Read საპატრიარქო ლუკას სახარება 3 Bible Online

ლუკას სახარება 3 - საპატრიარქო bible

ლუკას სახარება 3

¹ტიბერიუს კეისრის მმართველობის მეთხუთმეტე წელს, როცა პონტიუს პილატე იუდეის მთავარი იყო, ჰეროდე - გალილეის მეოთხედმთავარი, ფილიპე, მისი ძმა, - ატურეისა და ტრაქონიის მხარის მეოთხედმთავარი, ხოლო ლისანია - აბილენეს მეოთხედმთავარი;

²ანნასა და კაიაფას მღვდელმთავრობისას გაისმა სიტყვა ღმრთისა იოანეს, ზაქარიას ძის მიმართ, უდაბნოში.

³დადიოდა იგი იორდანეს მთელ შემოგარენში და ქადაგებდა ნათლის ღებას სინანულისას ცოდვათა მისატევებლად.

⁴როგორც დაწერილია ესაია წინასწარმეტყველის სიტყვათა წიგნში: ხმა უდაბნოში მღაღადებლისა: გაამზადეთ გზა უფლისა, გაასწორეთ მისი ბილიკნი.

⁵ყოველი ხევი ამოივსება და ყოველი მთა და ბორცვი დამდაბლდება; მრუდე გასწორდება და ფლატე გავაკდება.

⁶და ყოველი ხორცი იხილავს მხსნელობას ღმრთისას.

⁷და ეუბნებოდა მის მიმართ ნათლის ღებად მიმავალ ხალხს: იქედნეს ნაშიერნო, ვინ გასწავლათ, გაექეცითო მომავალ რისხვას?

⁸მაშ, გამოიღეთ ნაყოფი ღირსი სინანულისა: და ნუ ეტყვით თქვენსავე თავს: მამად გვივისო აბრაამი; რადგანაც გეუბნებით თქვენ: ღმერთს ხელეწიფება თვით ამ ქვათაგანაც აღუდგინოს ძენი აბრაამს.

⁹ვინაიდან აწ უკვე ცული ხეების ფესვთან დევს. ყოველი ხე, რომელიც არ გამოიღებს კეთილ ნაყოფს, მოიჭრება და ცეცხლს მიეცემა.

¹⁰ეკითხებოდა ხალხი: მაშ, რაღა ვქნათო?

¹¹მიუგო და უთხრა მათ: ვისაც ორი ხელი სამოსი აქვს, მისცეს არმქონეს: და ვისაც საჭმელი აქვს, ასევე მოიქცეს.

¹²მოვიდნენ მებაჟენიც ნათლის ღებად და უთხრეს მას: მოძღვარო, ჩვენ რაღა ვქნათ?

¹³მიუგო მათ: ნურაფერს აიღებთ თქვენთვის დაწესებულზე მეტს.

¹⁴მეომრებმაც ჰკითხეს: ჩვენ კი რა ვქნათო? და უთხრა მათ: ნურავის შეურაცხყოფთ, ნურც ცილს დასწამებთ და დასჯერდით საფასურს თქვენსას.

¹⁵ხოლო როცა ხალხი მოლოდინში იყო და გულში ყველა ამას ფიქრობდა იოანეზე, ქრისტე ხომ არ არისო,

¹⁶მიუგო იოანემ და უთხრა მათ: მე წყლით გნათლავთ, მაგრამ მოდის ჩემზე უძლიერესი, და მე იმის ღირსიც არა ვარ, რომ შევხსნა მისი ხამლის საკვრელი; და ის მოგნათლავთ სულით წმიდითა და ცეცხლით.

¹⁷მას ხელთ უპყრია თვისი არნადი და გაწმენდს თავის კალოს, და შეინახავს ხორბალს ბეღელში, ხოლო ბზეს მისცემს უშრეტ ცეცხლს.

¹⁸ბევრ სხვა რამესაც ახარებდა და შეაგონებდა ხალხს.

¹⁹ხოლო ჰეროდემ, მეოთხედმთავარმა, რომელსაც ამხილებდა იოანე ჰეროდიადას, მისი ძმის, ფილიპეს ცოლისა და ყველა იმ ბოროტების გამო, რაც ჩაედინა,

²⁰ყველაფერს ისიც მიუმატა, რომ საპყრობილეში ჩააგდო იოანე.

²¹როცა ნათელს იღებდა მთელი ხალხი და იესო, ნათელღებული, ლოცულობდა.

²²გაიხსნენ ცანი, და სული წმიდა ხორციელი სახით გადმოვიდა მასზე, როგორც მტრედი, და გაისმა ხმა ზეცით, რომელმაც თქვა: შენა ხარ ძე ჩემი საყვარელი, რომელიც შევიტკბე მე.

²³ხოლო იესო ამ დროისათვის იყო ოცდაათი წლისა, და იყო, როგორც ეგონათ, ძე იოსებისა, ელისა,

²⁴მატთატისა, ლევისა, მელქისა, იანაისა, იოსებისა,

²⁵მატათიასი, ამოსისა, ნაუმისა, ესლისა, ნაგესი,

²⁶მაათისა, მატათიასი, სემეისა, იოსებისა, იუდასი,

²⁷იოანასი, რესასი, ზორობაბელისა, სალათიელისა, ნერისა,

²⁸მელქისა, ადისა, კოსამისა, ელმოდამისა, ერისა,

²⁹იოსესი, ელიეზერისა, იორეიმისა, მატთატასი, ლევისა,

³⁰სიმეონისა, იუდასი, იოსებისა, იონანისა, ელიაკეიმისა,

³¹მელეასი, მაინანისა, მატათასი, ნათანისა, დავითისა,

³²იესესი, იობედისა, ბოოსისა, სალმონისა, ნაასონისა,

³³ამინადაბისა, არამისა, ესრომისა, ფარესისა, იუდასი,

³⁴იაკობისა, ისააკისა, აბრაამისა, თარასი, ნაქორისა,

³⁵სარუქისა, რაგავისა, ფალეკისა, ებერისა, სალასი,

³⁶კაინანისა, არფაქსადისა, სემისა, ნოესი, ლამექისა,

³⁷მათუსალასი, ენოქისა, იარედისა, მადელეილისა, კაინანისა,

³⁸ენოსისა, სეთისა, ადამისა, ღმრთისა.