Read ბიბლია რუთ. 2 Bible Online

რუთ. 2 - ბიბლია bible

რუთ. 2

¹ნაყომის მოკეთე ჰყავდა ქმრის მხრიდან, ელიმელექის საგვარეულოდან, ერთი შეძლებული კაცი, სახელად ბოყაზი.

²და უთხრა მოაბელმა რუთმა ნაყომის: „წავალ მე ყანებში და თავთავებს ავკრეფ იმათ ნამკალში, ვის თვალშიაც მადლს ვიპოვნი.“ და უთხრა: „წადი, ჩემო ასულო!“

³წავიდა ის და მივიდა, და კრეფდა ყანაში მომკელთა კვალდაკვალ. ისე მოხდა, რომ აღმოჩნდა იმ ბოყაზის ყანის ნაკვეთზე, რომელიც ელიმელექის საგვარეულოდან იყო.

⁴და აჰა, მოვიდა ბოყაზი ბეთლემიდან და უთხრა მომკელთ: „უფალი იყოს თქვენთან!“ და მიუგეს: „უფალმა გაკურთხოს!“

⁵და ჰკითხა ბოყაზმა თავის მსახურს, რომელიც თავზე ადგა მომკელებს: „ვისია ეს ყმაწვილი ქალი?“

⁶და მიუგო მსახურმა, რომელიც თავზე ადგა მომკელებს: „მოაბელია ეს ყმაწვილი ქალი, ნაყომისთან ერთად არის მოსული მოაბის ველებიდან;

⁷გვითხრა: ‘მაკრეფინეთ და შემაგროვებინეთ თავთავები მომკელთა კვალზე.’ და მოვიდა და დილიდან აქ ტრიალებს აქამდე. სახლში თითქმის არ ჩერდება.“

⁸და მაშინ უთხრა ბოყაზმა რუთს: „გამიგონე, ასულო ჩემო, ნუ წახვალ ასაკრეფად სხვა ყანაში. აქედან ნურსად გადახვალ, ჩემს მსახურ ქალებთან დარჩი.

⁹თვალს ნუ მოაშორებ ამ ყანას, რომელსაც მკიან. იარე მომკელთა კვალზე. ნაბრძანები მაქვს ბიჭებისათვის, არ დაგიშალონ, როცა მოგწყურდეს, მიდი წყლის ჭურჭლებთან და დალიე, საიდანაც ბიჭები იღებენ წყალს.“

¹⁰და დაემხო რუთი პირქვე, და თაყვანისცა მას მიწამდე. და უთხრა: „რა მადლი ვპოვე შენს თვალში, რომ უცხო ტომის ქალი მიმიღე?“.

¹¹და მიუგო ბოყაზმა და უთხრა მას: „ყველაფერი გაგებული მაქვს, რაც შენი დედამთილისათვის გააკეთე ქმრის სიკვდილის შემდეგ — მამაშენი, დედაშენი და შენი სამშობლო ქვეყანა რომ მიატოვე, და მოხვედი ხალხში, რომელსაც არ იცნობდი არც გუშინ და არც გუშინწინ.

¹²უფალმა გადაგიხადოს მაგ საქმისთვის, სრული საზღაური მოგეზღოს უფლისაგან ისრაელის ღმერთისაგან, რომლის ფრთებქვეშ შესაფარებლადაც შენ მოხვედი.“

¹³და უთხრა: „მადლი მიპოვია შენს თვალში, ჩემო ბატონო, რაკი მანუგეშე და გულითადად მელაპარაკე შენს მხევალს, თუმცა კი ერთი შენი მხევლის ღირსიც კი არა ვარ.“

¹⁴და უთხრა მას ბოყაზმა: „მოდი და აქ ჭამე პური, და ლუკმა ამოაწე ძმარში.“ და დაჯდა რუთი მომკელთა გვერდით, და მიაწოდა მას ბოყაზმა ქუმელი. და მან ჭამა და დანაყრდა, და კიდეც დარჩა.

¹⁵და ადგა ასაკრეფად. ბოყაზმა უბრძანა თავის ბიჭებს და უთხრა: „ძნებს შორისაც აკრიფოს, და ნუ დააყვედრით მას.

¹⁶და ხელეურებიდანაც მიუყარეთ და დაუტოვეთ ხოლმე, აკრიფოს და ნუ დაამადლით.“

¹⁷და საღამომდე კრეფდა რუთი ყანაში, დაცეხვა ანაკრეფი და გამოუვიდა ერთ ეფამდე ქერის მარცვალი.

¹⁸და აიღო და წავიდა ქალაქში, და ნახა მისმა დედამთილმა მისი ანაკრეფი. და გამოიღო რუთმა და მისცა დედამთილს, რაც დარჩა დანაყრების შემდეგ.

¹⁹და ჰკითხა მას დედამთილმა: „სად ჰკრეფდი შენ დღეს და სად შრომობდი? კურთხეული იყოს, ვინც შენ მიგიღო!“ და უამბო დედამთილს, ვისთანაც შრომობდა და უთხრა: „იმ კაცს, ვისთანაც დღეს ვშრომობდი, ბოყაზი ჰქვია.“

²⁰და უთხრა ნაყომიმ თავის რძალს: „კურთხეული იყოს ის უფლისაგან, რადგან წყალობა არ მოაკლო ცოცხლებს და მკვდრებს.“ და უთხრა მას ნაყომიმ: „ის კაცი ჩვენი ახლობელია, ჩვენი სანათესაოდან არის.“

²¹და თქვა მოაბელმა რუთმა: „მან ისიც მითხრა: ‘დარჩი ჩემს მხევალთან, სანამ ჩემს სამკალს არ მორჩებიან.’“

²²და უთხრა ნაყომიმ რუთს, თავის რძალს: „კარგია, ჩემო ასულო, რომ მის მხევლებთან ერთად გახვალ, რათა არავინ გადაგაწყდეს სხვა ყანაში!“

²³და მართლაც ბოყაზის მხევლებთან იყო რუთი, კრეფდა თავთავს, ვიდრე ქერისა და ხორბლის მკა არ დასრულდა. და ცხოვრობდა იგი თავის დედამთილთან ერთად.