Read საპატრიარქო 2 მეფეთა 22 Bible Online

2 მეფეთა 22 - საპატრიარქო bible

2 მეფეთა 22

¹წარმოთქვა დავითმა უფლისადმი ამ გალობის სიტყვები, რა დღესაც იხსნა უფალმა იგი ყველა მისი მტრისა და საულის ხელიდან.

²თქვა: უფალი კლდეა ჩემი, სიმაგრე ჩემი, მხსნელი ჩემი!

³ღმერთი კლდეა ჩემი, სადაც შევეფარვი; ფარია ჩემი და რქაა ჩემი გადარჩენისა; სიმაღლე ჩემი და მისაქცეველი. ჩემო მხსნელო, შენ მიხსენი მოძალადისგან!

⁴უფალს დიდებულს შევღაღადე და მტრებს გადავურჩი.

⁵მომაწყდნენ სიკვდილის ტალღები, ბელიალის ნიაღვრებმა შემაშინეს,

⁶შავეთის ქსელები შემომეხლართა, სიკვდილის ბადეებმა მომიცვეს.

⁷ჩემს გასაჭირში შევღაღადე უფალს; ჩემს ღმერთს შევძახე და ისმინა თავის სასახლეში ჩემი ხმა და ჩემი ღაღადი მისწვდა მის ყურებს.

⁸შებარბაცდა, შეტოკდა დედამიწა, ცათა საფუძველნი აძროდნენ და ირყეოდნენ, რადგან რისხვით აინთო იგი.

⁹ავარდა კვამლი მისი ნესტოებიდან და მჭამელი ცეცხლი მისი ბაგეებიდან; მისგან მუგუზლები აგიზგიზდნენ.

¹⁰მოდრიკა ცა და ჩამოვიდა; ღრუბელი მოექცა მის ფეხქვეშ.

¹¹ამხედრდა ქერუბიმზე და გაფრინდა, და გამოჩნდა ქარის ფრთებზე.

¹²კარვად წყვდიადი მოიბურა, წყლის ჯურღმული და ცის ღრუბელი.

¹³მისი ბრწყინვალებით გიზგიზებენ ცეცხლის ნაკვერცხლები.

¹⁴ციდან დაიქუხა უფალმა, უზენაესმა ხმა გამოსცა.

¹⁵ისრები გატყორცნა და მიმოფანტა ჩემი მტრები, აგრგვინა და აუბნია გზა-კვალი.

¹⁶გამიაჩნდა ზღვის ფსკერი, გაშიშვლდნენ სამყაროს საფუძვლები უფლის მუქარისგან, მისი რისხვის ქარისაგან.

¹⁷ხელი გადმოყო ზეგარდამო, ჩამჭიდა და წყლის მორევიდან ამომიყვანა.

¹⁸მიხსნა ძლიერი მტრისგან, ჩემს მოძულეთაგან, რომელთაც დამძალეს.

¹⁹ჭირში ვიყავ, როცა დამეცნენ, მაგრამ უფალი იყო ჩემი საყრდენი.

²⁰ფართოზე გამიყვანა და მიხსნა, რადგან შემიტკბო მან.

²¹მომაგო უფალმა ჩემი სიმართლისაებრ და ჩემი ხელების სიწმიდისაებრ გადამიხადა.

²²რადგან ვიცავდი უფლის გზას და არ შემიცოდავს ჩემი ღმერთისათვის.

²³რადგან მისი მცნებები წინ მედო და მისი წესებისივის არ გადამიხვევია.

²⁴წრფელი ვიყავ მის მიმართ და ცოდვას გავურბოდი.

²⁵გადამიხადა უფალმა ჩემი სიმართლისაებრ და სიწმიდისაებრ მის თვალში.

²⁶მოწყალესთან მოწყალეობ, წრფელ კაცთან წრფელობ.

²⁷უმწიკვლოსთან უმწიკვლო ხარ, უკუღმართთან - ცბიერი.

²⁸დაჩაგრულთა მხსნელი ხარ, მედიდურებს მზერით აცამტვერებ.

²⁹რადგან, უფალო ჩემო, ლამპარი ხარ! უფალი ბნელს მინათებს.

³⁰რადგან შენით ურდოებს შევებმები. ჩემი ღმერთით გალავანს გადავევლები.

³¹წრფელია ღვთის გზა, წმიდაა უფლის სიტყვა, მის მოიმედეთა ფარია იგი.

³²რადგან სად არს სხვა ღმერთი გარდა უფლისა? სად არს კლდე გარდა ჩვენი ღვთისა?

³³ღმერთია ჩემი გამაძლიერებელი, გზის წრფელად წარმმართველი.

³⁴ირმის ფეხებს შემაბამს და ჩემს გორაკებზე დამაყენებს.

³⁵საბრძოლველად გამიწრთვნის ხელებს და მოჭიმავს სპილენძის მშვილდს ჩემი მკლავი.

³⁶ხსნის ფარს შენ მაძლევ, შენი მოწყალება განმადიდებს.

³⁷შენ მიფართოებ ნაბიჯებს, აღარ მეჩორთება კოჭები.

³⁸მტერს ვედევნები მოსასპობად და არ ვბრუნდები, ვიდრე ბოლოს არ მოვუღებ.

³⁹ვსპობ და ვანადგურებ, ვეღარ დგებიან, ჩემს ფეხებთან ეცემიან.

⁴⁰შენ შემომარტყამ ძალას საბრძოლველად, ჩემს წინაშე აჩოქებ ჩემს მომხდურებს.

⁴¹მტრების ზურგს მაჩვენებ და ვაცამტვერებ ჩემს მოძულეებს.

⁴²აქეთ-იქით იხედება, მაგრამ არა ჩანს მხსნელი; უფლისაკენ - მაგრამ ხმას არ სცემს.

⁴³მიწის მტვერივით ვაცამტვერებ, ქუჩის გოროხივით ვამტვრევ და ვჯეგავ.

⁴⁴შენ მიხსენი ჩემი მეამბოხე ხალხისაგან; შენ მინახავ ერების მთავრად. ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახურება.

⁴⁵უცხო ხალხები მეპირფერებიან; როგორც კი მოესმებათ ჩემი, მემორჩილებიან,

⁴⁶უცხოთესლთ ღონე ეხდებათ, გარბიან თავიანთი სიმაგრეებიდან.

⁴⁷ცოცხალ არს უფალი, კურთხეულ არს კლდე ჩემი! ამაღლდეს ჩემი ღმერთი, კლდე ჩემი ხსნისა,

⁴⁸ღმერთი, ჩემი შურისმგებელი, ხალხების ჩემთვის დამმორჩილებელი,

⁴⁹მტრებისაგან ჩემი გამრიდებელი და ჩემს მეამბოხეებზე ჩემი ამამაღლებელი; შემავიწროებელთაგან დამფარავი.

⁵⁰ამიტომ გადიდებ, შენ, უფალო, ხალხთა შორის და შენს სახელს ვუმღერი.

⁵¹ხსნის გოდოლია თავისი მეფისთვის, მწყალობელია თავისი ცხებულისთვის, დავითისთვის და მისი მოდგმისთვის უკუნისამდე!