ჩვენ მალე დავძლევთ მათ. გაშორდა მათ მათი მფარველი, ხოლო უფალი ჩვენს შორის არის. ნუ გეშინიათ მათი.“

¹⁰და მთელი თემი ჩაქოლვას უპირებდა მათ. და უფლის დიდება გამოუჩნდა საკრებულო კარავში ყოველ ისრაელის ძეს.

¹¹და უთხრა უფალმა მოსეს: „როდემდე უნდა ვუძღოდე ამ ხალხს? და როდემდე არ უნდა მერწმუნოს ყველა იმ სასწაულის შემდეგ, რომლებიც მათ შორის მოვახდინე?

¹²მოვსრავ მას შავი ჭირით და გავანადგურებ, შენგან კი ერს შევქმნი, მასზე უფრო დიდსა და ძლიერს.“

¹³და უთხრა მოსემ უფალს: „გაიგებენ ეგვიპტელნი, რომელთა წიაღიდანაც შენი ძლიერებით გამოიყვანე ეს ხალხი,

¹⁴და ეტყვიან ამ ქვეყნის მცხოვრებთ, რომლებმაც შეიტყვეს, რომ შენ, უფალი, ამ ხალხს შორისა ხარ, რომ შენ, უფალი, პირისპირ ეცხადები და ღრუბელი შენი დგას მათზე, და ღრუბლის სვეტში მიდიხარ მათ წინ დღისით, და ცეცხლის სვეტში — ღამით,

¹⁵და თუ შენ გაჟლეტ ამ ხალხს, როგორც ერთ კაცს, მაშინ იტყვიან ერები, რომლებსაც სმენიათ დიდება შენი:

¹⁶‘რაკი უფალმა ვერ შეძლო ამ ხალხის მიყვანა იმ ქვეყანაში, რომელიც მან ფიცით აღუთქვა მათ, ამიტომ დაკლა ისინი უდაბნოში’.

¹⁷და ახლა, განდიდდეს ძალა უფლისა, როგორც შენ თქვი:

¹⁸‘უფალი მრავლის მომთმენი და მრავალმოწყალეა, მიმტევებელია ბრალისა და დანაშაულისა, და არამც და არამც არ გაამართლებს დამნაშავეს, მოჰკითხავს მამათა ცოდვას შვილებს, მესამე და მეოთხე თაობას’.

¹⁹მიუტევე, გთხოვ, ეს დანაშაული ამ ხალხს შენი დიადი მოწყალებისამებრ, როგორც მიგიტევებია ამ ხალხისთვის ეგვიპტიდან ვიდრე აქამდე.“

²⁰და უთხრა უფალმა მოსეს: „მიმიტევებია შენი სიტყვისამებრ.

²¹მაგრამ, ცოცხალი ვარ, და აღივსება უფლის დიდებით მთელი ქვეყანა.

²²ვერც ერთი ამ კაცთაგანი, რომელმაც იხილა ჩემი დიდება და ჩემი სასწაულები, რომელნიც მოვახდინე ეგვიპტეში და უდაბნოში, და ვინც მე ათჯერ გამომცადეს და არ ისმინეს ჩემი ხმა,

²³ვერ იხილავენ ქვეყანას, რომელიც ფიცით აღვუთქვი მათ მამებს. და ვერც ერთი ჩემი მოძულე ვერ იხილავს მას.

²⁴მხოლოდ ქალებს, ჩემს მსახურს, რაკი სხვა სული ჰქონდა და ბოლომდე მიერთგულა, შევიყვან იმ ქვეყანაში, სადაც დადიოდა თვითონ, და მისი შთამომავლობა დაიმკვიდრებს მას.

²⁵ყამალეკი და ქანაანელნი ველზე ცხოვრობენ. ხვალ მობრუნდით და გაემგზავრეთ უდაბნოში მეწამული ზღვის გზით.“

²⁶და უთხრა უფალმა მოსეს და აარონს:

²⁷„როდემდე უნდა დრტვინავდეს ეს ბოროტი თემი ჩემზე? მოვისმინე ისრაელის ძეთა დრტვინვა, რომლითაც ისინი დრტვინავენ ჩემზე.

²⁸უთხარი მათ: ‘ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი, როგორც ამბობდით ჩემს გასაგონად, ისე მოგექცევით თქვენ.

²⁹ამ უდაბნოში დაიყრება თქვენი გვამები და თქვენი აღრიცხულები მთელი თქვენი რიცხვიდან, ოცი წლის ასაკიდან და უფროსნი, რადგან დრტვინავდით ჩემზე.

³⁰ვერ შეხვალთ თქვენ იმ ქვეყანაში, რომელზეც აღვმართე ხელი, რათა დამემკვიდრებინეთ მასში, გარდა ქალებ იეფუნეს ძისა, და იესო ნავეს ძისა.

³¹და თქვენს ბავშვებს, რომლებზეც ამბობდით: ნადავლად იქცევიანო, შევიყვან იქ, და შეიცნობენ იმ ქვეყანას, რომელიც შეიძულეთ.

³²და თქვენი გვამები დაიყრება ამ უდაბნოში.

³³და თქვენი ძენი იხეტიალებენ უდაბნოში ორმოც წელს და ეწამებიან თქვენი მეძაობისთვის, სანამ არ გაიხრწნება თქვენი გვამები უდაბნოში.

³⁴იმ დღეთა რიცხვის მიხედვით, ქვეყანას რომ ზვერავდით: ორმოცი დღე, თითო წელი თითო დღეზე. თქვენი ცოდვებისათვის ორმოცი წელი ეწამებით და გამოსცდით ჩემგან მიტოვებას.

³⁵მე, უფალი, ვამბობ და თუ ასე არ მოვექცევი ამ ბოროტ თემს, რომელიც ამბოხდა ჩემს წინააღმდეგ: ამ უდაბნოში დაასრულებენ თავინთ სიცოცხლეს და აქ მოკვდებიან.“

³⁶და ის კაცები, რომელნიც მიავლინა მოსემ ქვეყნის დასაზვერად, და დაბრუნდნენ და აღაშფოთეს მის წინააღმდეგ მთელი ეს თემი, იმ ქვეყანაზე ცუდი ხმების დაყრით,

³⁷დაიხოცნენ სენით იმ ქვეყანაზე ცუდი ხმების დაყრის გამო, უფლის წინაშე დაეცნენ.

³⁸ხოლო იესო ნავეს ძე, და ქალებ იეფუნეს ძე დარჩნენ ცოცხლები იმ კაცთაგან, რომელნიც წავიდნენ ქვეყნის დასაზვერად.

³⁹და თქვა მოსემ ეს სიტყვები ისრაელიანთა წინაშე და დამწუხრდა ხალხი ფრიად.

⁴⁰და ადგნენ დილაადრიან და გაეშურნენ მთის მწვერვალისაკენ და თქვეს: „წავიდეთ იმ ადგილისაკენ, რომელზეც თქვა უფალმა, რადგან შევცოდეთ ჩვენ.“

⁴¹და უთხრა მოსემ: „რად გადადიხართ უფლის ბრძანებას? აქედან არაფერი გამოვა.

⁴²ნუ ახვალთ, რომ არ შეიმუსროთ თქვენს მტერთა წინაშე, რადგან უფალი თქვენს შორის არაა;

⁴³რადგან ყამალეკი და ქანაანელნი იქნებიან თქვენს წინაშე და დაეცემით მახვილით, რადგან უკუიქეცით უფლისაგან, და არ იქნება უფალი თქვენთან.

⁴⁴მაგრამ ისინი გაკადნიერდნენ და ავიდნენ მთის წვერზე. ხოლო კიდობანი უფლის აღთქმისა და მოსე არ დაძრულან ბანაკიდან.

⁴⁵და ჩამოვიდნენ ყამალეკნი და ქანაანელნი, რომელნიც მკვიდრობდნენ იმ მთაზე, და შემუსრეს და გარეკეს ისინი ხორმამდე.