Read ბიბლია მეორე მაკაბელთა 1 Bible Online

მეორე მაკაბელთა 1 - ბიბლია bible

მეორე მაკაბელთა 1

¹ეგვიპტელ იუდაელებს მოკითხვას უთვლიან და მშვიდობასა და ბედნიერებას უსურვებენ იერუსალიმსა და იუდას ქვეყანაში მყოფი იუდაელნი.

²დაე, სიკეთე მოგაგოთ ღმერთმა და გაიხსენოს თავისი აღთქმა აბრაამის, ისაკისა და იაკობის, თავის ერთგულ მონათა მიმართ.

³დაე, თითოეულს მოგცეთ გული, რათა თაყვანს სცემდეთ და ასრულებდეთ მის ნებას გულმოდგინებითა და მოსურნე სულით.

⁴დაე, გული გაგიხსნათ თავისი სჯულისა და მცნებებისათვის და მშვიდობა მოგფინოთ.

⁵დაე, შეისმინოს თქვენი ლოცვა-ვედრება, შეგიწყნაროთ და გასაჭირში არ მიგატოვოთ.

⁶ახლა აქ თქვენთვის ვლოცულობთ.

⁷დემეტრიოსის მეფობისას, ასსამოცდამეცხრამეტე წელს, აქაურმა იუდაელებმა დიდი გულისტკივილითა და მწუხარებით მოგწერეთ, რაც განვიცადეთ, როცა იასონი და მისი თანამზრახველები განუდგნენ წმიდა მიწასა და სამეფოს.

⁸გადაწვეს ბჭენი და დაღვარეს უმანკო სისხლი, მაგრამ ჩვენ შევევედრეთ უფალს, რომელმაც შეისმინა ჩვენი ვედრება, შევწირეთ მსხვერპლი და გამტკიცული ფქვილი, ავანთეთ კანდელები და გვერდით დავუწყეთ პურები.

⁹ახლაც აღასრულებდეთ კარვობის დღესასწაულს ქისლევის თვეში, ასოთხმოცდამერვე წელს.

¹⁰მეფე პტოლემეოსის მოძღვარს, არისტობულოსს, მირონცხებულ მღვდელთა ნათესავს და ეგვიპტელ იუდაელებს სიხარულსა და ჯანმრთელობას უსურვებენ იერუსალიმსა და იუდაში მყოფნი, უხუცესობა და იუდა.

¹¹ღმერთის მიერ საშინელი განსაცდელისაგან თავდაღწეულნი გულმხურვალე მადლს ვწირავთ მას, როგორც მეფის წინააღმდეგ მებრძოლნი;

¹²მას, რომელმაც უკუაქცია წმიდა ქალაქზე გამოლაშქრებული მომხვდური.

¹³რადგანაც სპარსეთს რომ მიადგა თავისი ლაშქრითურთ, რომელიც უძლეველი ჩანდა, მოკლულ იქნა ნანეას ტაძარში ქურუმთა ცბიერებით ცთუნებული.

¹⁴ანტიოქოსი ხომ იმ მიზნით ეწვია ქალღმერთის ტაძარს, რომ შეუღლებოდა მას, მეფის თანმხლებ მეგობრებს კი სურდათ სამზითვო ფული აეღოთ.

¹⁵ნანეას ქურუმებმა ფული გაიღეს, და როცა მეფე მცირედი ამალით შევიდა ტაძარში, სასწრაფოდ ჩაუკეტეს კარი;

¹⁶გახსნეს ჭერში ფარული საჭვრეტი, ქვები დაუშინეს და თავისი ამალითურთ ჩაქოლეს მბრძანებელი, მერე თავები მოჰკვეთეს და გარეთ დარჩენილებს მიუყარეს.

¹⁷ყოვლად კურთხეულია ჩვენი ღმერთი, რომ გასცა მკრეხელნი.

¹⁸ხოლო ჩვენ, რაკი მოვისურვეთ ქისლევის ოცდამეხუთე დღეს გვეზეიმა ტაძრის განწმედის დღესასწაული, საჭიროდ ვცანით, თქვენთვისაც გვეუწყებინა, რომ თვითონაც გადაგეხადათ კარვობისა და ცეცხლის ზეიმი, ისევე, როგრც ნეემიამ, ტაძრისა და საკურთხევლის შენებას რომ მორჩა, შესწირა მსხვერპლი.

¹⁹რადგანაც როცა სპარსეთს წაასხეს ჩვენი მამა-პაპანი, ღვთისმოშიშმა მღვდლებმა საკურთხევლიდან მალულად წაიღეს ცეცხლი, მშრალი ჭის ფსკერზე გადამალეს და საიმედოდ შეინახეს, რაკიღა არავინ იცოდა სამალავი.

²⁰გამოხდა მრავალი წელი და ღმერთმა ინება, რომ სპარსეთის მეფის მიერ წარმოგზავნილ ნეემიას ხალხი გაეგზავნა ცეცხლის შემნახველი მღვდლების შთამომავლებთან, და როცა გვაცნობეს, რომ ცეცხლი კი ვერ ნახეს, არამედ მხოლოდ ბლანტი წყალი,

²¹ნეემიამ ბრძანა მოეტანათ იგი; და როცა უკვე ყველაფერი მზად იყო მსხვერპლის შესაწირად, ნეემიამ უბრძანა მღვდლებს, სწორედ ეს წყალი ესხურებინათ შეშისა და ზედ დაწყობილი მსხვერპლისათვის.

²²ბრძანება რომ შეასრულეს და დრომ მოაწია, გამობრწყინდა აქამდე ღრუბლებში მიმალული მზე და ცეცხლი ისე აბრიალდა, რომ ყველანი გაოცებული დარჩნენ.

²³მღვდლები კი, ვიდრე მსხვერპლი იწვოდა, ლოცულობდნენ ყველასთან ერთად: იონათანი იწყებდა, დანარჩენები ბანს აძლევდნენ, და ნეემიაც მათ შორის.

²⁴ხოლო მათი ლოცვა ასეთი იყო: „უფალო, უფალო ღმერთო, ყოვლის შემოქმედო, საშინელო და ძლიერო, სამართლიანო და მოწყალევ, ერთადერთო მეუფეო, კეთილის მყოფელო,

²⁵ერთადერთო გამრიგევ, ერთადერთო მართალო, ყოვლისმპყრობელო და წარუვალო, ისრაელის მხსნელო ყოველი ბოროტისაგან, რომელმაც გამოარჩიე მამები და აკურთხე ისინი.

²⁶შეიწირე ეს მსხვერპლი მთელი შენი ხალხის — ისრაელის გულისთვის, დაიფარე შენი წილხვედრი და წმიდა-ჰყავ იგი.

²⁷შეკრიბე ჩვენი გაფანტული ხალხი, ათავისუფლე ტყვექმნილნი წარმართთა შორის, მოხედე განწირულთ და მოძულებულთ, რათა სცნონ წარმართთ, რომ შენ ხარ ჩვენი ღმერთი.

²⁸დაამხე ჩვენი მოძალადენი, ქედმაღლობით რომ გვთრგუნავენ.

²⁹დანერგე შენი ხალხი შენსავე წმიდა ადგილას, როგორც თქვა მოსემ.“

³⁰ხოლო მღვდლები ამასობაში საზეიმო ჰიმნებს გალობდნენ.

³¹როგორც კი მსხვერპლი შეწირულ იქნა, ნეემიამ ბრძანა ლოდებზე მიმოეღვარათ დარჩენილი წყალი.

³²ბრძანების შესრულებისთანავე იფეთქა ალმა, მაგრამ სამსხვერპლოდან გამოტევებულ შუქზე მიინავლა იგი.

³³გაცხადდა ეს საქმე და მოახსენეს სპარსეთის მეფეს, რომ იმ ადგილას, სადაც გადმოსახლებულმა მღვდლებმა შეინახეს ცეცხლი, წყალი აღმოჩნდა, რომლითაც ნეემიას მიმდევრებმა განწმიდეს მსხვერპლი.

³⁴საქმის ვითარებას რომ გაეცნო, მეფემ ბრძანა, შემოეზღუდათ და წმიდად გამოეცხადებინათ ეს ადგილი.

³⁵ხოლო იმათ, ვისაც სწყალობდა, მეფემ დიდძალი ძღვენი უბოძა, რომელიც თვითონ მიეღო.

³⁶ხოლო ნეემიას მხლებლებმა ‘ნეფთარი’ უწოდეს ამ ადგილს, რაც თარგმანით ნიშნავს განწმედას; ბევრი კი მას ‘ნაფთას’ უწოდებს.