Read მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი ეკლესიასტე 9 Bible Online

ეკლესიასტე 9 - მცხეთური ხელნაწერი–გ. მთაწმინდელი bible

ეკლესიასტე 9

¹რამეთუ ყოველი ესე მივეც გულსა შინა ჩემსა, და გულმან ჩემმან იხილა ესე ყოველი, ვითარცა მართალნი და ბრძენნი, და საქმენი მათნი ჴელსა შინა ღმრთისასა; და სიყვარულისაცა და სიძულილისა არს მეცნიერ კაცი, ყოველნი წინაშე პირსა მათსა.

²ამაოებაჲ ყოველთა შინა, შემთხუევაჲ ერთ მართლისა და უღმრთოჲსაჲ, კეთილისა და ბოროტისაჲ, წმიდისა და არაწმიდისაჲ, მემსხუერპლისა და არამემსხუერპლისაჲ, ვითარცა კეთილი, ვითარცა მცოდველი, ვითარცა მფუცავი, ვითარცა მოშიში ფიცისაჲ.

³ესე ბოროტ არს ყოვლისა ქმნილისა შორის მზესა ქუჱშე, რამეთუ შემთხუჱვაჲ ერთ არს ყოველთაჲ, და გული ძეთა კაცთაჲ აღივსო ბოროტითა და მიმოკუჱთებაჲ გულსა შინა მათსა ცხორებასა მათსა და მათსა მკუდართა მიმართ.

⁴ვინათგან ვინ არს, რომელი ეზიარების, ყოველთა მიმართ ცხოველთა არს სასოებაჲ, რამეთუ ძაღლი ცოცხალი იგი უკეთეს უფროჲს ლომისა მკუდრისა.

⁵ვინათგან ცოცხალნი სცნობენ, რამეთუ მოკუდებიან, ხოლო მკუდარნი არა არიან მეცნიერ არარაჲსა, და არა არს მათდა მერმეცა სასყიდელი, რამეთუ დავიწყებულ არს საჴსენებელი მათი.

⁶და სიყუარული და სიძულილი მათი და შური მათი, ეგერა, წარწყმდა და ნაწილი მათი არა არს მერმე საუკუნოდ ყოველსა შინა ქმნულსა მზესა ქუჱშე.

⁷მოვედ და ჭამე სიხარულსა შინა პური შენი და სუ გულითა კეთილითა ღჳნოჲ შენი, რამეთუ, ეგერა, სათნო-იჩინა ღმერთმან ქმნილნი შენნი.

⁸ყოველსა შინა ჟამსა, რაჲთა იყვნენ სამოსელნი შენნი სპეტაკ, და ზეთი თავსა შენსა რაჲთა ნუ მოაკლდების.

⁹და იხილე ცხორებაჲ დედაკაცისა თანა, რომელი შეიყუარე ყოველთა შინა დღეთა ცხოვრებისა ამაოებისა შენისათა, რომელი მოგეცა შენ მზესა ქუჱშე, რამეთუ ესე ნაწილ არს შენდა ცხოვრებასა შინა შენსა და შრომასა შინა შენსა, რომელსა შენ შურები მზესა ქუჱშე.

¹⁰ყოველნი, რაოდენნი უკუეთუ პოვნეს ჴელმან შენმან ქმნად, ვითარცა ძალ-გედვას, ქმნენ, რამეთუ არა არს ქმნილი და გულისსიტყუაჲ, და მეცნიერებაჲ და სიბრძნე ჯოჯოხეთსა შინა, სადაცა შენ წარხუალ, მუნ.

¹¹მოვიქეც და ვიხილე მზესა ქუჱშე, რამეთუ არა სუბუქთაჲ სრბაჲ, და არცა ძლიერთაჲ ბრძოლაჲ და არცა თჳთ ბრძენსა პური, და არცა გულისჴმისმყოფელთა სიმდიდრე, და არცა მეცნიერთაჲ მადლი, რამეთუ ჟამი და შემთხუჱვაჲ შეემთხჳოს მათ ყოველთავე ამათ.

¹²უკუჱ ვერ ცნა კაცმან ჟამი თჳსი, ვითარცა თევზნი მონადირებულნი ბადეთა შინა ბოროტთა, და, ვითარცა მფრინველნი შეპყრობილნი მახეთა შინა, ვითარცა ესენი მოინადირებიან ძენი კაცთანი, ჟამსა შინა ბოროტისასა, რაჟამს-იგი ზედადაეცეს მათ ზედა მეყსეულად.

¹³და ვიხილე ესე სიბრძნე მზესა ქუჱშე, და დიდ არს ჩემდა მომართ.

¹⁴ქალაქი მცირე და კაცნი მას შინა მცირენი, და მოვიდეს მას ზედა მეფე დიდი, და გარემოიცვას იგი და შეუქმნას მას ზედა საწერტელი დიდი.

¹⁵და იპოვის მას შინა კაცი გლახაკი, ბრძენი და ამან აცხოვნის ქალაქი სიბრძნითა თჳსითა, და კაცმან არა მოიჴსენოს კაცისაჲ მის გლახაკისაჲ.

¹⁶და ვსთქუ მე: «კეთილ არს სიბრძნე უფროჲს ძალისა და სიბრძნე გლახაკისაჲ შეურაცხ, და სიტყუანი მისნი არა არიან სმენილ».

¹⁷სიტყუანი ბრძენთანი განსუჱნებასა შინა ისმინებიან უფროჲს ღაღადებისა ჴელმწიფეთასა უგუნურებასა შინა.

¹⁸კეთილ არს სიბრძნე უფროჲს ჭურჭელთა ბრძოლისათა და მცოდველმან ერთისამან წარწყმიდის კეთილი მრავალი.