Read ბიბლია 1მეფ. 26 Bible Online

1მეფ. 26 - ბიბლია bible

1მეფ. 26

¹მივიდნენ ზიფელები საულთან გიბყაში და უთხრეს: „იცი, რომ დავითი ხაქილას გორაკზე იმალება, იეშიმონის გასწვრივ?“

²და ადგა საული და სამი ათასი რჩეული ისრაელის ძითურთ ზიფის უდაბნოსკენ დაეშვა, რათა მოეძებნა დავითი ზიფის უდაბნოში.

³და დადგა საული ხაქილას გორაკზე, იეშიმონის გასწვრივ, გზის პირას, ხოლო დავითი უდაბნოში იყო და ხედავდა, როგორ მოდიოდა მის კვალზე საული უდაბნოში.

⁴და გაგზავნა დავითმა მზვერავები და დარწმუნდა, რომ ნამდვილად მოსული იყო საული.

⁵და ადგა დავითი და მივიდა იმ ადგილას, სადაც საული იყო დაბანაკებული. და დაინახა დავითმა ის ადგილი, სადაც ეძინათ საულსა და აბნერს, ნერის ძეს, მის მხედართმთავარს. საული კარავში იწვა, ხოლო ხალხი მის ირგვლივ იყო დაბანაკებული.

⁶მიუბრუნდა დავითი ახიმელექ ხეთელს, და აბიშაის, ცერუიას ძეს, იოაბის ძმას, და უთხრა: „ვინ ჩამყვება საულთან მის ბანაკში?“ უთხრა აბიშაიმ: „მე ჩაგყვები.“

⁷და მივიდნენ ღამით დავითი და აბიშაი ხალხთან, და აჰა, ხედავენ: წევს და სძინავს საულს კარავში, და მისი შუბი სასთუმალთან არის ჩარჭობილი მიწაში. და აბნერი და ხალხი მის ირგვლივ წვანან.

⁸და უთხრა აბიშაიმ დავითს: „ღმერთმა ჩაგაგდებინა ხელში შენი მტერი. ნება მომეცი, ახლა ერთი დაკვრით დავაკლავ მიწას, მეორე აღარ დამჭირდება.“

⁹და უთხრა დავითმა აბიშაის: „ნუ მოკლავ მას, რადგან უფლის ცხებულზე ხელის აღმმართველი დაუსჯელად არ გადარჩება.“

¹⁰და თქვა დავითმა: „უფალს ვფიცავ, თავად უფალი გაანადგურებს მას, ან მისი დღე მოაწევს და მოკვდება, ან ბრძოლაში წავა და დაიღუპება,

¹¹უფალმა დამიფაროს, რომ უფლის ცხებულზე აღვმართო ხელი. ახლა აიღე მისი სასთუმლიდან ეგ შუბი და მათარა, და წავიდეთ ჩვენთვის.“

¹²და აიღო დავითმა შუბი და მათარა საულის სასთუმლიდან და წავიდნენ თავისთვის, არავის დაუნახავს, არავის გაუგია, არც არავის გაღვიძებია; ყველას ეძინა, რადგან უფლის ძილქუში დაეცა მათ.

¹³და გადავიდა დავითი გაღმა და დადგა მთის წვერზე მოშორებით, დიდი მანძილი იყო მათ შორის.

¹⁴და გაჰყვირა დავითმა ხალხს და აბნერს, ნერის ძეს: „ხმა გამეც, აბნერ!“ ხმა გასცა აბნერმა და უთხრა: „ვინა ხარ, რომ ყვირი მეფის წინ?“

¹⁵და უთხრა დავითმა აბნერს: „ხომ კაცი ხარ შენ? ვინ არის ისრაელში შენი ტოლი? მაშ, რატომ არ დაიფარავ შენს ბატონს, მეფეს? ვიღაც მოსულა მეფის, შენი ბატონის, მოსაკლავად.

¹⁶ვერ არის კარგი საქმე, რასაც შენ აკეთებ. უფალს ვფიცავ, სიკვდილის ღირსნი ხართ. რომ არ იფარავთ თქვენს ბატონს, უფლის ცხებულს. ახლა მიიხედ-მოიხედე, სად არის მეფის შუბი და მათარა, მის სასთუმალთან რომ იყო?“

¹⁷და იცნო საულმა დავითის ხმა და თქვა: „ეს შენი ხმა არის, დავით, შვილო?“ და უთხრა დავითმა: „ჩემი ხმაა, მეფევ ბატონო!“

¹⁸და თქვა: „რისთვის დევნის ჩემი ბატონი თავის მსახურს? რა გავაკეთე ისეთი? რა ცოდვა მაწევს?

¹⁹ახლა ისმინოს მეფე ბატონმა მისი მსახურის სიტყვები: თუ უფალმა წაგაქეზა ჩემს წინააღმდეგ, სურნელოვანი იყოს ეს მსხვერპლი, თუ ადამიანებმა — წყეულიმც არიან ისინი უფლის წინაშე, რადგან მათ განმდევნეს მე დღეს, რომ წილი არ მქონოდა უფლის სამკვიდროში, და მითხრეს: ‘წადი, უცხო ღმერთებს ემსახურე’.

²⁰ნუ დაიღვრება ჩემი სისხლი მიწაზე უფლის წინაშე, რადგან ერთი ბეწო რწყილის საძებრად არის გამოსული ისრაელის მეფე, როგორც გნოლებს ედევნებიან ხოლმე მთებში.“

²¹და თქვა საულმა: „შევცოდე, დაბრუნდი, შვილო დავით, მეტს აღარ გიბოროტებ, რადგან არ გაიმეტე დღეს ჩემი სიცოცხლე. მე კი უგუნურად ვიქცეოდი და დიდად ვცოდავდი.“

²²და მიუგო დავითმა და უთხრა: „აჰა, მეფის შუბი. გადმოვიდეს ვინმე მსახურთაგანი და წაიღოს.

²³უფალმა მიუზღოს ყველას მისი სიმართლისა და ჭეშმარიტების სანაცვლო. დღეს მომცა შენი თავი ხელში უფალმა, მაგრამ არ ვინდომე, უფლის ცხებულზე აღმემართა ხელი.

²⁴აჰა, როგორც დღეს არ გავიმეტე შენი სიცოცხლე, ასევე არ გაიმეტოს უფალმა ჩემი სიცოცხლე, და მიხსნას ყოველგვარი გასაჭირიდან.“

²⁵და უთხრა საულმა დავითს: „კურთხეული იყავი, შვილო დავით! კიდევაც აღასრულებ აღსასრულებელს, კიდევაც შესძლებ შესაძლებელს.“ და წავიდა დავითი თავის გზაზე და საულიც გაბრუნდა თავის ადგილას.