Read ბიბლია პირველი მაკაბელთა 15 Bible Online

პირველი მაკაბელთა 15 - ბიბლია bible

პირველი მაკაბელთა 15

¹ანტიოქოსმა, მეფე დემეტრიოსის ძემ, ზღვის კუნძულებიდან წერილები გაუგზავნა სიმონს, იუდაელთა მღვდელმთავარსა და ერისმთავარს, და მთელ ხალხს.

²ხოლო მათი შინაარსი ასეთი იყო: „მეფე ანტიოქოსი მოკითხვას უთვლის მღვდელმთავარსა და ერისმთავარს — სიმონსა და მთელ იუდაელ ხალხს.

³რაკიღა ავისმქმნელებმა ხელთ იგდეს ჩემი მამა-პაპის სამეფო, გადავწყვიტე დავიბრუნო სამეფო, რათა უწინდებურად აღვადგინო იგი; ამიტომაც შევკრიბე დიდძალი ლაშქარი და გავამზადე საბრძოლო ხომალდები.

⁴მინდა შევიდე ჩემს ქვეყანაში, რათა სანაცვლო მივაგო ყველას, ვინც ააოხრა იგი და დააქცია ჩემი სამეფოს ბევრი ქალაქი.

⁵ამიტომაც აღარ გთხოვ იმ გადასახადს, რაც ჩემმა წინამორბედმა მეფეებმა დაგითმეს და სხვა ხარკიც მიპატიებია შენთვის.

⁶ნებას გაძლევ საკუთარი ფული მოჭრა შენს ქვეყანაში.

⁷იერუსალიმი და ტაძარი თავისუფალი იყოს; მთელი იარაღი, რაც დაგიმზადებია, და ყველა ციხე-სიმაგრე, რაც აგიგია და შენად ითვლება, შენვე გეპყრას.

⁸მთელი აწინდელი და მომავალი სამეფო ვალი გეპატიოს აწ და მარადის.

⁹როცა ჩემს სამეფოს დავეუფლები, დიდ პატივს მოგაგებთ შენც, შენს ხალხსაც და ტაძარსაც, რათა მთელი ქვეყნიერებისთვის ცხადი გახდეს თქვენი დიდება.“

¹⁰ასსამოცდამეთოთხმეტე წელს თავისი მამა-პაპის ქვეყნისაკენ დაიძრა ანტიოქოსი; მთელმა ლაშქარმა მის ირგვლივ მოიყარა თავი, ასე რომ, ცოტანიღა შემორჩნენ ტრიფონს.

¹¹მისდია მას ანტიოქოსმა და ლტოლვილი ზღვისპირა დორს მიადგა,

¹²რადგანაც მიხვდა, რომ უკუღმა შეტრიალდა მისი საქმე და მიატოვა იგი ლაშქარმა.

¹³ასოცი ათასი ქვეითითა და რვა ათასი მხედრით ანტიოქოსმაც დორთან დაიბანაკა.

¹⁴ალყა შემოარტყა ქალაქს და ხომალდებიც მიადგნენ ნაპირს, ასე რომ, ზღვიდანაც და ხმელეთიდანაც გარს ადგა მას და გზას უკრავდა შემსვლელ-გამომსვლელს.

¹⁵მაშინ დაბრუნდა რომიდან ნუმენიოსი თავის მხლებლებთან ერთად და მოიტანა ქვეყნებისა და მეფეებისათვის მიწერილი წერილები, რომლებშიც ეწერა:

¹⁶„ლუციუსი, რომაელთა კონსული, მოკითხვას უთვლის მეფე პტოლემეოსს.

¹⁷მოვიდნენ ჩვენთან იუდაელთა ელჩები, ჩვენი მეგობრები და მოკავშირენი, სიმონ მღვდელმთავრისა და იუდაელი ხალხისაგან გამოგზავნილნი, ძველი მეგობრობისა და მოკავშირეობის გასაახლებლად.

¹⁸მოგვართვეს ოქროს ფარი — ათასმნიანი.

¹⁹აწ გადავწყვიტეთ მიგვეწერა მეფეებისა და ქვეყნებისთვის, რომ არაფერი დაუშაონ და თავს არ დაესხან არც მათ, არც მათ ქალაქებსა და ქვეყანას, და არც დახმარება გაუწიონ მათ წინააღმდეგ მეომართ.

²⁰საჭიროდ მივიჩნიეთ მიგვეღო მათგან ფარი.

²¹თუ ვინმე ავისმქმნელი თქვენთან გამოიქცევა მათი ქვეყნიდან, მღვდელმთავარ სიმონს გადაეცით, რათა მათი სჯულისამებრ დასაჯოს იგი.“

²²იგივე მისწერა მეფე დემეტრიოსსა და ატალოსს, არიარათესსა და არშაკს,

²³და ყველა ქვეყანას: სამპსამესს, სპარტელებს, დელოსს, მინდოსს, სიკიონს, კარიას, სამოსს, პამფილიას, ლიკიას, ჰალიკარნასოსს, როდოსს, ფასელისს, კოსს, სიდეს, არადოსს, გორტინას, კნიდოსს, კვიპროსსა და კვირენეს.

²⁴მათი ასლი კი მღვდელმთავარ სიმონს გაუგზავნეს.

²⁵ხოლო მეფე ანტიოქოსი ხელახლა გარს შემოადგა დორს, ყოველი მხრიდან შეუტია, მანქანები მიაყენა და ისეთნაირად მოიმწყვდია ტრიფონი, რომ აღარც შესავლელი გზა დაუტოვა და აღარც გამოსასვლელი.

²⁶სიმონმა ორი ათასი რჩეული მეომარი გაუგზავნა დასახმარებლად, აგრეთვე ოქრო-ვერცხლი და სათანადო აღჭურვილობა.

²⁷მაგრამ მან არ ინება მათი მიღება, უარყო ყველაფერი, რაზედაც ადრე შეუთანხმდა სიმონს და გაუუცხოვდა მას.

²⁸ათენობიოსი, ერთი თავისი მეგობარი, მოსალაპარაკებლად გაგზავნა მასთან და დააბარა ეთქვა: „თქვენს ხელთაა იაფო, გაზარა და იერუსალიმის ციხე-სიმაგრე, ხოლო ესენი ჩემი სამეფოს ქალაქებია,

²⁹თქვენ დაარბიეთ მათი მიწა-წყალი, დიდი ზიანი მიაყენეთ ქვეყანას და დაიმორჩილეთ ჩემი სამეფოს ბევრი მხარე.

³⁰მაშ, დამიბრუნეთ ქალაქები, რომლებიც აიღეთ და ხარკი იმ მხარეებიდან, რომლებსაც დაეუფლეთ იუდას საზღვრებს გარეთ.

³¹ანდა მათ სანაცვლოდ მომეცით ხუთასი ტალანტი ვერცხლი, ხოლო მათი დარბევისა და ქალაქებიდან აკრეფილი ხარკის საზღაურად — კიდევ ხუთასი ტალანტი; თუ არა და, მოვალთ და თავს დაგეცემით.“

³²შევიდა ათენობიოსი, მეფის მეგობარი, იერუსალიმში და რა იხილა სიმონის დიდება, ოქროსა და ვერცხლის ჭურჭელთა სიმრავლე და მხნეობა მისი, განცვიფრდა და აუწყა მას მეფის დანაბარები.

³³სიმონმა პასუხად მიუგო: „არც ქვეყანა წაგვირთმევია უცხოთათვის და არც დაგვიმონებია უცხონი, არამედ ჩვენი მამა-პაპის სამკვიდროს ვფლობთ, რომელიც ერთ დროს განუკითხავად მიიტაცეს ჩვენმა მტრებმა.

³⁴ჩვენ კი, როცა ხელსაყრელი დრო დაგვიდგა, დავიბრუნეთ ჩვენი მამა-პაპის სამკვიდრებელი.

³⁵რაც შეეხება იაფოსა და გაზარას, რომლებსაც ითხოვთ, თვითონ მათ დიდი ზიანი მიაყენეს ჩვენს ხალხსა და ქვეყანას; მათში ას ტალანტს მოგცემთ.“

³⁶ათენობიოსს სიტყვაც არ დასცდენია ამის პასუხად, მაგრამ გულჯავრიანი დაბრუნდა მეფესთან და მოახსენა მას სიმონის სიტყვები, მისი დიდება და ყოველივე ის, რაც იხილა; და სასტიკი რისხვით განრისხდა მეფე.

³⁷ტრიფონი კი ხომალდში ჩაჯდა და ორთოსიაში გაიქცა.

³⁸მაშინ მეფემ ზღვისპირეთის სარდლად დანიშნა კენდებეოსი, რომალსაც ქვეითი ჯარი და მხედრობა ჩააბარა.

³⁹უბრძანა, გაელაშქრა იუდაელთა წინააღმდეგ, აეგო კედრონი, გაემაგრებინა ბჭენი და ეომა ხალხთან. თავად მეფე კი ტრიფონს დაედევნა.

⁴⁰მიადგა კენდებეოსი იამნიას და დაიწყო ხალხის გამოწვევა საომრად. მერე შეიჭრა იუდაში, ატყვევებდა და მუსრს ავლებდა ხალხს.

⁴¹ააგო კედრონი, სადაც ქვეითნი და ცხენოსნები ჩააყენა, რათა იქიდან გამოსულიყვნენ იუდას გზებზე სათარეშოდ და სარბევად, როგორც უბრძანა მეფემ.