Read მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი იგავნი სოლომონისა 27 Bible Online

იგავნი სოლომონისა 27 - მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი bible

იგავნი სოლომონისა 27

¹ნუ იქადი ხვალისა, რამეთუ არაჲ უწყი, რაჲ შვეს მომავალმან.

²გაქებდინ შენ მოყუასი შენი და ნუ - პირი შენი, უცხონი და ნუ - ბაგენი შენნი.

³მძიმე არს ქვაჲ და ძნიად სატჳრთველ - ქჳშაჲ, ხოლო რისხვაჲ უგუნურისაჲ უმძიმე არს ორთავე.

⁴უწყალო არს გულისწყრომაჲ და მახჳლ რისხვაჲ, არამედ არარაჲ უუშურჱს არს მათსა შური.

⁵უმჯობჱს არიან მხილებანი გამოცხადებულნი ვიდრე სიყუარულისა დაფარულისა

⁶უღირს სარწმუნო წყლვანი მეგობრისანი, ვიდრე ნეფსით ამბორის-ყოფასა მტერისასა.

⁷სული მაძღარი გოლსა ემღერინ, ხოლო სულსა ნაკლულევანსა მწარჱცა იგი ტკბილვე ჰგონიენ.

⁸ვითარცა მფრინველი, რაჲ აღფრინდის ბუდეთაგან, ეგრეცა კაცი, რაჟამს უცხო იქმნის თჳსთაგან ადგილთა.

⁹მონა არს ნელსაცხებელთა და ღჳნოთა და საკუმეველთა, იშუებნ გული, ხოლო დაეცემის შემთხუვათაგან სული.

¹⁰მეგობარსა შენსა და მეგობარსა მამათა შენთასა ნუ დაუტეობ და სახლსა ძმისა შენისასა ნუ შეხუალ უკითხავად. უმჯობჱს არს მეგობარი ახლოს, ვიდრეღა-რა ძმაჲ, რომელი შორს მყოფ იყოს.

¹¹ბრძენ იყავ, შვილო, რაჲთა იხარებდეს გული შენი და გარე-წარაქციენ შენგან საყუედრელნი სიტყუანი.

¹²გონიერი იგი მოწევნასა ბოროტისასა დაეფარა, ხოლო უგუნურნი ზედა მიუჴდენ და იზღვინენ.

¹³მოუღე სამოსელი მისი, რამეთუ წარვიდა მაგინებელი მისი, რომელი უცხოჲსასა განჰრყუნის.

¹⁴რომელი აკურთხევდეს მეგობარსა განთიად დიდითა ჴმითა, მწყევარსა არარაჲთ დააკლდეს იგი.

¹⁵ნაწუელთა გამოაძიან კაცი დღეთა ზამთრისათა. ეგრეთვე დედაკაცმან მაგინებელმან თჳსისაგან სახლისა

¹⁶ზეშთამოსა ქარსა ფიცხელსა სახელი მარჯუენით ჰრქჳან

¹⁷რკინამან რკინაჲ აღმახჳს და კაცმან განარისხის პირი მოყუსისაჲ

¹⁸რომელმან დაჰნერგოს ლეღჳ, ჭამოს მან ნაყოფი მისი; რომელი ჰსცვიდეს უფალსა თჳსსა, პოვოს მან პატივი.

¹⁹ვითარცა იგი არა მსგავს არს პირი პირსა, ეგრეცა გულნი არა მსგავს არიან გულთა კაცთასა.

²⁰ჯოჯოხეთი და წარსაწყმედელი ვერ აღივსებიან; ეგრეცა თუალნი კაცთანი ვერ აღივსებიან.

²¹გამოცდაჲ ვეცხლისაჲ და ოქროჲსაჲ - გამოჴურვებაჲ, ხოლო კაცი გამოიცადების პირითა მაქებელისა თჳსისაჲთა.

²²უკუეთუ ჰსაჯო უგუნური შოვრის კრებულისა და აყუედრებდე მას, ვერ-ვე მოუსპო უგუნურებაჲ მისი.

²³ცნობით იცნნე სულნი სამწყსოჲსა შენისანი და მიჰსცე გული შენი არვეზთა შენთა.

²⁴რამეთუ არა საუკუნე არს კაცისა სიმტკიცჱ და ძალი და არცა ეცემის ნათესავითი ნათესვად.

²⁵იღუწიდ ველსა ზედა მწუანვილსა და სთიბო მდელოჲ და შეკრიბე თივაჲ მწუანვილისაჲ,

²⁶რაჲთა გადგას ცხოვარი სამოსლად. პატივ-ეც ველსა, რაჲთა გედგნენ შენ კრავნი.

²⁷შვილო, გქონან შენ ჩემ მიერ სიტყუანი ძლიერნი ცხოვრებასა შენსა და ცხოვრებასა მსახურთა შენთასა.