Read საპატრიარქო იგავნი სოლომონისა 8 Bible Online

იგავნი სოლომონისა 8 - საპატრიარქო bible

იგავნი სოლომონისა 8

¹განა სიბრძნე არ მოუწოდებს? განა გონიერება არ გამოსცემს ხმას?

²მაღალ მწვერვალებზე, გზასთან არის, გზათა შესაყარზე დგას იგი;

³კარიბჭეებთან, ქალაქის პირთან, ღია კარებში მღერის იგი:

⁴თქვენ მოგიხმობთ, კაცნო ჩემი ხმა ადამის ძეთ მიმართავს.

⁵შეიგნეთ, ბრიყვებო, საზრიანობა, შეიგნეთ, სუსგონო, გონიერება.

⁶მისმინეთ, რადგან საგულისხმოს ვიტყვი. სიმართლის სათქმელად გაიხსნება ჩემი ბაგეები;

⁷ვინაიდან ჭეშმარიტებას გააცხადებს ჩემი ენა და სიბილწეა ჩემი ბაგეებისთვის უკეთურება.

⁸ჩემი პირის ყოველი სიტყვა მართალია და მზაკვრობა და ცბიერება არ არის მათში;

⁹ყოველი მათგანი სანდოა გამგებისთვის და ყველა სწორია ცოდნის მპოვნელთათვის.

¹⁰მიიღეთ ჩემი შეგონება და არა ვერცხლი, ცოდნა მეტია ხალას ოქროზე;

¹¹რადგან სიბრძნე უკეთესია ძვირფას თვლებზე და ვერცერთი სანატრელი საგანი ვერ შეედრება მას.

¹²მე, სიბრძნე, დავანებული ვარ შეგნებაში და ფიქრების ცოდნა მოვიპოვე.

¹³უფლის მოშიშებას სძულს ბოროტება; მძულს მე ქედმაღლობა, ამპარტავნობა, ბოროტი გზა და ღალატიანი პირი.

¹⁴ჩემია თათბირი და საღი აზრი; მე ვარ გონიერება, ჩემია ძალა;

¹⁵ჩემით მეფობენ მეფენი და ჩემით აწესებენ სამართალს მთავარნი;

¹⁶ჩემით მთავრობენ მთავარნი და დიდებულნი - ქვეყნის ყველა მსაჯული.

¹⁷მიყვარს ჩემი მოყვარულნი და მიპოვნიან ჩემი მძებნელნი;

¹⁸ჩემთან არის სიმდიდრე და პატივი, ულევი დოვლათი და სიმართლე.

¹⁹ჩემი ნაყოფი ბაჯაღლო ოქროზე უკეთესია და ჩემგან უფრო მეტი სარგებელია, ვიდრე რჩეული ვერცხლისაგან.

²⁰სიმართლის სავალს ვადგავარ და სიმართლის გზებით დავიარები.

²¹რათა დავამდიდრო ჩემი მოყვარულნი და ავუვსო საგანძურები.

²²უფალმა შემიძინა თავისი გზის დასაწყისში, თავის ქმნილებებამდე დასაბამით;

²³უკუნითიდან დამადგინა, თავიდანვე, ქვეყნის დასაბამიდან.

²⁴როცა არ იყო უფსკრულები, მაშინ გავჩნდი, როცა არც წყალუხვი წყაროები იყო;

²⁵მე გავჩნდი, ვიდრე მთები დამყარდებოდნენ, ბორცვებზე უწინარეს;

²⁶როცა ჯერ არც ქვეყანა იყო შექმნილი, არც მინდორ-ველები და არც სამყაროს პირველი მტვერი;

²⁷როდესაც იგი ზეცას განამზადებდა, იქ ვიყავი, როდესაც უფსკრულის პირზე წრეს ავლებდა,

²⁸როდესაც მაღლა ცებს ამაგრებდა, უფსკრულის წყაროებს აძლიერებდა,

²⁹როდესაც ზღვას წესს უდგენდა, რომ წყალი ნაპირებიდან არ გადმოსულიყო, როდესაც ქვეყანას საფუძველს უყრიდა,

³⁰მაშინ მე გვერდით ვყავდი, როგორც ოსტატი, დღენიადაგ სიხარული ვიყავი და ყოველ ჟამს მის წინაშე ვლაღობდი,

³¹ვლაღობდი სამყაროში მის მიწაზე და ადამის მოდგმაში იყო ჩემი სიხარული.

³²ახლა კი მისმინეთ, შვილებო! ნეტარნი არიან, ვინც ჩემს გზებს იცავენ!

³³მოისმინეთ შეგონება, დაბრძენდით და ნუღარ მიატოვებთ.

³⁴ნეტარია კაცი, მე რომ მისმენს, ჩემს კარებთან ფხიზლობს დღენიადაგ და ჩემი კარის წყრთილებს იცავს.

³⁵ვინაიდან ჩემმა მპოვნელმა სიცოცხლე ჰპოვა და უფლისგან მადლს მოიხვეჭს.

³⁶ჩემი შემცოდე კი თავის თავს ავნებს. ყველას, ჩვენს მოძულეს, სიკვდილი უყვარს.