Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია 1 Kings 1 Bible Online

1 Kings 1 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

1 Kings 1

¹როცა მოხუცდა მეფე დავითი და სიბერით გაცვდა, თბილი საბნებიც კი აღარ ათბობდა.

²და უთხრეს მისმა მსახურებმა: „გამოუძებნონ ჩვენს მეფე-ბატონს ახალგაზრდა ქალწული ქალი, რომ წარდგეს მეფის წინაშე და მოუაროს მას და გვერდში დაუწვეს, ასე თუ გათბება ჩვენი მეფე-ბატონი.“

³და დაუწყეს ძებნა ლამაზ ყმაწვილ ქალს მთელს ისრაელში და მონახეს შუნამელი აბიშაგი, და მიჰგვარეს მეფეს.

⁴ძალზე ლამაზი იყო ყმაწვილი ქალი და გახდა იგი მეფის მომვლელი და ემსახურებოდა მას, მაგრამ მეფეს არ შეუცვნია ის.

⁵გამედიდურდა ადონია, ხაგითის შვილი, და ამბობდა: მე უნდა ვიმეფოო. გაიჩინა ეტლები და მხედრები, და 50 მალემსრბოლი.

⁶და არ უსაყვედურია მამამისს, ასე რატომ იქცევიო? თვალტანადი ყმაწვილი იყო ის; აბესალომის მომდევნოდ ეყოლა იგი დედამისს.

⁷იოაბთან, ცერუიას ძესთან და აბიათარ მღვდელთან ჰქონდა საქმე დაჭერილი და ისინი ეხმარებოდნენ ადონიას.

⁸ცადოკ მღვდელი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ნათან წინასწარმეტყველი, შიმეყი, რეყი და დავითის მოყმენი მხარს არ უჭერდნენ ადონიას.

⁹და დახოცა ადონიამ ცხვრები, ხარები, ნასუქალი ხბორები ზოხელეთის ლოდთან, ყენ-როგელის მახლობლად რომ არის, და მოიწვია თავისი ძმები, უფლისწულები და იუდაელი კაცები, მეფის მსახურნი,

¹⁰ხოლო ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია, და მამაცი მოყმენი და სოლომონი, თავისი ძმა, არ მოუწვევია.

¹¹და უთხრა ნათანმა ბათშებაყს, სოლომონის დედას: „გაიგე, რომ გამეფდა ადონია, ხაგითის ძე, ჩვენმა ბატონმა დავითმა კი არაფერი იცის?

¹²ახლა, მოდი, ერთ რამეს გირჩევ: უშველე თავს და სოლომონს, შენს შვილს.

¹³წადი, შედი დავით მეფესთან და უთხარი: ‘განა შენ არ იყავი, მეფე-ბატონო, რომ შემომფიცე შენს მხევალს: შენი ვაჟი სოლომონი იმეფებს ჩემს შემდეგ, ის დაჯდებაო ჩემს ტახტზე, მაშ რატომ გამეფდა ადონია?’

¹⁴და აჰა, ვიდრე შენ მეფესთან იმასლაათებ, მეც შემოვალ და სიტყვას შეგაწევ.“

¹⁵და შევიდა ბათშებაყი მეფესთან ოთახში. ძალზე მოხუცი იყო მეფე და შუნამელი აბიშაგი უვლიდა მას.

¹⁶თავი დახარა ბათშებაყმა და თაყვანი სცა მეფეს. და უთხრა მეფემ: „რა გინდა?“

¹⁷და უთხრა: „ჩემო მეფე-ბატონო, ხომ შეჰფიცე შენს მხევალს უფლის, შენი ღმერთის სახელით: სოლომონი, შენი ვაჟი გამეფდება ჩემს შემდეგ და ჩემს ტახტზე ის დაჯდებაო?

¹⁸ახლა, აჰა, ადონია გამეფდა, შენ კი, მეფე-ბატონო, არაფერი გაგიგია.

¹⁹დაკლა მრავლი ხარი, მსუქანი მოზვერი და ცხვარი, და მოიწვია ყველა უფლისწული და აბიათარ მღვდელი და მხედარმთავარი იოაბი; ხოლო შენი მსახური სოლომონი არ მოუწვევია.

²⁰შენ კი, ჩემო ბატონო, მეფე ხარ, და შენსკენაა მოპყრობილი მთელი ისრაელის თვალი, რომ გამოუცხადო, ვინ ავა ჩემი მეფე-ბატონის ტახტზე მის შემდეგ.

²¹თორემ, როცა განისვენებს მეფე-ბატონი თავის მამებთან, დამნაშავენი გამოვალთ მე და ჩემი შვილი სოლომონი.“

²²და აჰა, ვიდრე ელაპარაკებოდა მეფეს, ნათან წინასწარმეტყველიც მოვიდა.

²³მოახსენეს მეფეს და უთხრეს: „აჰა, ნათან წინასწარმეტყველი.“ შევიდა მეფესთან და მდაბლად თაყვანი სცა მას;

²⁴და თქვა ნათანმა: „მეფე-ბატონო, შენა თქვი, რომ ჩემს შემდეგ ადონია გამეფდეს და ჩემს ტახტზე დაჯდესო?

²⁵რადგან ჩამოვიდა დღეს, დაკლა მრავალი ხარი, ნასუქალი მოზვერი და ცხვარი, და მოიწვია ყველა უფლისწული, მხედართმთავრები და აბიათარ მღვდელი. ახლა იქ არიან და ჭამენ და სვამენ მის წინაშე. გაჰყვირიან: ‘დღეგრძელობა მეფე ადონიას!’

²⁶არ მივუწვევივარ არც მე, შენი მსახური, არც ცადოკ მღვდელი, არც ბენაია იეჰოიადაყის ძე, და არც სოლომონი, შენი მსახური.

²⁷თუ მეფე-ბატონისგან მოდის ეს ბრძანება, რატომ არ მაუწყე შენს მსახურს, თუ ვინ უნდა დამჯდარიყო მეფე-ბატონის ტახტზე მის შემდეგ?“

²⁸და მიუგო მეფე დავითმა და უთხრა: „ბათშებაყს დამიძახეთ!“ და შევიდა ბათშებაყი მეფესთან და წარუდგა მას.

²⁹და დაიფიცა მეფემ და თქვა: „მოწმე იყოს უფალი, რომელმაც მიხსნა ყველა გაჭირვებიდან,

³⁰რომ როგორც შემოგფიცე უფლის, ისრაელის ღმერთის სახელით, შენი ვაჟი სოლომონი გამეფდება ჩემს შემდეგ და ის დაჯდება-მეთქი ჩემს ტახტზე ჩემს ნაცვლად, ასე გავაკეთებ დღეს.“

³¹და დაბლა დახარა თავი ბათშებაყმა, და თაყვანი სცა მეფეს და უთხრა: „უკუნისამდე იცოცხლოს ჩემმა მეფე-ბატონმა დავითმა!“

³²და თქვა მეფე დავითმა: „მომიხმეთ ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი და ბენაია იეჰოიადაყის ძე.“ და ისინიც წარდგნენ მეფის წინაშე.

³³და უთხრა მათ მეფემ: „იახლეთ თქვენი ბატონის მსახურნი, შესვით ჩემი ძე სოლომონი ჩემს ჯორზე და გიხონში ჩაიყვანეთ.

³⁴და იქ სცხონ იგი ისრაელის მეფედ ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა. და დაჰბერეთ ბუკსა და გამოაცხადეთ: უკუნისამდე ცხონდეს მეფე სოლომონი!

³⁵და ამოჰყევით მას და მოვა და დაჯდება ჩემს ტახტზე; ის იმეფებს ჩემს ნაცვლად; მას ვუანდერძე მე ისრაელისა და იუდას წინამძღვრობა.“

³⁶და მიუგო ბენაია იეჰოიადაყის ძემ მეფეს და თქვა: ამინ! ასევე ბრძანოს უფალმა, ჩემი მეფე-ბატონის ღმერთმა!

³⁷როგორც ჩემს მეფე-ბატონთან იყო უფალი, ასევე იყოს სოლომონთანაც. ჩემი მეფე-ბატონის, დავითის ტახტზე მეტად აამაღლოს მისი ტახტი.

³⁸და ჩავიდნენ ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია, იეჰოიადაყის ძე, ქერეთელნი და ფელეთელნი, და შესვეს სოლომონი მეფე დავითის ჯორზე და გიხონისაკენ წაიყვანეს.

³⁹და გამოიტანა მღვდელმა ცადოკმა კარვიდან ზეთის რქა და დაასხა სოლომონს. და დაჰბერეს ბუკსა და შესძახა მთელმა ხალხმა: „დღეგრძელი იყოს სოლომონ მეფე!“

⁴⁰უკან მოჰყვებოდა მთელი ხალხი სოლომონს, სტვირებს უკრავდნენ და ხარობდნენ დიდი სიხარულით, მიწა ირყეოდა მათი ყიჟინით.

⁴¹ის იყო მორჩნენ პურობას ადონია და მისი სტუმრები, რომ მოესმათ ეს ყიჟინა. და როცა გაიგონა იოაბმა ბუკისცემის ხმა, იკითხა, რა ხმაურიაო ქალაქში?

⁴²ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, და აჰა, მოვიდა იონათანი, აბიათარ მღვდლის ძე. და თქვა ადონიამ: „შემოდი, რადგან ღირსეული კაცი ხარ და ალბათ, კარგი ამბავიც მოგაქვს.“

⁴³და მიუგო იონათანმა ადონიას: „ვაგლახ, რომ არა! სოლომონი გაამეფა დავითმა, ჩვენმა მეფე-ბატონმა,

⁴⁴და გააყოლა მას მეფემ ცადოკ მღვდელი, ნათან წინასწარმეტყველი, ბენაია იეჰოიადაყის ძე, ქერეთელები და ფელეთელები და შესვეს იგი მეფის ჯორზე,

⁴⁵და მეფედ სცხეს იგი ცადოკ მღვდელმა და ნათან წინასწარმეტყველმა გიხონში, და გახარებულნი ამოვიდნენ იქიდან, და შეიძრა ქალაქი, ეს ის ხმა იყო, თქვენ რომ გაიგონეთ.

⁴⁶უკვე ზის სოლომონი სამეფო ტახტზე.

⁴⁷და მივიდნენ კიდეც და მიულოცეს მეფის მსახურებმა ჩვენს ბატონს, დავით მეფეს, და უთხრეს: ‘ადიდოს ღმერთმა სახელი სოლომონისა, შენი ძისა, შენს სახელზე მეტად, და აღამაღლოს მისი ტახტი შენს ტახტზე მეტად.’ და წამოიწია მეფე თავის საწოლზე და თაყვანი სცა.

⁴⁸და ასე თქვა მეფემ: კურთხეულია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელმაც მომცა დღეს ტახტის მემკვიდრე და ჩემი თვალით მახილვინა.“

⁴⁹და შეეშინდათ ადონიას წვეულთ, წამოიშალნენ და თავ-თავისი გზით წავიდნენ.

⁵⁰ხოლო ადონიამ სოლომონის შიშით სამსხვერპლოს მიაშურა და მის რქებს მოეჭიდა.

⁵¹ეს შეატყობინეს სოლომონს და უთხრეს: „აჰა, შეეშინდა ადონიას სოლომონ მეფის, და აჰა, სამსხვერპლოს რქებს მოეჭიდა და ამბობს: ‘შემომფიცოს დღეს მეფე სოლომონმა, რომ მახვილით არ მომკლავსო მის მსახურს.’“

⁵²და თქვა სოლომონმა: „თუ წრფელად მოიქცევა, მისი ერთი ბეწვიც არ დავარდება მიწაზე, მაგრამ თუ მზაკვრობა გაივლო გულში, მოკვდება.“

⁵³და გაგზავნა სოლომონ მეფემ ხალხი და ჩამოიყვანეს იგი სამსხვერპლოდან. და როცა მოვიდა, თაყვანი სცა მეფე სოლომონს. და უთხრა სოლომონმა: წადიო შენს სახლში.