Read მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი ეკლესიასტე 8 Bible Online

ეკლესიასტე 8 - მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი bible

ეკლესიასტე 8

¹და ვინ უწყის აღჴსნაჲ სიტყჳსაჲ, სიბრძნე კაცისა განანათლებს პირსა მისსა და ურცხჳნოჲსა პირი მისი მოძულებულ იქმნეს.

²პირი მეფისაჲ დაიცევ და სიტყჳსათჳს ფიცისა ღმრთისა ნუ ისწრაფი,

³პირისაგან მისისა ნუ განხუალ, ნუ დასდგები სიტყუასა ზედა ბოროტსა, რამეთუ ყოველი, რომელიცა ინებოს, ქმნას.

⁴ვითარცა მეფე ჴელმწიფებელი ზრახავს, და ვინ ჰრქუას მას: «რაჲ ჰყავ?»

⁵და მცველმან მცნებისამან არა იცის სიტყუაჲ ბოროტი და ჟამი საშჯელისაჲ უწყის გულმან ბრძნისამან.

⁶რამეთუ ყოვლისავე ნივთისა არს ჟამი და სასჯელისა, რამეთუ მეცნიერება კაცისა მრავალ არს მას ზედა,

⁷რამეთუ არა არს მეცნიერი, რაჲ ყოფად, თჳნიერ ვითარცა იყოს, ვინ უთხრას მას?

⁸არა არს კაცი მაჴელმწიფებელ სულითა, რომელ დაყენებად სულისა, და არა არს მოციქულობა დღესა შინა ბრძოლისასა, და არა ცხოვნდეს არაწმიდა მყოფი მათ შინა.

⁹და ყოველივე ესე ვიხილე და მივეც გული ჩემი ყოვლისა შინა ქმნილისა, რომელი ქმნულ არს მზესა ქუეშჱ, ყოველსა რაოდენსა ეჴელმწიფა კაცი კაცსა შინა, რომელ განბოროტებად მისა.

¹⁰და მაშინ ვიხილე არაწმიდა საფლავსა შინა მიყვანებულნი, და წმიდისაგან, და განვიდეს და ქებულ იქმნეს ქალაქსა შინა, რამეთუ ესრეთ ყვეს. და ესეცა ამავოება.

¹¹რამეთუ არა არს ცილებისა მყოფელისა მოქმედთაგან ბოროტისათა მსწრაფადსა შინა, ამისთჳს ირწმუნებს გული ძეთა კაცთა მათდა შინა, რომელ ქმნად ბოროტისა.

¹²რომელმან ცოდა და ქმნა ბოროტი მიერითგან და სიშორისაგან მისისა, რამეთუ უწყი მე, რამეთუ არს კეთილი მოშიში ღმრთისა, რაჲთა ეშინოდის პირისაგან მისისა.

¹³და კეთილი არა ეყოს არაწმიდასა, და არა განაგრძობს დღეთა აჩრდილსა შინა, რომელი არა არს მოშიში პირისაგან ღმრთისა.

¹⁴არს ამაოებაჲ, რომელი შექმნულ არს ქუეყანასა ზედა, რამეთუ არიან მართალნი, ვინათგან მიიწევის მათდა ზედა, ვითარცა ქმნილი არაწმიდანი, და არიან უღმრთონი, ვინათგან მიიწევის მათდა ზედა, ვითარცა ქმნილი მართალთაჲ, და ვთქუ: «ესეცა ამაოება».

¹⁵და ვაქე მე შვებულება, რამეთუ არა კეთილი კაცისა მზესა ქუეშჱ, არამედ რომელ ჭამად და სუმად და რომელ შუჱბულებად; და იგი სასარგებლო მისი შრომასა შინა მისსა დღეთა შინა ცხოვრებისა მისისასა, რომელი მისცა მას ღმერთმან მზესა ქუჱშე.

¹⁶რომელთა შინა მივეც გული ჩემი ცნობად სიბრძნისა და რომელ უწყებად ზრუნვაქმნული ქუეყანასა ზედა, რამეთუ დღესა შინა და ღამესა შინა ძილისა თუალთა შინა თჳსთა არა არს მხედველი.

¹⁷და ვიხილე ყოველთა ქმნილთა ღმრთისათა, რამეთუ ვერ ძალ-უც კაცსა პოვნად ქმნილი, შექმნული მზესა ქუჱშე, რაოდენ უკუჱთუ დაშურეს კაცი ძიებად და არა პოოს, და რაოდენ უკუჱთუ თქუას ბრძენმან ცნობად, ვერშემძლებელ იქმნეს პოვნად.