Read ბიბლია პირველი მაკაბელთა 14 Bible Online

პირველი მაკაბელთა 14 - ბიბლია bible

პირველი მაკაბელთა 14

¹ასსამოცდამეთორმეტე წელს მეფე დემეტრიოსმა შეკრიბა თავისი ლაშქარი და მიდიისაკენ გაემართა, რომ დახმარება მიეღო ტრიფონთან საომრად.

²არშაკმა, სპარსეთისა და მიდიის მეფემ, შეიტყო, რომ დემეტრიოსი შეჭრილიყო მის მიწა-წყალზე და გაგზავნა თავისი ერთ-ერთი სარდალი, რათა ცოცხლად შეეპყრო იგი.

³ისიც გაემართა და დაამარცხა დემეტრიოსის ლაშქარი; დემეტრიოსი კი დაატყვევა და არშაკს მიჰგვარა, რომელმაც დილეგში ჩააგდო იგი.

⁴და დამშვიდდა ისრაელიანთა ქვეყანა სიმონის დროს. თავისი ხალხის სასიკეთოდ იღვწოდა [სიმონი] და ხალხსაც მოსწონდა მისი ხელმწიფება და დიდება მთელი მისი სიცოცხლის მანძილზე.

⁵მთელ თავის დიდებასთან ერთად იაფოც აიღო სანავსადგურედ და გზა გაუხსნა ზღვის კუნძულებს.

⁶განავრცო თავისი ხალხის საზღვრები და განაგებდა ქვეყანას.

⁷ტყვედ წამოასხა მრავალნი და მბრძანებლობდა გაზარაზე, ბეთ-ცურსა და ციხე-სიმაგრეზე, საიდანაც ამოძირკვა უწმინდურება და აღარავინ ჰყავდა წინააღმდგომი.

⁸მშვიდობიანად ამუშავებდა ხალხი თავის მიწას; მიწა იძლეოდა მოსავალს, ხოლო ხეხილი ბაღებში — ნაყოფს.

⁹ქუჩებში მსხდომი მხცოვანნი საქვეყნო სიკეთეზე ბჭობდნენ, ჭაბუკები კი სასალუქო და საომარი სამოსით იმოსებოდნენ.

¹⁰ქალაქებს სურსათით ამარაგებდა და სიმაგრეებად აქცია ისინი; ასე, რომ კიდით კიდემდე დიდებით იხსენიებოდა მისი სახელი.

¹¹ქვეყნად მშვიდობამ დაისადგურა და ენით უთქმელი სიხარულით ხარობდა ისრაელი.

¹²ყველა თავისი ტალავრისა თუ ლეღვის ქვეშ იჯდა და აღარავინ იყო მათი დამაფრთხობელი.

¹³აღარც ქვეყნად დარჩა მათი მბრძოლი და მეფეებმაც ქედი მოიდრიკეს იმ დღეებში.

¹⁴მოაღონიერა თავისი ხალხის ყველა გლახაკი; სჯულის აღსრულებას ითხოვდა და ამოძირკვა ყველა უსჯულო და უკეთური.

¹⁵განადიდა საწმიდარი და ამრავლა წმიდა ჭურჭელი.

¹⁶რომსა და სპარტაშიც გაიგეს, იონათანი მოკვდაო, და დიდად დამწუხრდნენ ისინი.

¹⁷ხოლო როდესაც შეიტყვეს, რომ იონათანის ნაცვლად მისი ძმა — სიმონი გამხდარა მღვდელმთავარი და ქვეყანასა და მის ქალაქებს განაგებდა,

¹⁸სპილენძის დაფებზე დაწერილი წერილი გაუგზავნეს, განვაახლოთო მეგობრობა და მოკავშირეობა, შენს ძმებთან — იუდასა და იონათანთან რომ დავამყარეთო.

¹⁹და წაიკითხეს წერილი იერუსალიმის საკრებულოს წინაშე.

²⁰აი, ასლი სპარტელთა მიერ გამოგზავნილი წერილისა: „სპარტის მთავარნი და ქალაქი მოკითხვას უთვლიან მღვდელმთავარ სიმონს, უხუცესებს, მღვდლებსა და მთელ მოძმე იუდაელ ხალხს.

²¹ელჩებმა, ჩვენს ხალხს რომ აახლეთ, გადმოგვცეს თქვენი დიდებისა და პატივის ამბავი და გავიხარეთ მათი მოსვლით.

²²და ამნაირად ჩავიწერეთ სახალხო საბჭოში მათი ნაამბობი: ‘ნუმემიოსი, ძე ანტიოქოსისა, და ანტიპატროსი, ძე იასონისა, იუდაელთა ელჩები, გვეწვივნენ მეგობრობის გასაახლებლად.

²³ხალხმა ინება პატივით მიგვეღო ისინი და გადაშლილ სახალხო წიგნებში ჩაგვეწერა მათი სიტყვები, რათა სამახსოვროდ დარჩენოდა სპარტელ ხალხს, ასლი კი სიმონ მღვდელმთავარს გავუგზავნეთ.’“

²⁴შემდგომ ამისა სიმონ მღვდელმთავარმა რომში წარგზავნა ნუმენიოსი და თან გაატანა ოქროს ფარი, წონით ათასი მინა, მათთან მოკავშირეობის დასამყარებლად.

²⁵ეს რომ ხალხმა გაიგო, თქვა: „რანაირად გადავუხადოთ მადლობა სიმონსა და მის ვაჟებს?

²⁶რადგანაც მტკიცედ იდგა თვითონაც, მისი ძმებიც და მამამისის სახლიც; მოიგერიეს ისრაელის მტრები და თავისუფლება მიანიჭეს მას.“

²⁷სპილენძის დაფებზე დაწერეს ეს და სვეტებზე ჩამოკიდეს — სიონის მთაზე. აი, ამ წერილის ასლი: „ასსამოცდამეთორმეტე წლის ელულის თვრამეტს, ანუ სიმონ დიდი მღვდელმთავრის მესამე წელს, ასარამელში,

²⁸მღვდლების, ხალხის, მთავართა და უხუცესთა დიდ საკრებულოში გვეუწყა:

²⁹მრავალი ომი გადაიხადა ჩვენმა ქვეყანამ; სიმონმა, მატათია მღვდლის ვაჟმა, იოარიბის ძეთაგან, და მისმა ძმებმა თავი გაწირეს და წინ აღუდგნენ თავიანთი ხალხის მტრებს, რათა შეენარჩუნებინათ წინაპართა საწმიდარი და სჯული და საუკუნო დიდებით განადიდეს თავიანთი ერი.

³⁰იონათანმა შემოიკრიბა თავისი ხალხი, მისი მღვდელმთავარი გახდა და თავი დადო ისრაელისთვის.

³¹ხოლო როდესაც მტრებმა განიზრახეს მათ ქვეყანაში შეჭრა და საწმიდარზე აღმართეს ხელი,

³²სიმონი წინ აღუდგა და თავისი ხალხისთვის შეება მომხვდურთ; უამრავი პირადი ხარჯი გაიღო, იარაღით აღჭურვა თავისი ერის მხნე მოლაშქრენი და მისცა მათ ჯამაგირი.

³³გაამაგრა იუდას ქალაქები და ბეთ-ცური, იუდას საზღვარზე, სადაც უწინ მტრის საჭურველი იყო, და მცველებად იუდაელნი ჩააყენა იქ.

³⁴გაამაგრა იაფო ზღვის პირას, გაზარაში კი — აშდოდის საზღვარზე, სადაც უწინ მტრები ბინადრობდნენ, იუდაელები დაასახლა და მოამარაგა ყველაფრით, რაც მათი აღდგენისათვის იყო საჭირო.

³⁵დაინახა ხალხმა სიმონის რწმენა და დიდება, რომელიც სურდა მოეპოვებინა თავისი ერისათვის, და აირჩია იგი თავის წინამძღოლად და მღვდელმთავრად ყოველივე იმისათვის, რაც აღასრულა და თავისი ხალხისადმი ერთგულებისა და სამართლიანობის გამო, ყოველნაირად რომ ცდილობდა აემაღლებინა თავისი ერი.

³⁶ყვალაფერი კეთილად წარიმართა მისი მღვდელმთავრობისას: ქვეყნიდან განდევნეს წარმართნი და დავითის ქალაქში — იერუსალიმში ჩასახლებულნიც, საკუთარი ციხე-სიმაგრე რომ აეგოთ, საიდანაც თავს ესხმოდნენ შემოგარენს, ყველაფერს ბილწავდნენ სამსხვერპლოს ირგვლივ და დიდ ზიანს აყენებდნენ საწმიდარს.

³⁷იუდაელნი ჩაასახლა იქ, ქვეყნისა და ქალაქის უსაფრთხოებისათვის გაამგრა იგი და აამაღლა იერუსალიმის გალავანი.

³⁸ამიტომაც იყო, რომ მეფე დემეტრიოსმა მღვდელმთავრად დაადგინა იგი,

³⁹თავის მეგობართა შორის შერაცხა და განადიდა დიდებით,

⁴⁰რადგანაც გაიგო, რომ რომაელები ძმებს, მეგობრებს და მოკავშირეებს უწოდებდნენ იუდაელებს, და პატივით მიიღო სიმონის ელჩები;

⁴¹და რომ იუდაელებსა და მღვდლებს სურთ წინამძღოლად და მღვდელმთავრად ჰყავდეთ სიმონი სამუდამოდ, ვიდრე აღდგებოდეს სარწმუნო წინასწარმეტყველი,

⁴²რათა იყოს მათი მხედართმთავარი და წმიდა ადგილთა მფარველი; ყველას მიუჩინოს თავისი საქმე, ვის ამა თუ იმ მხარეზე ზრუნვა მიანდოს, ვის — იარაღსა თუ ციხე-სიმაგრეებზე;

⁴³რათა თავს დაჰკანკალებდეს საწმიდარს, ყველასთვის ყურად საღები იყოს მისი სიტყვა, მისი სახელით იწერებოდეს ქვეყანაში ყველა საბუთი, ძოწეულით იყოს მოსილი და ოქროს სამკაულებით შემკული;

⁴⁴რათა არც საეროთა და არც სამღვდელოთაგან არავის ჰქონდეს იმის უფლება, რომ გააუქმოს ესა თუ ის საბუთი, ანდა ეურჩოს მის სიტყვას, მის გარეშე მოიწვიოს ყრილობა ქვეყანაში, შეიმოსოს ძოწეულით ან ატაროს ოქროს ბალთა.

⁴⁵ხოლო ვინც ამის საწინააღდეგოდ ჩაიდენს რასმე, ან რაიმეს შეცვლის ამათგან, დამნაშავე იქნება.“

⁴⁶დათანხმდა მთელი ერი დამორჩილებოდა სიმონს და ემოქმედა ამ სიტყვების თანახმად.

⁴⁷მიიღო სიმონმა და თანხმობა განაცხადა ყოფილიყო იუდაელებისა და მათი სამღვდელოების მღვდელმთავარი, ჯარების სარდალი, ერისმთავარი და ყველას წინამძღვარი.

⁴⁸გადაწყვიტეს, ყოველივე ეს სპილენძის დაფებზე დაეწერათ და ტაძრის გალავანში, საჩინო ადგილას დაედგათ ისინი.

⁴⁹ხოლო მისი ასლები საგანძურში დაედოთ, რათა ჰქონოდათ სიმონსა და მის ვაჟებს.