Read ბიბლია რჯლ. 9 Bible Online

რჯლ. 9 - ბიბლია bible

რჯლ. 9

¹ისმინე, ისრაელ, შენ დღეს გადალახავ იორდანეს, რათა მიხვიდე და დაიმკვიდრო შენზე დიდი და ძლიერი ხალხები, დიდი, ზეცამდე გამაგრებული ქალაქები,

²ხალხი დიდი და ახოვანი, ყენაკის ძენი, რომლებიც იცი და რომლებზეც ამბობენ: „ვინ დაუდგება ყენაკის ძეთ?“

³იცოდე დღეს, რომ უფალი, შენი ღმერთი, წინ გიძღვის, როგორც ცეცხლი მშთანთქმელი. ის გაანადგურებს მათ და ის მოდრეკს მათ შენს წინაშე, და შენ განდევნი მათ და დაღუპავ მალე, როგორც უფალმა გითხრა.

⁴ნუ იტყვი გულში, როცა განდევნის მათ უფალი, შენი ღმერთი, შენი პირისაგან: „ჩემი სიმართლის გამო მომიყვანა უფალმა ამ ქვეყნის დასამკვიდრებლად!“ რადგან ამ ხალხების უღვთოების გამო დევნის უფალი მათ თქვენი პირისაგან.

⁵შენი სიმართლის და შენი გულწრფელობის გამო კი არ მიდიხარ მათი ქვეყნის დასამკვიდრებლად, არამედ მათი უღვთოების გამო დევნის ამ ხალხს უფალი, შენი ღმერთი, შენი პირისაგან, რათა შეასრულოს სიტყვა, რომელიც შეჰფიცა უფალმა შენს მამებს — აბრაამს, ისაკს და იაკობს.

⁶იცოდე, რომ შენი სიმართლის გამო არ გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, ამ კარგ ქვეყანას დასამკვიდრებლად, რადგან შენ ხომ ჯიუტი ხალხი ხარ.

⁷გახსოვდეს, ნუ დაივიწყებ, თუ როგორ არისხებდი უფალს, შენს ღმერთს, უდაბნოში — იმ დღიდან, როდესაც გამოხვედი ეგვიპტის ქვეყნიდან, ვიდრე მოაღწევდი ამ ადგილამდე, უფალს ეურჩებოდი.

⁸და ხორებში განარისხეთ უფალი, და ისე განრისხდა უფალი თქვენზე, რომ განადგურება დაგიპირათ.

⁹როცა მთაზე ავედი, რომ მიმეღო ქვის დაფები, დაფები აღთქმისა, უფალმა რომ დაგიდოთ, დავყავი მთაზე ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე, პური არ მიჭამია და წყალი არ შემისვამს.

¹⁰და მომცა უფალმა მე ორი ქვის დაფა, დაწერილნი ღვთის თითით, და ზედ იყო ყველა ის სიტყვა, რომელიც გითხრათ უფალმა ცეცხლის შუაგულიდან შეკრების დღეს.

¹¹და ორმოცი დღისა და ორმოცი ღამის ბოლოს მომცა უფალმა ორი ქვის დაფა, აღთქმის დაფები.

¹²და მითხრა უფალმა: „ადექი, ჩადი აქედან მალე, რადგან წახდა შენი ხალხი, რომელიც გამოიყვანე შენ ეგვიპტიდან. მალე გადაუხვიეს გზიდან, რომელიც მე ვუბრძანე მათ. გაიკეთეს ჩამოსხმული კერპი.“

¹³და კვლავ მითხრა უფალმა: „ვიხილე მე ეს ხალხი, და აჰა, ურჩი ხალხია იგი.

¹⁴დამანებე და გავანადგურებ და წავშლი მათ სახელს ცისქვეშეთიდან, და შენ გაქცევ მასზე ძლიერ და მრავალრიცხოვან ერად.“

¹⁵და მოვბრუნდი და ჩამოვედი მთიდან, და მთას ეკიდა ცეცხლი, და აღთქმის ორი ქვის დაფა ორივე ხელით მეჭირა.

¹⁶და დავინახე, რომ თქვენ შესცოდეთ უფალს, თქვენს ღმერთს, გაიკეთეთ ჩამოსხმული ხბო, მალე გადაუხვიეთ გზიდან, რომელიც გიბრძანათ უფალმა.

¹⁷და მოვკიდე ხელი ორივე ქვის დაფას და დავანარცხე ჩემი ორივე ხელით, და დავამსხვრიე თქვენს თვალწინ.

¹⁸და მე დავემხე უფლის წინაშე. როგორც უწინ, ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე პური არ მიჭამია და წყალი არ შემისვამს მთელი თქვენი ცოდვის გამო, რაც შესცოდეთ უფლის თვალში, ბოროტების ჩასადენად და მის განსარისხებლად.

¹⁹რადგან მეშინოდა რისხვისა და წყრომისა, რომლითაც განრისხდა უფალი თქვენზე, რათა გაენადგურებინეთ. და ისმინა უფალმა ჩემი ამჯერადაც.

²⁰და აარონზე განრისხდა უფალი ძალიან მის გასანადგურებლად. და მე ვილოცე აარონისათვის იმ დროს.

²¹ავიღე თქვენი ნაცოდვარი, ხბო, თქვენ რომ გაგეკეთებინათ და დავწვი ცეცხლზე, და დავნაყე და დავფქვი მტვერივით წვრილად და მისი მტვერი მთიდან მომდინარე ნაკადულში ჩავყარე.

²²თაბყერაში, მასაში და კიბროთ-ჰათაავაში თქვენ არისხებდით უფალს.

²³და როცა გამოგგზავნათ უფალმა თქვენ კადეშ-ბარნეაყიდან ამ სიტყვებით: „ადით და დაიპყარით ქვეყანა, რომელიც მოგეცით“, თქვენ წინ აღუდექით უფლის, თქვენი ღმერთის, ბრძანებას და არ ერწმუნეთ მას, და არ ისმინეთ მისი ხმა.

²⁴ურჩნი იყავით თქვენ უფლისადმი იმ დღიდან, რაც გიცნობთ.

²⁵და მე ვემხე უფლის წინაშე ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე, რადგან უფალმა თქვენი განადგურება გადაწყვიტა.

²⁶და ვლოცულობდი უფლისადმი და ვამბობდი: „უფალო ღმერთო! ნუ დაღუპავ შენს ხალხს და შენს სამკვიდროს, რომელიც შენ გამოისყიდე შენი დიდებით, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტიდან ძლიერი ხელით.

²⁷გაიხსენე შენი მსახურნი აბრაამი, ისაკი და იაკობი, ნუ მიხედავ ამ ხალხის სიჯიუტეს და მის უკეთურებას, და მის ცოდვას,

²⁸რომ არ თქვას ქვეყანამ, საიდანაც შენ გამოგვიყვანე: ვერ შეძლო უფალმა მათი მიყვანა იმ ქვეყანაში, რომელიც აღუთქვა მათ, და მათი სიძულვილის გამო გამოიყვანა ისინი, რათა დაეხოცა უდაბნოში.

²⁹შენი ხალხია ის და შენი სამკვიდრო, რომელიც შენ გამოიყვანე შენი დიადი ძალით და შენი გაწვდილი მკლავით.“