Read ბიბლია რჯლ. 2 Bible Online

რჯლ. 2 - ბიბლია bible

რჯლ. 2

¹და მოვბრუნდით, და გავემგზავრეთ უდაბნოში მეწამული ზღვის გზით, როგორც მითხრა მე უფალმა. და გარს ვუვლიდით სეყირის მთას მრავალი დღე.

²და მითხრა უფალმა:

³„გეყოფათ ამ მთის შემოვლა, გადაუხვიეთ ჩრდილოეთისაკენ.

⁴და ამ ხალხს უბრძანე ასე: ‘თქვენ გაივლით თქვენს ძმათა, ესავიანთა საზღვარს, რომელნიც ცხოვრობენ სეყირში, და შეეშინდებათ თქვენი, მაგრამ თქვენ ძალიან გაფრთხილდით.

⁵ნუ წაეკიდებით მათ, რადგან ერთ ნატერფალსაც კი არ მოგცემთ თქვენ მათი ქვეყნიდან, რადგან ესავს მივეცი სამკვიდროდ სეყირის მთა.

⁶საჭმელი იყიდეთ მათგან ვერცხლით და ჭამეთ. და წყალი იყიდეთ მათგან ვერცხლით და სვით’“.

⁷რადგან უფალმა, თქვენმა ღმერთმა, გაკურთხათ ყოველ თქვენს საქმიანობაში, იცოდა რა ყოველი თქვენი სვლა ამ დიდ უდაბნოში. აჰა, ორმოცი წელია უფალი, თქვენი ღმერთი, თქვენთანაა და არ მოგკლებიათ თქვენ არაფერი.

⁸და ჩავუარეთ ჩვენს ძმებს ესავიანთაგან, რომელნიც ცხოვრობენ სეყირში, ყარაბას გზიდან, ელათიდან და ყეციონ-გებერიდან, და გადავუხვიეთ და გავიარეთ მოაბის უდაბნოს გზით.

⁹და მითხრა მე უფალმა: „ნუ შეავიწროებ მოაბს და ომს ნუ გაუმართავ, რადგან არ მოგცემ მისი ქვეყნიდან სამკვიდრებელს, რადგან ლოტის ძეთ მივეცი ყარი სამკვიდროდ.“

¹⁰უწინ ემიმელნი ცხოვრობდნენ იქ, ხალხი დიდი, მრავალრიცხოვანი და მაღალი, ყენაკელებივით.

¹¹რეფაიმებად ითვლებოდნენ ისინი, როგორც ყენაკის ძენი, მაგრამ მოაბელნი მათ ემიმელებს უწოდებენ.

¹²უწინ სეყირში მკვიდრობდნენ ხორელნი და ესავიანებმა განდევნეს ისინი და მოსრეს ისინი თავიანთ წინაშე და დასახლდნენ მათ მაგიერ, როგორც მოექცა ისრაელი თავის სამკვიდრო ქვეყანას, რომელიც მისცა მათ უფალმა.

¹³და თქვა უფალმა: „აწ ადექით და გადალახეთ ზარედის ხევი“! და გადავლახეთ ზარედის ხევი.

¹⁴და ხანი, როცა წავედით კადეშ-ბარნეაყიდან ვიდრე ზარედის ხევის გადალახვამდე, ოცდათვრამეტი წელიწადი მოგვინდა. ვიდრე არ გაწყდა მეომარ კაცთა მთელი თაობა ბანაკში, როგორც დაფიცებული ჰქონდა უფალს მათთვის.

¹⁵და უფლის ხელი იყო მათზე, რათა მოესრა ისინი ბანაკში, ვიდრე არ გაწყდნენ.

¹⁶და როცა მოისრა ყოველი მეომარი კაცი ხალხში,

¹⁷მაშინ მითხრა მე უფალმა:

¹⁸„შენ გადალახავ დღეს მოაბის საზღვარს, ყართან.

¹⁹და მიუახლოვდები ყამონის ძეთ, მაგრამ ნუ შეავიწროვებ, ნუ წაეკიდები მათ, რადგან არ მოგცემ ყამონის ძეთა ქვეყნიდან სამკვიდროს, რადგან ლოტის ძეთ მივეცი იგი სამკვიდრებლად.“

²⁰რეფაიმთა ქვეყნად ითვლება ისიც. რეფაიმები ცხოვრობდნენ მასში უწინ. მაგრამ ყამონელნი მათ უწოდებენ ზამზუმებს.

²¹დიდი, მრავალრიცხოვანი და მაღალი ხალხი იყო როგორც ყენაკის ძენი და მოსპო ისინი უფალმა მათ წინაშე და დამკვიდრდნენ ისინი და დასახლდნენ მათ მაგიერ,

²²როგორც ესავის ძეთ უყო, სეყირის მკვიდრთ, მოსპო მათ წინაშე ხორელნი და დამკვიდრდნენ ისინი, და დასახლდნენ მათ მაგიერ დღევანდელ დღემდე.

²³და ყავიმელნი, რომლებიც ცხოვრობდნენ სოფლებში ღაზამდე, მოსრეს ქაფთორელებმა, რომლებიც გამოვიდნენ ქაფთორიდან და დასახლდნენ მათ მაგიერ.

²⁴„ადექით, გასწიეთ და გადალახეთ არნონის ხევი. აჰა, ხელთ ჩაგიგდეთ სიხონი, ხეშბონის მეფე, ამორეველი და მისი ქვეყანა: იწყეთ დამკვიდრება, და ომი გაუმართეთ მას.

²⁵დღეიდან დავიწყებ და შენით ძრწოლასა და შიშს მოვგვრი ხალხებს მთელს ცისქვეშეთში. ვინც კი გაიგებს შენს ამბავს, თავზარი დაეცემა და ათრთოლდება შენს გამო.“

²⁶და გავუგზავნე მოციქულნი კედემოთის უდაბნოდან სიხონს, ხეშბონის მეფეს, სამშვიდობო სიტყვებით:

²⁷„გავივლი შენს ქვეყანაზე, მხოლოდ გზად ვივლი, არ გადავუხვევ არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ.

²⁸საჭმელი ვერცხლით მომყიდე და შევჭამ; და წყალიც ვერცხლით მომეცი და დავლევ. მხოლოდ ჩემი ფეხით გავივლი-მეთქი.

²⁹როგორც მომექცნენ მე ესავის ძენი, რომელნიც მკვიდრობენ სეყირში, და მოაბელები, რომლებიც მკვიდრობენ ყარში, ვიდრე გადავალ იორდანეს გაღმა იმ ქვეყანაში, რომელიც უფალმა, ღმერთმა ჩვენმა მოგვცა ჩვენ.“

³⁰მაგრამ არ ინება სიხონმა, ხეშბონის მეფემ, ჩვენი გავლა იქ, რადგან გაუმძვინვარა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, სული და გაუჯიუტა გული, რათა თქვენს ხელში ჩაეგდო, როგორც დღეს არის.

³¹და მითხრა უფალმა მე: „აჰა, მე ვიწყებ სიხონისა და მისი ქვეყნის შენთვის მოცემას. იწყე მისი ქვეყნის დამკვიდრება.“

³²და გამოვიდა სიხონი ჩვენს შესახვედრად, ის და მთელი მისი ხალხი, საბრძოლველად იაჰცაში.

³³და მოგვცა იგი უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა. და შევმუსრეთ იგი და მისი ძენი და მთელი მისი ხალხი.

³⁴და დავიპყარით ყველა მისი ქალაქი იმ დროს, და ერთიანად მუსრი გავავლეთ ყველა ქალაქს, კაცებს, დედაკაცებს და პატარებს, ცოცხალი არავინ გაგვიშვია.

³⁵მხოლოდ საქონელი დავიტაცეთ და ნადავლიც იმ ქალაქებიდან, რომელნიც დავიპყარით.

³⁶ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევის პირასაა, და ქალაქიდან, რომელიც ხეობაშია, გილყადამდე არ ყოფილა ქალაქი, ჩვენთვის მიუდგომელი რომ ყოფილიყო. ყოველივე მოგვცა ჩვენ უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა.

³⁷მხოლოდ ყამონის ძეთა ქვეყანას არ მიდგომიხარ, იაბოკის ხევის ნაპირებს, მთის ქალაქებს და ყველა იმ ადგილს, როგორც ბრძანა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა.