Read ბიბლია 1მეფ. 30 Bible Online

1მეფ. 30 - ბიბლია bible

1მეფ. 30

¹სანამ მესამე დღეს დავითი და მისი კაცები ციკლაგში მივიდოდნენ, ყამალეკელები სამხრეთიდან დაესხნენ ციკლაგს, გაანადგურეს ციკლაგი და გადაწვეს.

²და ქალები, ვინც კი იყვნენ, დიდიდან პატარამდე, არვინ მოუკლავთ, მხოლოდ ტყვედ წაასხეს და წავიდნენ თავიანთი გზით.

³და მივიდნენ დავითი და მისი კაცები ქალაქში და ხედავენ: გადამწვარია ქალაქი, დედა-წული ტყვედ არის წაყვანილი.

⁴და გამართეს მოთქმა დავითმა და მისმა ხალხმა და ტიროდნენ, ვიდრე ძალი შესწევდათ.

⁵ტყვედ იყვნენ წაყვანილი დავითის ორი ცოლიც — იზრეყელელი ახინოყამი და ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.

⁶და დამწუხრდა დიდად დავითი, რადგან მისი ჩაქოლვა განიზრახა ხალხმა. გამწარებული იყო ხალხი თავიანთი ვაჟებისა და ასულების გამო. მაგრამ უფლის, თავისი ღვთის, იმედით გაიმხნევა დავითმა თავი.

⁷და უთხრა დავითმა აბიათარ მღვდელს, ახიმელექის ძეს: „მომიტანე ეფოდი!“ და მიუტანა აბიათარმა ეფოდი დავითს.

⁸და დაეკითხა დავითი უფალს: „დავედევნო იმ ურდოს, მივეწევი?“ და უთხრა: „დაედევნე, დაეწევი და წაართმევ.“

⁹და წავიდა დავითი ექვსასი კაცითურთ და მიადგნენ ბესორის ხევს. დაღლილები კი იქ დარჩნენ.

¹⁰და დაედევნა დავითი ოთხასი კაცითურთ. დარჩა ორასი კაცი, რომელთაც დაღლილობის გამო ვერ შეძლეს ბესორის ხევის გადალახვა.

¹¹იპოვეს მინდორში ერთი ეგვიპტელი კაცი და მიიყვანეს დავითთან, და მისცეს პური და შეჭამა, და წყალიც დაალევინეს.

¹²და მისცეს ლეღვის ჩირის აცმის ნაწილი და ორი მტევანი ჩამიჩი. და შეჭამა კაცმა და მოსულიერდა. რადგან სამი დღე და ღამე უჭმელ-უსმელი იყო.

¹³და უთხრა მას დავითმა: „ვისი ხარ და სადაური ხარ?“ თქვა: „ეგვიპტელი ყრმა ვარ, ერთი ყამალეკელის მსახური. მიმატოვა ჩემმა ბატონმა, რადგან მესამე დღეა ავად ვარ.

¹⁴ჩვენ დავარბიეთ ქერეთის სამხრეთი, და იუდას მხარე, ქალების სამხრეთი, ციკლაგი კი გადავწვით.“

¹⁵და უთხრა დავითმა: „თუ მიმიყვან იმ ურდომდე?“ თქვა: „ღმერთი შემომფიცე, რომ არ მომკლავ და ჩემს ბატონს არ მიმცემ, და ჩაგიყვან იმ ურდომდე.“

¹⁶და ჩაიყვანა. და აჰა, გაფანტულან მთელს არემარეზე, ჭამენ, სვამენ და ზეიმობენ ფილისტიმელთა ქვეყნიდან და იუდადან წამოღებული დიდი ნადავლის გამო.

¹⁷და მუსრავდა მათ დავითი დილის ბინდიდან მეორე დღის საღამომდე. არავინ გადარჩენილა ოთხასი ჭაბუკის გარდა, რომელნიც მოახტნენ აქლემებს და გაიქცნენ.

¹⁸და უკან დაიბრუნა დავითმა ყველაფერი, რაც წაღებული ჰქონდა ყამალეკს. თავისი ორი ცოლიც დაიბრუნა დავითმა.

¹⁹და არაფერი დაჰკარგვიათ, არც მცირე, არც დიდი. არც ვაჟებიდან და არც ასულებიდან — მთელი ნადავლიდან, რაც გატაცებული ჰქონდათ ყამალეკელთ. ყველაფერი დაიბრუნა დავითმა.

²⁰და წამოასხა დავითმა მთელი ცხვარი და ძროხა. და მოერეკებოდნენ ამ საქონელს თავიანთი პირუტყვის წინ და ამბობდნენ: დავითის ნადავლიაო ეს.

²¹და მივიდა დავითი იმ ორას კაცთან, რომელთაც ვერ შეძლეს გაჰყოლოდნენ დავითს და ბესორის ხევთან დატოვა. და გამოვიდნენ ისინი დავითისა და მასთან მყოფი ხალხის მისაგებებლად. და მივიდა დავითი ამ ხალხთან და მოიკითხა.

²²ასე ამბობდა ზოგიერთი ბოროტი და უგვანი კაცი, დავითთან ერთად რომ იყო წასული: „რაკი არ წამოგვყვნენ, ნურაფერს გავუნაწილებთ ნადავლიდან, ჩვენ რომ დავიბრუნეთ უკან. მხოლოდ თავ-თავისი ცოლ-შვილი წაასხან და წავიდნენ.“

²³და თქვა დავითმა: „ნუ იზამთ ამას, ძმებო, რადგან უფლის მოცემულია ეს ყველაფერი, მან დაგვიფარა, მან ჩაგვიგდო ხელში ეს ურდო, თავს რომ დაგვესხა.

²⁴ვინ დაგეთანხმებათ ამ საქმეზე? რადგან რა წილიც ნაბრძოლებ კაცს უდევს, იგივე წილი უნდა ხვდეს ბანაკთან დარჩენილს. თანაბრად უნდა გაინაწილონ“

²⁵ასე იყო იმ დღიდან და მერეც. ეს დაადგინა წესად და რჯულად ისრაელისათვის დღესამომდე.

²⁶და მივიდა დავითი ციკლაგში, და ჩამოურიგა ნადავლიდან წილი იუდას უხუცესებს, თავის მეგობრებს, და შეუთვალა: „აჰა, წყალობა თქვენთვის უფლის მტრების ნადავლიდან.“

²⁷მათთვის, ვინც ბეთელში იყვნენ, ვინც სამხრეთის რამოთში იყვნენ, ვინც იათირში იყვნენ,

²⁸ვინც ყაროყერში იყვნენ, ვინც სიფმოთში იყვნენ, ვინც ეშთემოაყში იყვნენ,

²⁹ვინც რაქალში იყვნენ, ვინც იერახმეელელთა ქალაქებში იყვნენ, ვინც კინელთა ქალაქებში არიან,

³⁰ვინც ხორმაში არიან, ვინც ქორ-ყაშანში არიან, ვინც ყათაქში იყვნენ,

³¹ვინც ხებრონში იყვნენ — ყველა ადგილისთვის, სადაც კი დავითსა და მის კაცებს უვლიათ.