Read ბიბლია მეორე მაკაბელთა 9 Bible Online

მეორე მაკაბელთა 9 - ბიბლია bible

მეორე მაკაბელთა 9

¹ამ დროისათვის ანტიოქოსის ლაშქარმა უწესრიგოდ დაიხია უკან სპარსეთიდან,

²რადგანაც იგი შესული იყო პერსეპოლისად წოდებულ ქალაქში და ტაძრის გაძარცვას და ქალაქის დარბევას აპირებდა. მაშინ შეიყარა ხალხი და იარაღს დასტაცა ხელი, ხოლო მოქალაქეთაგან ოტებული ანტიოქოსი იძულებული შეიქნა სირცხვილნაჭამი დაბრუნებულიყო უკან.

³ეკბატანას რომ მიუახლოვდა, ნიკანორისა და ტიმოთეს ამბავმაც მიაღწია მის ყურამდე.

⁴განრისხებულმა გადაწყვიტა იუდაელებზე ეყარა ჯავრი, თან რომ სდევდა უკუქცეულს; ამიტომაც უბრძანა მეეტლეს მთელი გზა შეუსვენებლივ ეჭენებინა ცხენები, მაგრამ ზეციური მსჯავრი მოსდევდა უკან, რადგანაც ქედმაღლურად დაიქადნა, იერუსალიმში რომ ჩავალ, მას იუდაელთა სასაფლაოდ ვაქცევო.

⁵მაგრამ ყოვლისმხილველმა უფალმა, ღმერთმა ისრაელისა, უკურნებელი და უხილავი დარტყმით დაამხო იგი: ამ სიტყვების წარმოთქმისთანავე მუცლის აუტანელი გვრემა აუტყდა და საშინელმა ტკივილმა დაუარა მთელ შიგანში.

⁶ღირსიც იყო: აკი თვითონ ურიცხვი და აუტანელი ტკივილით მუსრავდა სხვების შიგანს.

⁷მაგრამ მისი მზვაობა ოდნავადაც არ დამცხრალა, არამედ უფრო ქედმაღლობდა, მრისხანების ცეცხლს აფრქვევდა იუდაელებს და ბრძანებას იძლეოდა, უფრო სწრაფად ევლოთ, რასაც შედეგად ის მოჰყვა, რომ გაქანებული ეტლიდან გადმოვარდა და ისე მძიმედ დაეცა, რომ მთელი სხეული დაელეწა.

⁸ვინც სულ ცოტა ხნის წინათ ზეადამიანური კადნიერებით ცდილობდა მბრძანებლად მოვლენოდა ზღვის ტალღებს და აპირებდა სასწორზე აეწონა მთის მწვერვალები, ახლა ძირს განრთხმული და საკაცეზე გაშოტილი თვალნათლივ უმოწმებდა ყველას ღვთის ძალმოსილებას.

⁹ასე რომ, მატლები დაფუთფუთებდნენ უწმინდურის სხეულში და ჯერ კიდევ ცოცხალსა და ტკივილებით გაწამებულს ნაწილ-ნაწილ სცვიოდა ხორცი, ხოლო მისგან ადენილი სიმყრალე მთელ ბანაკს სულს უხუთავდა.

¹⁰ვინც ცოტა ხნის წინათ იმაზე ოცნებობდა, რომ ცაში ვარსკვლავებს მისწვდომოდა, ახლა საკაცითაც ვერავის დაჰყავდა აუტანელი სიმყრალის გამო.

¹¹ახლაღა გადაწყვიტა, სასომიხდილმა, ქედმაღლობაზე აეღო ხელი და გონს მოსულიყო, რადგანაც ღმერთისგან მსჯავრდადებულს ყოველ წამს უმძაფრდებოდა ტკივილი.

¹²თავისსავე სუნს რომ ვეღარ გაუძლო, თქვა: „მართებულია დაემორჩილო ღმერთს და ქედმაღლურად არ მიელტვოდე ღვთისსწორობას.“

¹³უკეთური შესთხოვდა უფალს, რომელიც უკვე აღარ შეიწყნარებდა, და ამბობდა:

¹⁴„წმიდა ქალაქს მიწასთან გასწორებას და სასაფლაოდ ქცევას რომ ვუპირებდი, თავისუფლებას ვანიჭებ,

¹⁵ხოლო იუდაელებს, რომლებსაც, ჩემი განაჩენით, საფლავიც არ უნდა ღირსებოდათ და თავიანთ შვილებთან ერთად ფრინველთა საჯიჯგნად უნდა დაგვეყარა, ათენელებს ვუთანასწორებ.

¹⁶ჩემს მიერ განძარცულ წმიდა ტაძარს დიდებულ შესაწირავს მივართმევ, უკლებლივ დავუბრუნებ წმიდა ჭურჭელს და მეტსაც შევძენ, ხოლო სამსხვერპლო ხარჯებს ჩემი ხაზინიდან გავიღებ.

¹⁷მეტიც, თვითონაც იუდაელი გავხდები, და ყველგან, სადაც დასახლებულ ადგილს ჩავუვლი, ღვთის ძალმოსილებას ვიღაღადებ.“

¹⁸მაგრამ რაკი ტკივილი არ უყუჩდებოდა, რადგანაც მასზე უკვე გადმოსული იყო ღვთის სამართლიანი მსჯავრი, სასომიხდილმა სავედრებელი წერილი მისწერა იუდაელებს და შეუთვალა:

¹⁹„ღირსეულ იუდაელ მოქალაქეებს სიხარულს, ჯანმრთელობას და კეთილდღეობას უსურვებს მეფე და მხედართმთავარი ანტიოქოსი.

²⁰თუ თქვენი შვილებითურთ კარგად ხართ და თქვენი საქმეც ისეა, როგორც თვითონ გსურთ, უდიდეს მადლს მივაგებ ღმერთს და ცაზე ვამყარებ ჩემს იმედს.

²¹სიყვარულით ვიხსენებ თქვენს პატივსა და კეთილგანწყობას. სპარსეთიდან რომ ვბრუნდებოდი, მძიმე სენი შემეყარა, ამიტომაც საჭიროდ მივიჩნიე საყოველთაო უსაფრთხოებაზე მეზრუნა,

²²თუმცა სასოწარკვეთილებას არ ვეძლევი და იმედი მაქვს, რომ თავს დავაღწევ სნეულებას.

²³მაგრამ რაკიღა ვიცი, რომ მამაჩემმაც, ზემო ქვეყნების დასალაშქრად წამოსულმა, საჯაროდ გამოაცხადა, ვინ იქნებოდა მისი მემკვიდრე,

²⁴რათა მოულოდნელობის შემთხვევაში, ან რაიმე უბედურების ჟამს ქვეყნის მოსახლეობას სცოდნოდა, ვის ჰქონდა მინდობილი მმართველობა და, ამრიგად, არ დაბნეულიყო.

²⁵და რაკი იმასაც ვამჩნევ, რომ ძლიერნი ამა ქვეყნისანი და ჩვენი მეზობლები გაფაციცებული გვითვალთვალებენ და ხელსაყრელ დროს ელიან, მეფედ ვაცხადებ ჩემს შვილს ანტიოქოსს, რომელიც ზემო სატრაპიების მონახულებისას ხშირად წარმომიდგენია და მომინდვია კიდეც ბევრი თქვენგანისათვის, და რომელსაც საგანგებო წერილი ვაახლე.

²⁶ამიტომ გთხოვთ, და ვიმედოვნებ, რომ გაიხსენებთ ჩემს ქველმოქმედებას, როგორც საერთო საქმეში, ისე კერძო შემთხვევებშიც და კეთილგანწყობას შეინარჩუნებთ ჩემდამიც და ჩემი შვილის მიმართაც,

²⁷რადგანაც მჯერა, რომ იგი, ჩემი ნება-სურვილისამებრ, თქვენი მოწყალე და კაცთმოყვარე მბრძანებელი იქნება.“

²⁸კაცისმკვლელსა და ღვთისმგმობს თვითონვე დაემართა იმაზე უარესი, რაც სხვებს დამართა და უბადრუკი სიკვდილით მოკვდა უცხო ქვეყნის მთებში.

²⁹მისი ცხედარი მისმა ძუძუმტემ — ფილიპემ წაასვენა, მერე კი ანტიოქოსის ძის შიშით პტოლემეოს ფილოპატორს შეეხიზნა ეგვიპტეში.