Read საპატრიარქო იგავნი სოლომონისა 17 Bible Online

იგავნი სოლომონისა 17 - საპატრიარქო bible

იგავნი სოლომონისა 17

¹ერთი ლუკმა ხმელი პური სიმშვიდეში უკეთესია, ვიდრე საკლავით სავსე სახლი უთანხმოებაში.

²გონიერი მონა სამარცხვინო შვილზე იხელმწიფებს და ძმებს შორის წილს დაიმკვიდრებს.

³ბრძმედი ვერცხლისთვის არის, ქურა - ოქროსთვის, ხოლო გულების გამომწრთობი უფალია.

⁴ბოროტი კაცი ავ ბაგეებს უსმენს, ცრუ კაცი უკეთურ ენას უგდებს ყურს.

⁵ვინც საპყარს დასცინის, მის შემოქმედს შეურაცხყოფს; ვინც უბედურებაზე იცინის, სასჯელს ვერ გადაურჩება.

⁶მოხუცთა გვირგვინი შვილთა შვილებია, შვილთა დიდება კი მათი მამებია.

⁷უგვანს არ მოსდევს რჩეული სიტყვები, როგორც კეთილშობილს ყალბი სიტყვები.

⁸ჯადოსნური თვალია ქრთამი მისი გამღების თვალში; საითაც არ უნდა მიბრუნდეს, წარმატება ექნება.

⁹დანაშაულის დამვიწყებელი სიყვარულის მძებნელია, ამბის შემხსენებელი კი მეგობარს იშორებს.

¹⁰გონიერზე დატუქსვა უფრო სჭრის, ვიდრე უმეცარზე ასი დარტყმა.

¹¹უკეთური მხოლოდ შფოთს დაეძებს, ამიტომ მის წინააღმდეგ სასტიკი ანგელოზი გაიგზავნება.

¹²უმჯობესია კაცს ბელებწაგვრილი დათვი შეეჩეხოს, ვინემ სულელი თავისი სიბრიყვით.

¹³სიკეთის წილ ბოროტის მიმგებს სახლში უბედურება არ გამოელევა.

¹⁴დავის დასაწყისი გაშვებული წყალია: ვიდრე არ აფეთქებულა, შეწყვიტე ცილობა.

¹⁵ბოროტეულის გამამართლებელი და მართლის გამამტყუნებელი - ორთავე სიბილწეა უფლის წინაშე.

¹⁶ამ ფულს რა უნდა უმეცრის ხელში? სიბრძნის შესაძენად ხომ ჭკუა არა აქვს?

¹⁷მეგობარი მუდამ მოყვარულია და ძმა გაჭირვებისთვის იბადება.

¹⁸უჭკუო კაცი პირობას დებს და თავის თვისტომს თავდებად უდგება.

¹⁹ცოდვის მოყვარულს შუღლი უყვარს, ხოლო საკუთარი კარის მაღლა ამწევი დაღუპვას ეძებს.

²⁰გულღრძო კაცი სიკეთეს ჰპოვებს, ორპირი კაცი უბედურებაში ჩავარდება.

²¹ბრიყვი შვილი მშობლის სადარდებელია და ვერც უკუღმართის მამა გაიხარებს.

²²მხიარული გული ჯანმრთელობაა, მწუხარე სული კი ძვლებს ფიტავს.

²³ბოროტეული ქრთამს უბიდან იღებს, რათა სამარილის გზები გაამრუდოს.

²⁴გონიერი კაცი სიბრძნის პირისპირ დგას, ბრიყვის თვალები კი ქვეყნის ბოლოს აწყდება.

²⁵ბრიყვი შვილი მამის დარდია და დედის ნაღველი.

²⁶არ არის კარგი ალალმართლის დასჯა და კეთილშობილთა ცემა სიმართლისთვის.

²⁷მცოდნე კაცი სიტყვაძუნწია და გონების კაცი დიდსულოვანია.

²⁸მდუმარე სულელიც კი ბრძნად ითვლება, ხოლო პირმოკუმული - ჭკვიანად.