Read ბიბლია 1მეფ. 24 Bible Online

1მეფ. 24 - ბიბლია bible

1მეფ. 24

¹და აიყარა დავითი იქიდან და ყენგედის მიუვალ ადგილებში ჩაჯდა.

²როგორც კი დაბრუნდა საული ფილისტიმელთაგან, შეატყობინეს, რომ ყენგედის უდაბნოშიაო დავითი.

³და აიყვანა საულმა მთელი ისრაელისაგან გამორჩეული სამი ათასი კაცი და წავიდა დავითისა და მისი ხალხის საძებრად სანიამორე კლდეებში.

⁴და მივიდა ცხვრის ფარეხებთან გზის ნაპირას, სადაც გამოქვაბული იყო. და შევიდა შიგ საული მოსასაქმებლად, დავითი და მისი კაცები კი გამოქვაბულის შიგნით ისხდნენ.

⁵და უთხრეს დავითს მისმა კაცებმა: „აჰა, ის დღეც, რომელზეც გითხრა უფალმა: ‘აჰა, ხელთ მოგცემ შენს მტრებს და უყავი მათ, რაც გენებოს.’“ და წამოდგა დავითი და ფარულად მოაჭრა კიდე საულის მოსასხამს.

⁶მერე კი გული ეტკინა დავითს, რომ მოაჭრა კიდე საულის მოსასხამს.

⁷და უთხრა თავის ხალხს: „ღმერთმა დამიფაროს, რომ ასეთი საქმე ვუყო ჩემს ბატონს, უფლის ცხებულს! ხელს როგორ აღვმართავ მასზე, რადგან უფლის ცხებულია იგი.“

⁸და ამ სიტყვებით შეაკავა თავისი კაცები დავითმა და ნება არ მისცა, თავს დასხმოდნენ საულს. ადგა და გამოვიდა საული გამოქვაბულიდან და გავიდა გზაზე.

⁹და ადგა ამის შემდეგ დავითიც და გამოქვაბულიდან გამოვიდა, და მიაძახა საულს: „მეფევ ბატონო!“ როცა უკან მოიხედა საულმა, მიწად დაიხარა დავითი და თაყვანისცა.

¹⁰და უთხრა დავითმა საულს: „რატომ უგდებ ყურს ხალხის სიტყვებს: აჰა, ბოროტს გიმზადებსო დავითი?

¹¹ახლა ხომ შენი თვალით დაინახე, რომ მაძლევდა დღეს ხელში შენს თავს უფალი გამოქვაბულში, და მეუბნებოდნენ: მოკალიო, მაგრამ შეგიბრალე და ვთქვი: ხელს არ აღვმართავ ჩემს ბატონზე, რადგან უფლის ცხებულია-მეთქი.

¹²შეხედე, მამაჩემო, და დააკვირდი შენი მოსასხამის კიდეს, ხელში რომ მიჭირავს. შენს მოსასხამს კიდე მოვაჭერი, შენ კი არ მოგკალი, ამით მიხვდი, რომ არ არის ჩემში ბოროტება და ვერაგობა. არ შემიცოდავს შენს წინაშე, შენ კი ჩემს სულს ეძებ, რომ წამართვა იგი.

¹³უფალმა განგვსაჯოს და უფალმა მოგიზღოს სამაგიერო ჩემს გამო. მე კი შენზე ხელს არ აღვმართავ.

¹⁴როგორც ძველი იგავი ამბობს: ბოროტისგან ბოროტება გამოდისო. მე კი შენზე ხელს არ აღვმართავ.

¹⁵ვის წინააღმდეგ გამოვიდა ისრაელის მეფე? ვის სდევნი? მხოლოდ მკვდარ ძაღლს, მხოლოდ რწყილს რასმე!

¹⁶უფალი იყოს მსაჯული და განგვსაჯოს ჩვენ. იგი შეხედავს და გაიკითხავს ჩემს სამართალს და მიხსნის შენი ხელიდან.“

¹⁷და როცა დაასრულა დავითმა ამ სიტყვების ლაპარაკი საულთან, თქვა საულმა: „ეს შენი ხმაა, დავით, ჩემო შვილო?“ ხმა აღიმაღლა საულმა და ატირდა.

¹⁸და უთხრა დავითს: „მართალი ხარ ჩემთან, რადგან შენ სიკეთით მიხდიდი, მე კი ბოროტებით გიხდიდი.

¹⁹და დღესაც გამოაჩინე, რომ კეთილად მექცევი, რადგან, როცა უფალმა ჩაგიგდო ჩემი თავი ხელში, არ მომკალი.

²⁰კაცი რომ თავის მტერს შეხვდება, განა მშვიდობით გაუშვებს გზაზე? უფალმა გადაგიხადოს სიკეთით იმის საზღაურად, რაც დღეს მიყავი.

²¹ახლა კი მჯერა, რომ ნამდვილად იმეფებ, და განმტკიცდება შენს ხელში ისრაელის მეფობა.

²²ახლა კი, უფლის სახელით შემომფიცე, რომ არ ამოძირკვავ ჩემს შემდეგ ჩემს შთამომავლობას და არ გააქრობ ჩემს სახელს მამაჩემის საგვარეულოდან.“

²³და შეჰფიცა დავითმა საულს და წავიდა საული თავის სახლში. ხოლო დავითი და მისი კაცები გამაგრებულ ადგილას ავიდნენ.