Read საპატრიარქო გოდება იერემიასი 3 Bible Online

გოდება იერემიასი 3 - საპატრიარქო bible

გოდება იერემიასი 3

¹მე ვარ კაცი, ტანჯვის მნახველი მისი რისხვის კვერთხის ქვეშ;

²წამიძღვა და მივყავდი ბნელისკენ, არა ნათლისკენ;

³მხოლოდ ჩემკენ იღერებს და იღერებს ხელს მთელი დღე იგი;

⁴გამიცვითა მან ხორცი და კანი, შემიმუსრა ძვლები;

⁵შემომადგა და შემომარტყა ტანჯვა და წამება;

⁶ჩამსვა წყვდიადში საუკუნოდ მკვდარივით;

⁷ზღუდე შემომავლო და ვერ გავდივარ, დამიმძიმა ბორკილები;

⁸კიდეც რომ ვიღაღადო და შველა ვითხოვო, ის აბრკოლებს ჩემს ვედრებას;

⁹გზა ჩამიხერგა ლოდებით და დამიხლართა ბილიკები;

¹⁰დათვია ის ჩემთვის, საფარში მჯდარი, და ლომი, დადარნებული;

¹¹გზებს გადამაგდინა და გამწეწა, ცარიელი დამტოვა;

¹²მოზიდა მშვილდი და ისართა სამიზნედ დამსვა;

¹³გულ-ღვიძლში გამიტარა თავისი კაპარჭის ამონასხლეტი;

¹⁴ქვეყნის ხალხის სასაცილო შევიქენი, მათ სამღერელად მთელი დღისთვის;

¹⁵სიმწარით გამაძღო და აბზინდა შემასვა;

¹⁶კბილები ჩამილეწა ხრეშით, მტვერში გამთელა;

¹⁷მშვიდობა წაართვი ჩემს სულს, დამავიწყდა კეთილდღეობა;

¹⁸ვთქვი: წამერთვა ღონე და უფლის იმედი;

¹⁹გაიხსენე ჩემი განჯვა და ჩემი სიმწარე, აბზინდა და შხამი;

²⁰კარგად ვიხსენებ ამას და მიღონდება სული;

²¹ასე ვპასუხობ ჩემს გულს, რადგან მაქვს იმედი;

²²არ დაილევა უფლის მადლი, არ შეწყდება მისი წყალობები;

²³განახლდება ყოველ სისხამზე, დიდია შენი იმედი.

²⁴ჩემი ხვედრია უფალი, ამბობს ჩემი სული; ამიტომაც იმედი მაქვს მისი;

²⁵კეთილია უფალი მისი მოსავისთვის, მისი მძებნელი სულისათვის;

²⁶კარგია, როცა კაცი მდუმარედ მოელის ხსნას უფლისაგან;

²⁷კარგია, როცა კაცი უღელს ატარებს სიჭაბუკეში;

²⁸ზის სიმარტოვეში და სდუმს, რადგან უფალმა დაადო ტვირთი;

²⁹მტვერითაც რომ აუვსო პირი, მაინც ექნება უფლის იმედი;

³⁰თუნდაც მიუშვიროს ლოყა მის მცემელს, გაძღეს გინებით;

³¹არ გასწირავს საუკუნოდ უფალი;

³²კიდეც დასტანჯავს და კიდეც შეიბრალებს დიდი წყალობით;

³³რადგან გულით როდი სტანჯავს და აწვალებს კაცისშვილებს,

³⁴როცა ფეხქვეშ თელავენ ქვეყნის პატიმრებს,

³⁵როცა სამართალს უმრუდებენ კაცს უზენაესის წინაშე,

³⁶როცა ჩაგრავენ ადამიანს მის სამართალში, განა ამას ვერ ხედავს უფალი?

³⁷ვის თქმაზე აღსრულდება რამე, თუ უფალმა არ ბრძანა?

³⁸განა უზენაესის პირიდან არ გამოდის უბედურება და სიკეთე?

³⁹რატომ ჩივის ცოცხალი კაცი, ვაჟკაცი, თავის ცოდვებზე?

⁴⁰გავჩხრიკოთ ჩვენი საქციელი, გავარკვიოთ და უფალს დავუბრუნდეთ;

⁴¹ხელებით აღვმართოთ ჩვენი გული ცაში უფლისადმი:

⁴²ჩვენ შევცოდეთ და განვდექით, შენ არ გვაპატიე;

⁴³რისხვით მოიბურე და გვდევნი, გვხოცავ შეუბრალებლად;

⁴⁴ღრუბლით მოიბურე, რომ აირიდო ჩვენი ლოცვები;

⁴⁵ნაგვად და სიბინძურედ გვაქციე ხალხთა შორის;

⁴⁶ხახა დააღეს ჩვენს ჩასანთქმელად ჩვენმა მტრებმა;

⁴⁷შიში და საფრთხე გვხვდა წილად, ნგრევა და დაღუპვა;

⁴⁸ცრემლის ნაკადულები სდის ჩემს თვალებს ჩემი ერის ასულის დაღუპვის გამო;

⁴⁹იღვრება ჩემი თვალი განუწყვეტლივ, არ არის შვება;

⁵⁰ვიდრე არ მოხედავს და არ იხილავს უფალი ციდან;

⁵¹ჩემი თვალები სულს მიდარდიანებენ ჩემი ქალაქის ასულთა გამო;

⁵²მომინადირეს ჩემმა მტრებმა როგორც ჩიტი რამ, უმიზეზოდ;

⁵³ცოცხლად ჩამაგდეს ორმოში და ქვები დამაყარეს;

⁵⁴გადამფარა წყალმა, ვთქვი, დავიღუპე-მეთქი;

⁵⁵ვუხმე შენს სახელს, უფალო, ორმოს სიღრმიდან;

⁵⁶ხომ მოგესმა ჩემი ხმა, ნუ წაუყრუებ ჩემს ხვეწნა-ვედრებას;

⁵⁷შენ ახლოს ხარ, როცა გიხმობ; ამბობ: ნუ გეშინის!

⁵⁸შენ ესარჩლებოდი ჩემს სულს, უფალო, შენ გამოისყიდე ჩემი სიცოცხლე!

⁵⁹შენ დაინახე ჩემი ჩაგვრა, უფალო, მაშ, გაიკითხე ჩემი სამართალი!

⁶⁰შენ დაინახე მათი შური ჩემს მიმართ, მათი ზრახვები ჩემს წინააღმდეგ!

⁶¹შენ გაიგონე მათი გინება, უფალო, მათი ზრახვები ჩემს წინააღმდეგ!

⁶²ჩემს მომხდურთა ბაგეები და ფიქრები ჩემს წინააღმდეგ არის მთელი დღე;

⁶³სხედან თუ დგანან, შეხედე, მათი სამღერელი შევიქენი;

⁶⁴მიაგე მათ საზღაური, უფალო, მათ ხელთა საქმეთაებრ!

⁶⁵მოუვლინე მათ გულის სიბნელე, უფალო, და წყევლა შენი!

⁶⁶რისხვით დაედევნე მათ და მუსრი გაავლე უფლის ცისქვეშეთში!