ბიბლია bible online

პირველი მაკაბელთა 10

¹ასმესამოცე წელს გამოვიდა ალექსანდრე, ძე ანტიოქოს ეპიფანესი, და დაიპყრო პტოლემაისი. მიიღეს იგი და იქ გამეფდა.

²ეს რომ გაიგო მეფე დემეტრიოსმა, შეკრიბა დიდი ლაშქარი და მასთან საომრად გაემართა.

³და გაუგზავნა დემეტრიოსმა იონათანს წერილი მშვიდობის სიტყვით, თითქოს მისი განდიდება სურსო.

⁴რადგანაც ამბობდა: „მოდი, მოვასწროთ მასთან ზავის დადება, ვიდრე ალექსანდრესთან შეკრავდეს კავშირს ჩვენს წინააღმდეგ.

⁵მაშინ გაიხსენებს მთელ ბოროტებას, რაც თავს დავატეხეთ მას, მის ძმებსა და ხალხს.“

⁶უფლება მისცა შეეკრიბა ლაშქარი და გაემზადებინა საჭურველი, რომ მისი მოკავშირე ყოფილიყო, და ბრძანა ციხეში გამომწყვდეული მძევლების დაბრუნება მისთვის.

⁷წავიდა იონათანი იერუსალიმში და ხმამაღლა წაუკითხა წერილი მთელ ხალხსა და ციხეში მყოფთ.

⁸თავზარი დაეცათ, როცა გაიგეს, მეფემ ლაშქრის შეკრების უფლება მისცაო.

⁹ციხეში მყოფებმა კი მძევლები გადასცეს იონათანს, და დაუბრუნა [მან] ისინი თავიანთ მშობლებს.

¹⁰დასახლდა იონათანი იერუსალიმში და ქალაქის შენებასა და განახლებას შეუდგა.

¹¹და უთხრა მშენებლებს, სიონის მთის ირგვლივ ოთხკუთხად გათლილი ქვის გალავანი აეგოთ მის გასამაგრებლად. და ასეც მოიქცნენ.

¹²მაშინ გადაიხვეწნენ უცხოტომელები, ბაკქიდესის მიერ აგებულ სიმაგრეში რომ იდგნენ.

¹³ყველამ მიატოვა ადგილი, რომელიც ეკავა და თავის სამშობლოში დაბრუნდა.

¹⁴მხოლოდ ბეთ-ცურში დარჩა ზოგიერთი მათგანი, ვინც ზურგი აქცია სჯულსა და მცნებებს, რადგანაც ის იყო მათი თავშესაფარი.

¹⁵შეიტყო ალექსანდრემ, რასაც შეჰპირებოდა დემეტრიოსი იონათანს. ისიც უამბეს, რამდენი ომი გადაეხადათ იონათანს და მის ძმებს, და რამდენი გასაჭირი გადაეტანათ.

¹⁶მაშინ თქვა: ასეთ კაცს სადღა ვიპოვით? მოდით, დავიმეგობროთ და მოკავშირედ გავიხადოთო.

¹⁷ამ სიტყვებით დაწერა წერილი და გაუგზავნა:

¹⁸„მეფე ალექსანდრე მოკითხვას უთვლის თავის ძმას იონათანს.

¹⁹გამიგონია, რომ მძლეთამძლე კაცი ხარ და ღირსი იმისა, რომ ჩვენს მეგობრად იწოდებოდე.

²⁰დღეიდან დამიდგენიხარ შენი ხალხის მღვდელმთავრად და მეფის მეგობარი მიწოდებია შენთვის (თან ძოწეული და ოქროს გვირგვინი გაუგზავნა), რომ მხარში გვედგე და ჩვენს მეგობრობას უფრთხილდებოდე.“

²¹შეიმოსა იონათანმა წმიდა შესამოსელი ასმესამოცე წლის მეშვიდე თვეს, კარვობის დღესასწაულზე; ლაშქარი შეკრიბა და დიდძალი იარაღი მოიმარაგა.

²²ეს ამბავი რომ გაიგო დემეტრიოსმა, დამწუხრდა და თქვა:

²³„რა ღმერთი გაგვიწყრა, რომ ალექსანდრემ დაგვასწრო და თავისდა გასაძლიერებლად დაიმეგობრა იუდაელნი?

²⁴მეც მივწერ მათ სანუგეშო სიტყვებს, პატივსა და ძღვენს აღვუთქვამ, რომ ჩვენ დაგვიჭირონ მხარი.“

²⁵წერილი გაუგზავნა იუდაელებს და შეუთვალა: „მეფე დემეტრიოსი მოკითხვას უთვლის იუდაელებს.

²⁶გვესმოდა და გვიხაროდა, რომ იცავდით ჩვენს ხელშეკრულებას, უფრთხილდებოდით ჩვენს მეგობრობას და მხარს არ უჭერდით ჩვენს მტრებს.

²⁷მაშ, კვლავ ეცადეთ შეინარჩუნოთ ჩვენი მეგობრობა და სიკეთეს მოგაგებთ იმის სანაცვლოდ, რაც ჩვენთვის მოიმოქმედეთ.

²⁸დიდ შეღავათს მოგცემთ და ძღვენსაც გაახლებთ.

²⁹ახლა კი თქვენს ნებაზე გიშვებთ და ყველა იუდაელს ვათავისუფლებ გადასახადისაგან, მარილისა და გვირგვინების ბაჟისაგან.

³⁰უარი მითქვამს მარცვლეულის მესამედისა და ხილის ნახევარზე, რაც მე მეკუთვნის; არც რას მოვითხოვ იუდას ქვეყნიდან და იმ სამი ოლქიდან, რომლებიც მას შეუერთეს სამარიიდან და გალილეიდან, აღარც დღეს და აღარც არასდროს.

³¹ხოლო იერუსალიმი და მისი სანახები წმიდა და თავისუფალი იყოს; ყველა მეათედი და მთელი შემოსავალი მასვე დარჩეს.

³²თქვენთვისვე გადმომიცია იერუსალიმის ციხე-სიმაგრე და მღვდელმთავრისთვის მიმიცია იმის უფლება, რომ მის დასაცავად შიგ ჩააყენოს ის ხალხი, ვისაც თვითონ აირჩევს.

³³ყოველ იუდაელს, იუდას ქვეყნიდან ტყვედ წაყვანილს, მთელს ჩემს სამეფოში ვათავისუფლებ. დაე, ყველამ გააუქმოს მათი ცხვარ-ძროხის გადასახადი.

³⁴ყოველი დღესასწაული: შაბათი, ახალმთვარობა და დაწესებული დღეები — სამი დღე ზეიმამდე და სამიც ზეიმის შემდეგ — შეღავათიანი და საუქმო იყოს ჩემს სამეფოში მცხოვრები ყველა იუდაელისათვის.

³⁵არავის ექნება უფლება რომელიმე მათგანი შეავიწროოს, ან ძალით აკეთებინოს რამე.

³⁶იუდაელთაგან მეფის ლაშქრისათვის გამოიყოს სამი ათასი კაცი და მიეცეს მათ ჯამაგირი, როგორც დაწესებულია მეფის ყოველი ჯარისკაცისათვის.

³⁷მათგან შეირჩნენ მეფის დიდ ციხე-სიმაგრეთა ციხისთავნი, ისევე, როგორც გამრიგენი სამეფო საქმეებისა, რომლებიც ერთგულებას მოითხოვენ, აგრეთვე ზედამხედველნი და წინამძღოლნი, და მისდიონ თავიანთ სჯულს, როგორც დაადგინა მეფემ იუდას ქვეყანაში.

³⁸ის სამი ოლქი, იუდას რომ მიუერთეს სამარიის ქვეყნიდან, იუდასვე დარჩეს, რათა იცოდეს ყველამ, რომ ერთნი არიან, და არ დაექვემდებაროს სხვა ძალაუფლებას, გარდა მღვდელმთავრისა.

³⁹პტოლემაისი და მისი შემოგარენი იერუსალიმის საწმიდრისთვის მიბოძებია, რათა იტვირთოს მისი ხარჯები.

⁴⁰ყოველწლიურად ოცი ათას შეკელ ვერცხლსაც ვუძღვნი სათანადო ადგილებიდან აკრეფილი სამეფო შემოსავლიდან.

⁴¹ყოველივე დანარჩენიც, რაც შემოსავლიდან არ გაუციათ, როგორც წინა წლებში გაიცა, ამიერიდან ტაძრის საქმეებს მოხმარდეს.

⁴²გარდა ამისა, გაუქმებულია გადასახადიც — ხუთი ათასი შეკელი ვერცხლი, ყოველწლიურად რომ უკავებდნენ ტაძარს შემოსავლიდან, რადგანაც ის მომსახურე მღვდლებს ეკუთვნით.

⁴³ყველა, ვისაც მეფისა თუ სხვისა მართებს რამე, და იერუსალიმის ტაძარს ან მის სანახებს შეაფარებს თავს, გათავისუფლდეს და შეუნარჩუნდეს ყველაფერი, რაც ჩემს სამეფოში მაბადია.

⁴⁴საწმიდრის ასაგებად და გასაახლებლად სამეფო შემოსავლიდან გაიცეს სახსრები.

⁴⁵იერუსალიმის გალავნის ასაგებად და გასამაგრებლადაც სამეფო შემოსავლიდან გაიცეს სახსრები, ისევე, როგორც კედლების ასაგებად იუდაში.“

⁴⁶როდესაც იონათანმა და ხალხმა ეს სიტყვები მოისმინეს, არ ერწმუნნენ და არ მიიღეს ისინი, რადაგნაც ახსოვდათ, რამდენი უბედურება დაატეხა თავს დემეტრიოსმა იუდაელებს და რარიგ შეაჭირვა ისინი.

⁴⁷ალექსანდრესთან კავშირი კი სასიკეთოდ მიიჩნიეს, რადგანაც პირველად მან შესთავაზათ მშვიდობის სიტყვა და დიდხანს მასვე უჭერდნენ მხარს ბრძოლებში.

⁴⁸მაშინ მეფე ალექსანდრემ შეკრიბა დიდი ლაშქარი და დემეტრიოსის წინააღმდეგ განლაგდა.

⁴⁹შეება ერთმანეთს ორი მეფე და უკუიქცა დემეტრიოსის ლაშქარი; ალექსანდრემ მისდია მას და სძლია იგი.

⁵⁰გააფთრებით იბრძოდა მზის ჩასვლამდე და დაეცა იმ დღეს დემეტრიოსი.

⁵¹ამის შემდეგ ალექსანდრემ ეგვიპტის მეფე პტოლემეოსთან გაგზავნა ელჩები და დაავალა შემდეგი სიტყვები გადაეცათ მისთვის:

⁵²„ჩემს სამეფოში რომ დავბრუნდი, მამა-პაპის ტახტზე დავჯექი და ხელთ ვიგდე ხელმწიფება, შევმუსრე დემეტრიოსი და დავეპატრონე ქვეყანას;

⁵³შევები მას, თავისი ლაშქრითურთ ვძლიე და სამეფო ტახტზე დავჯექი.

⁵⁴მაშ, დავმეგობრდეთ და ცოლად მომეც შენი ასული; დავმოყვრდეთ და ისეთ ძღვენს მოგართმევთ ორივეს, შენ რომ გეკადრება.“

⁵⁵მეფე პტოლემეოსმა ასე უპასუხა: „ბედნიერია ის დღე, როცა შენ დაბრუნდი შენი მამა-პაპის ქვეყანაში და სამეფო ტახტზე დაბრძანდი.

⁵⁶ამიტომ შეგისრულებ ყველაფერს, რაც მომწერე, მხოლოდ პტოლემაისში შემხვდი, რათა ვიხილოთ ერთმანეთი და დავმოყვრდეთ კიდეც, როგორც შენ თქვი.“

⁵⁷გამოემგზავრა ეგვიპტიდან პტოლემეოსი თავის ასულთან — კლეოპატრასთან ერთად და ასსამოცდამეორე წელს პტოლემაისში ჩავიდა.

⁵⁸შეეგება ალექსანდრე; და მისცა მას კლეოპატრა, თავისი ასული, და დიდებული ქორწილი გადაიხადა პტოლემაისში, როგორიც შეეფერებოდათ მეფეებს.

⁵⁹მისწერა მეფე ალექსანდრემ იონათანს, მის შესახვედრად წამოსულიყო.

⁶⁰ისიც დიდი ზარ-ზეიმით გაემართა პტოლემაისისაკენ და წარუდგა ორივე მეფეს; ოქრო-ვერცხლი და დიდებული ძღვენი მიართვა მათაც და მათ მეგობრებსაც, და მეფეთა კეთილგანწყობა დაიმსახურა.

⁶¹მაგრამ შეითქვნენ მის წინააღმდეგ გულღრძონი და უსჯულონი ისრაელიდან და დააბეზღეს იგი მეფესთან, მაგრამ მეფემ ყურად არ იღო მათი სიტყვები.

⁶²ბრძანა, ტანთ გაეხადათ იონათანისათვის და ძოწეულით შეემოსათ იგი. ასეც მოიქცნენ.

⁶³გვერდით მოისვა მეფემ და თავის მთავრებს უთხრა: „მასთან ერთად გამოდით შუა ქალაქში და გამოაცხადეთ, რომ არავინ დასწამოს ცილი რაიმე საქმეში და არც არავინ შეაწუხოს რისამე გამო.“

⁶⁴როცა ცილისმწამებლებმა დაინახეს მისი დიდება, როგორც გამოცხადებულ იქნა, და ისიც, რომ ძოწეული მოსავს, ყველანი მიმოიფანტნენ.

⁶⁵ასე განადიდა იგი მეფემ, თავის უახლოეს მეგობართა შორის შერაცხა და სარდლობა და მხარის მმართველობა მიანიჭა მას.

⁶⁶და დაბრუნდა იონათანი იერუსალიმში მშვიდობით და სიხარულით.

⁶⁷მაგრამ ასსამოცდამეხუთე წელს დემეტრიოსი, ძე დემეტრიოსისა, კრეტედან ჩავიდა თავისი მამა-პაპის ქვეყანაში.

⁶⁸ეს რომ გაიგო მეფე ალექსანდრემ, ძალზე დამწუხრდა და ანტიოქიაში დაბრუნდა.

⁶⁹დემეტრიოსმა სარდლობა მიანდო აპოლონიოსს, კოილე-სირიის მთავარს, შეკრიბა დიდი ლაშქარი და იამნიასთან დაბანაკდა, მღვდელმთავარ იონათანს კი შეუთვალა:

⁷⁰„შენ ერთადერთი გვეწინააღმდეგები, დამცინიან და მგმობენ შენს გამო. რად გვემალები მთებში?

⁷¹ხოლო თუ შენი ლაშქრის იმედი გაქვს, ჩამოდი და ამ ხეობაში გამოვცადოთ ერთმანეთი, რადგანაც ჩემთანაა ქალაქთა ჯარი.

⁷²გამოიკითხე და გაიგე ვინ ვარ მე და ვინ არიან ჩემი თანამდგომნი; გეტყვიან, რომ ვერ გაგვიძლებთ, რადგანაც ორგზის უკუგვიქცევია და თავიანთი ქვეყნისაკენ დაგვიფრენია შენი მამა-პაპანი.

⁷³ვერც შენ გაუძლებ ამნაირ მხედრობას და ქვეით ლაშქარს ამ ხეობაში, სადაც არც ქვებია, არც ღარტაფები და არც სხვა რამ თავშესაფარი.“

⁷⁴აპოლონიოსის სიტყვები რომ მოისმინა იონათანმა, გული აემღვრა, ამოირჩია ათი ათასი კაცი და იერუსალიმიდან დაიძრა; წინ მისი ძმა — სიმონი შეეგება მისაშველებლად.

⁷⁵იაფოსთან დაბანაკდა, რადგანაც კარიბჭე ჩაკეტეს და ქალაქში არ შეუშვეს, ვინაიდან იაფოში აპოლონიოსის დაცვა იდგა, რომელმაც ბრძოლა გაუმართა მას.

⁷⁶მაგრამ შეშინდნენ მოქალაქენი, კარიბჭე გაუღეს და იონათანი იაფოში შევიდა.

⁷⁷ეს რომ გაიგო აპოლონიოსმა, სამი ათასი მხედარი და დიდძალი ლაშქარი იახლა და აშდოდისაკენ გაემართა, თითქოს გზის მოჭრას აპირებსო, სინამდვილეში კი დაბლობზე გავიდა, რადგანაც მრავალრიცხოვანი მხედრობა ჰყავდა და ამის იმედად იყო.

⁷⁸იონათანმა კი აშდოდამდე მისდია და შეება ერთმანეთს ორი ლაშქარი.

⁷⁹აპოლონიოსმა ათასი მხედარი ჩაასაფრა მტრის ზურგში.

⁸⁰მაგრამ მიხვდა იონათანი, რომ ზურგსუკან მტერი ჰყავდა ჩასაფრებული, რომელიც გარს შემორტყმოდა და დილიდან საღამომდე ისრებს უშენდა მის მეომრებს.

⁸¹ხალხი კი იდგა, როგორც უბრძანა იონათანმა; ბოლოს მხედრები დაიღალნენ.

⁸²მაშინ სიმონი წაუძღვა თავის რაზმს და თავს დაესხა მოიერიშეთ; დაღლილ-დაქანცულმა მხედრებმა ვეღარ გაუძლეს და უკუიქცნენ.

⁸³მხედრები დაბლობზე გაიფანტნენ, აშდოდისაკენ გაქუსლეს და ბეთ-დაგონში, თავიანთ საკერპოში, შეცვივდნენ თავის გადასარჩენად.

⁸⁴იონათანმა აშდოდი და მის ირგვლივ მდებარე ქალაქები გადაწვა, ნადავლი მოხვეტა და დაგონის ტაძარი ლტოლვილებთან ერთად ცეცხლს მისცა.

⁸⁵და მიაღწია მახვილით განგმირულთა და ცეცხლით გამობუგულთა რიცხვმა რვა ათასამდე კაცს.

⁸⁶დაიძრა იქიდან იონათანი და აშკელონთან დაიბანაკა; გამოვიდნენ მოქალაქენი, რომ დიდი პატივით შეხვედროდნენ მას.

⁸⁷და იონათანი თავის თანამდგომებთან ერთად დიდძალი ნადავლით დაბრუნდა იერუსალიმში.

⁸⁸ეს რომ გაიგო მეფე ალექსანდრემ, უფრო მეტად განადიდა იონათანი.

⁸⁹გაუგზავნა მას ოქროს ბალთა, რასაც, ჩვეულებრივ, მეფის ნათესავებს უძღვნიდნენ და სამემკვიდრეოდ უბოძა ყეკრონი მთელი მისი მიწა-წყლითურთ.

Read ბიბლია პირველი მაკაბელთა 10 Bible Online

პირველი მაკაბელთა 10 - ბიბლია bible

პირველი მაკაბელთა 10