Read ბიბლია 1მეფ. 22 Bible Online

1მეფ. 22 - ბიბლია bible

1მეფ. 22

¹და წავიდა იქიდან დავითი და ყადულამის გამოქვაბულს შეაფარა თავი. და გაიგეს ეს ამბავი მისმა ძმებმა და მამამისის მთელმა სახლმა და ჩავიდნენ იქ.

²და იკრიბებოდა მასთან ყველა შეჭირვებული, ყველა დავალიანებული, ყველა სულგამწარებული, და უფროსად გაუხდა იგი მათ. ასე შეიკრიბა მასთან ოთხასი კაცი.

³და წავიდა იქიდან დავითი მოაბის მიცფაში და უთხრა მოაბის მეფეს: „შეიფარეთ მამაჩემი და დედაჩემი, ვიდრე გამოვარკვევდე, რას მიპირებს ღმერთი.“

⁴და მიიყვანა ისინი მოაბის მეფის წინაშე და ცხოვრობდნენ მასთან, ვიდრე დავითი ამ თავშესაფარში იმყოფებოდა.

⁵უთხრა წინასწარმეტყველმა გადმა დავითს: „ნუ დარჩები ამ თავშესაფარში, ადექი და იუდას ქვეყანაში წადი.“ წავიდა დავითიც და მივიდა ხერეთის ტყეში.

⁶და შეიტყო საულმა, რომ გამოჩნდა დავითი თავისი ხალხითურთ. საული იმყოფებოდა გიბყაში, მაღლობზე, მუხის ქვეშ, რამაში; ხელში შუბი ეჭირა და მსახურები ადგნენ თავს.

⁷უთხრა საულმა მასთან მდგარ მსახურთ: „ისმინეთ, ბენიამინის ძენო! ნუთუ ყველას ჩამოგირიგებთ იესეს ძე ყანებსა და ვენახებს? ყველას დაგნიშნავთ ათასისთავებად და ასისთავებად,

⁸ყველანი რომ შეითქვით ჩემს წინააღმდეგ და არ გამიმხილეთ, კავშირი თუ ჰქონდა შეკრული ჩემს შვილს იესეს ძესთან? რომ არავინ შემიცოდეთ და არ გამიმხილეთ, ჩემი შვილი თუ მიმხედრებდა ჩემს მსახურთ, როგორც დღეს გაცხადდა?“

⁹და მიუგო დოეგ ედომელმა, საულის მსახურებთან ერთად რომ იდგა, და უთხრა: „მე ვნახე იესეს ძე, ნობში რომ მივიდა ახიმელექთან, ახიტუბის ძესთან,

¹⁰რომელიც უფალს შეეკითხა მის გამო, და საგზალიც მისცა და ფილისტიმელი გოლიათის მახვილიც.“

¹¹და დაიბარა მეფემ ახიმელექ მღვდელი, ახიტუბის ძე, მამამისის მთელი სახლი და ნობში მყოფი მღვდლები, და მივიდნენ მეფესთან ყველანი.

¹²და უთხრა საულმა: „ყური მიგდე, ახიტუბის ძევ!“ მიუგო: „გისმენ, ჩემო ბატონო.“

¹³და უთხრა საულმა: „რად მომიწყვეთ შეთქმულება შენ და იესეს ძემ, პური და მახვილი რომ მიეცი მას და ღმერთს რომ შეეკითხე მის გამო, რათა აღმდგარიყო ჩემს წინააღმდეგ, როგორც დღეს გაცხადდა?“

¹⁴და მიუგო ახიმელექმა მეფეს და უთხრა: „ვინ არის დავითივით სარწმუნო შენს მსახურთა შორის? მეფის სიძე, შენი მსახური და შენს სახლში პატივდებული?

¹⁵განა დავიწყებდი მისთვის მკითხაობას ღმერთთან? არამც და არამც! ნურაფერში დამადანაშაულებს მეფე თავის მსახურს და მამაჩემის მთელს სახლს, რადგან ამ საქმისა არაფერი არ იცის შენმა მსახურმა, არც მცირე, არც დიდი.“

¹⁶და თქვა მეფემ, „უნდა დაიხოცოთ, ახიმელექ, შენცა და მამაშენის მთელი სახლი.“

¹⁷და უთხრა მეფემ მორბედებს, მის წინაშე მდგართ: „წადით და დახოცეთ უფლის მღვდლები, რადგან დავითის მხარი უჭირავთ, იცოდნენ გაქცეული რომ იყო და არ შემატყობინეს.“ მაგრამ არ უნდოდათ მეფის მსახურთ ხელი აღემართათ და უფლის მღვდლების დასახოცად.

¹⁸და უთხრა მეფემ დოეგს: „შენ წადი და დახოცე მღვდლები.“ და წავიდა დოეგ ედომელი და დაესხა მღვდლებს და დახოცა იმ დღეს ოთხმოცდახუთი კაცი, სელის ეფოდით შემოსილი.

¹⁹და მახვილით მოსრა ნობი, მღვდელთა ქალაქი; კაცი და ქალი, ჭაბუკი და ძუძუთა ბავშვი, ხარები, სახედრები, ცხვრები და თხები მახვილით მოსრა.

²⁰და გადარჩა მხოლოდ ახიმელექ ახიტუბის ძის ერთი ვაჟიშვილი, სახელად აბიათარი, და გაიქცა იგი დავითთან.

²¹და უამბო აბიათარმა დავითს, რომ დახოცა საულმა უფლის მღვდლები,

²²და უთხრა დავითმა აბიათარს: „მივხვდი იმ დღეს, დოეგ ედომელის დანახვისას, რომ უეჭველად ამბავს მიუტანდა საულს, ჩემზეა მამაშენის სახლის სისხლი.

²³ჩემთან დარჩი, ნუ გეშინია, ვისაც ჩემი მოკვლა უნდა, იმას შენი მოკვლაც უნდა. ჩემთან არაფერი გაგიჭირდება.“