Read მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი ეკლესიასტე 5 Bible Online

ეკლესიასტე 5 - მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი bible

ეკლესიასტე 5

¹დაიცევ ფერჴნი შენნი, ოდეს უკუე ვიდოდი სახლსა შინა ღმრთისა, და მიეახლე, რომელ სმენად უფროს მისაცემელსა უგუნურთასა მსხუერპლი შენი, ვინაჲთგან არა უწყიან, რამეთუ ჰყოფენ ბოროტსა.

²ნუ ისწრაფი პირითა შენითა და გული შენი რაჲთა სწრაფობდეს გამოღებად სიტყჳსა წინაშე პირსა ღმრთისასა, რამეთუ ღმერთი ცათა შინა მაღლა და შენ - ქუეყანასა ზედა ამისთჳს, რაჲთა იყვნენ სიტყუანი შენნი მცირე,

³რამეთუ მოიწევის სიზმარი მრავალთა შინა განსაცდელთაჲთა და ჴმაჲ უგუნურისაჲ სიმრავლითა სიტყუათაჲთა.

⁴ვითარცა უკუეთუ აღთქუა აღთქმა ღმერთსა, ნუ ყოვნი მიცემად მას, რამეთუ არა არს ნებაჲ უგუნურთა თანა, შენ უკუჱ რაოდენი უკუეთუ აღსთქვა, მიეც.

⁵კეთილ არს, რომელ არა აღთქუმად შენდა, ვიდრე აღთქმასა შენდა და არა მისცემდ.

⁶ნუ მისცემ პირსა შენსა, რომელ საცოდველად ჴორცთა შენთა და ნუ იტყჳ წინაშე პირსა ღმრთისა, რამეთუ: «უმეცრებაჲ არს», რაჲთა არა განრისხნეს ღმერთი ჴმისათჳს შენისა და განხრწნეს ქმნილნი ჴელთა შენთანი,

⁷რამეთუ სიმრავლეთა შინა სიზმართაჲთა და ამაოებათაჲთა და სიტყუათა მრავალთაჲთა, ხოლო შენ ღმრთისა გეშინოდენ.

⁸უკუეთუ ცილის-წამებაჲ დავრდომილისა და მტაცებელობა მსჯავრისა და სიმართლისა იხილო სოფელსა შინა, ნუ დაგიკჳრდების ნივთისათჳს, რამეთუ მაღალი ზედა მაღალსა სცავს და მაღალნი მათ ზედა.

⁹და აღმატება ქუეყანისაჲ ყოველსა ზედა, არს მეფე აგარაკისა მოქნილისა.

¹⁰მოყვარე ვეცხლისა ვერ განძღეს ვეცხლითა, და ვინ შეიყვარა სიმრავლესა შინა მათთა ნაყოფი? ესეცა ამავოება.

¹¹სიმრავლესა შინა კეთილისა განმრავლდეს მჭამელნი მისნი, და რაჲ სიმჴნე მყოფისა მისგან; რამეთუ დასაბამ, რომელი ხილვად თუალთა თჳსთა.

¹²ტკბილ არს ძილი მონისაჲ, უკუეთუ მცირედ ანუ ფრიად ეჭამოს და განიძღოს, განმდიდრებად რამეთუ არა არს, რომელმან უტევოს მას ძილად.

¹³არს სნეულებაჲ, რომელი ვიხილე მე მზესა ქუჱშე, სიმდიდრე დამარხული მისგან განბოროტებასა შინა მისსა.

¹⁴წარწყმდების სიმდიდრე იგი ზრუნვასა შინა ბოროტსა; და შვა ძე და არა არს ჴელსა მისსა არა რაჲ.

¹⁵ვითარცა გამოვიდა იგი მუცლისათ დედისაგან თჳსისა შიშუჱლი, მიიქცეს მისლვად, ვითარცა მოვიდაცა, და არა რაჲ მიიღოს შრომათა შინა მისთა, რაჲთა მივიდეს ჴელსა შინა მისთა.

¹⁶და ესე სნეულებაჲ ბოროტი, რამეთუ, ვითარცა მოვიდა, ეგრეთვედა განვიდეს, და რაჲ მეტობასა მისსა, რომელსა შურების ქარისა ზედა.

¹⁷რამეთუ ყოველნი დღენი მისნი ბნელსა შინა და ტირილსა და გულისწყრომასა შინა მრავალსა, და სნეულებასა შინა და რისხვასა შინა.

¹⁸ესერა, ვიხილე მე კეთილი, რომელ არს კეთილ: რომელ ჭამაჲ და რომელ სუმაჲ და რომელ ხილვაჲ კეთილობისაჲ ყოველთა შინა შრომასა თჳსსა, რომელსაცა დაშურა მზესა ქუჱშე რიცხუსა დღეთა ცხოვრებისა მისისათა, რომელნი მისცნა მას ღმერთმან, რამეთუ ესე ნაწილ არს მისი.

¹⁹რამეთუ ყოვლისა კაცისა, რომლისა მისცა მას ღმერთმან სიმდიდრე და საქონელნი, და ჴელმწიფებაჲ მისცა მას ჭამად მისგან, და მიღებად ნაწილსა თჳსსა და მხიარულ-ყოფად ნაშრომითა თჳსითა, ესე ნიჭი ღმრთისაჲ არს,

²⁰რამეთუ არამრავალთა ჴსოვნად აქუს დღეთა ცხორებისა მისისათა, ვინაჲთგან ღმერთი მიუხუამს მას მხიარულებასა შინა გულისა მისისაჲთა.