Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია 1 Kings 22 Bible Online

1 Kings 22 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

1 Kings 22

¹ისე გავიდა სამი წელი, რომ არ მომხდარა ომი არამსა და ისრაელს შორის.

²მესამე წელს წავიდა იუდას მეფე იოშაფატი ისრაელის მეფესთან.

³და უთხრა ისრაელის მეფემ თავის მსახურთ: „იცით თუ არა, რომ ჩვენ გვეკუთნის გალაადის რამოთი? ჩვენ კი არც ვფიქრობთ, გამოვტაცოთ იგი ხელიდან არამის მეფეს.“

⁴და უთხრა მან იოშაფატს: „წამომყვები გალაადის რამოთისათვის ბრძოლაში?“ და უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: „რამ გაგვყო მე და შენ, რამ გაყო ჩემი ხალხი და შენი ხალხი, ჩემი ცხენები და შენი ცხენები?“

⁵და უთხრა იოშაფატმა ისრაელის მეფეს: „აბა, ჯერ დაეკითხე დღეს უფლის სიტყვას.“

⁶და შეკრიბა ისრაელის მეფემ წინასწარმეტყველნი, ოთხასამდე კაცი, და უთხრა მათ: „გავილაშქრო გალაადის რამოთზე თუ თავი შევიკავო?“ მათ თქვეს: „გაილაშქრე, მეფეს ჩაუგდებს ხელში უფალი.“

⁷და თქვა იოშაფატმა: „ხომ არ არის აქ სადმე კიდევ უფლის წინასწარმეტყველი, რომ მისი საშუალებით დავეკითხოთ უფალს?“

⁸და უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „კიდევ არის ერთი კაცი, რომელსაც შეგვიძლია ვაკითხვინოთ უფლისათვის, მაგრამ მძულს იგი, რადგან სასიკეთოს არ წინასწარმეტყველებს ჩემზე, არამედ მხოლოდ ცუდს. მიქაია იმლას ძეა ის.“ და თქვა იოშაფატმა: „ნუ ამბობ ასე, მეფეო.“

⁹და უხმო ისრაელის მეფემ ერთ-ერთ კარისკაცს და უთხრა: „სასწრაფოდ მომგვარე მიქაია იმლას ძე.“

¹⁰ისრაელის მეფე და იუდას მეფე იოშაფატი შესამოსლით შემოსილნი ისხდნენ თავ-თავის ტახტებში კალოზე, სამარიის კარიბჭესთან, და წინასწარმეტყველნი წინასწარმეტყველებდნენ მათ წინაშე.

¹¹და გაიკეთა ცედეკია ქენაყანას ძემ რკინის რქები და თქვა: „ასე ამბობს უფალი: შენ ამით ურქენ არამს და ბოლოს მოუღებო.“

¹²ყველა წინასწარმეტყველი ამასვე წინასწარმეტყველებდა და ამბობდა: „მიუხდი გალაადის რამოთს, გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს მას უფალი.“

¹³ასე ეუბნებოდა მიქაიას მის დასაძახებლად გაგზავნილი მოციქული: „აჰა, მეფის სასიკეთოს ერთხმად ამბობენ წინასწარმეტყველნი. შეეთანხმოს შენი სიტყვებიც მათ სიტყვებს. შენცა თქვი სასიკეთო რამ.“

¹⁴და თქვა მიქაიამ: „უფალს ვფიცავ, რომ იმას ვიტყვი, რასაც უფალი მიბრძანებს.“

¹⁵და მივიდა მეფესთან. უთხრა მეფემ: „მიქაია, გავილაშქროთ გალაადის რამოთზე თუ თავი შევიკავოთ?“ და უთხრა: „გაილაშქრე და გაიმარჯვებ, მეფის ხელში ჩააგდებს მას უფალი.“

¹⁶და უთხრა მეფემ: „კიდევ ერთხელ დაგაფიცო, რომ სხვას არაფერს მეტყვი, გარდა სიმართლისა უფლის სახელით?“

¹⁷და თქვა: „ვიხილე მთელი ისრაელი, უმწყემსო ფარასავით მიმოფანტულიყო მთებზე. და თქვა უფალმა: პატრონი არ ჰყავთ, დაბრუნდნენო მშვიდობით თავიანთ სახლებში.“

¹⁸და უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „ხომ გეუბნებოდი, სასიკეთოს არ იწინასწარმეტყველებს-მეთქი ჩემზე, არამედ მხოლოდ ცუდს.“

¹⁹და თქვა მიქაიამ: „აბა, ისმინე უფლის სიტყვა: ვიხილე, ტახტზე იჯდა უფალი და ცათა მთელი მხედრობა ედგა გვერდში, მარჯვნივ და მარცხნივ.

²⁰და თქვა უფალმა: ‘ვინ გაიტყუებს ახაბს, რომ გაილაშქროს და დაეცეს გალაადის რამოთში?’ ერთი ამას ამბობდა, მეორე — იმას.

²¹და გამოვიდა სული და წარუდგა უფალს და თქვა: ‘მე გავიტყუებ.’ ჰკითხა უფალმა: ‘რითი?’

²²და თქვა: ‘გავალ და სიცრუის სულად ვიქცევი ყველა მისი წინასწარმეტყველის ბაგეში.’ და თქვა უფალმა: ‘გაიტყუებ და კიდეც გამოგივა; წადი, ასე გააკეთე.’

²³აჰა, სიცრუის სული ჩაუდგა ახლა უფალმა ბაგეებში ამ შენს წინასწარმეტყველებს, უფალს კი ცუდი აქვს ნათქვამი შენზე.“

²⁴და მიეჭრა ცედეკია ქენაყანას ძე და ლოყაში გაარტყა მიქაიას, და თქვა: „როგორ მოხდა, რომ გვერდი ამიარა უფლის სულმა და შენში მეტყველებს?“

²⁵და თქვა მიქაიამ: „კარგი, მაშინ დაინახავ, ოთახიდან ოთახში რომ დაიწყებ სირბილს დასამალავად.“

²⁶და თქვა ისრაელის მეფემ: „შეიპყარით მიქაია და მიჰგვარეთ ამონს, ქალაქის თავს, და უფლისწულ იოაშს,

²⁷და უთხარით: ასე ამბობს-თქო მეფე: საპყრობილეში ჩააგდეთ ეს კაცი ცოტაოდენი პურისა და წყლის გარდა არაფერი მისცეთ, ვიდრე მშვიდობით მოვბრუნდებოდე.“

²⁸და თქვა მიქაიამ: „თუ მშვიდობით დაბრუნდი, უფალს არ ულაპარაკია ჩემი პირით.“ და თქვა: „ხალხნო, მისმინეთ ყველამ!“

²⁹და წავიდნენ ისრაელის მეფე და იოშაფატი, იუდას მეფე, გალაადის რამოთზე.

³⁰და უთხრა ისრაელის მეფემ იოშაფატს: „გადავიცვამ და ისე გავალ საომრად. შენ შენი სამოსელი გეცვას.“ და გადაიცვა ისრაელის მეფემ და გავიდა საომრად.

³¹და უბრძანა არამის მეფემ მეეტლეთა მეთაურებს, 31 კაცს, ვინც მას ჰყავდა: „ნუ შეებრძოლებით ნურც პატარას, ნურც დიდს, მხოლოდ ისრაელის მეფეს შეებრძოლეთ.“

³²როცა დაინახეს მეეტლეთა მეთაურებმა იოშაფატი, იფიქრეს, ეს არისო ისრაელის მეფე, და მისკენ გაეშურნენ, რომ შებრძოლებოდნენ. და იყვირა იოშაფატმა.

³³როცა მიხვდნენ მეეტლეთა მეთაურები, რომ არ იყო იგი ისრაელის მეფე, გაერიდნენ მას.

³⁴ალალბედზე მოზიდა მშვილდი ვიღაც კაცმა და ჯაჭვის პერანგის ნაწიბურთან დაჭრა ისრაელის მეფე. და უთხრა თავის მეეტლეს: „გატრიალდი და ბრძოლიდან გამიყვანე, რადგან დაჭრილი ვარ.“

³⁵გახურდა ბრძოლა იმ დღეს. და ეტლზე იდგა ისრაელის მეფე არამელთა პირისპირ, და მოკვდა საღამო ხანს. და წვეთავდა სისხლი ჭრილობიდან ეტლში.

³⁶და გაისმა ხმა ბანაკში მზის ჩასვლისას: „ყველა თავის ქალაქისკენ! ყველა თავის ქვეყნისკენ!“

³⁷და მოკვდა მეფე და წაასვენეს სამარიას, და დამარხეს მეფე სამარიაში.

³⁸და გარეცხეს ეტლი სამარიის ტბორზე, სადაც სიძვის დიაცებიც იბანდნენ და ლოკავდნენ ძაღლები მის სისხლს უფლის სიტყვისამებრ.

³⁹ახაბის დანარჩენი საქმენი, ყველაფერი, რაც გააკეთა — სპილოს ძვლის სახლი, რომელიც ააშენა, ქალაქები, რომელნიც გააშენა, ისრაელის მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

⁴⁰და განისვენა ახაბმა თავის მამებთან და გამეფდა მის ნაცვლად მისი ძე ახაზია.

⁴¹იოშაფატი, ასას ძე, გამეფდა იუდაზე ახაბის, ისრაელის მეფის მეოთხე წელს.

⁴²35 წლისა იყო იოშაფატი, როცა გამეფდა, და 25 წელს მეფობდა იერუსალიმში. დედამისი იყო ყაზუბა შილხის ასული.

⁴³ყველაფერში მამამისის, ასას გზას ადგა იგი, არ გადაუხვევია მისგან, და უფლის მოსაწონად იქცეოდა; ოღონდ გორაკები არ იყო გაუქმებული, ხალხი ჯერ კიდევ გორაკებზე სწირავდა მსხვერპლს და აკმევდა.

⁴⁴ზავი ჰქონდა იოშაფატს ისრაელის მეფესთან.

⁴⁵იოშაფატის დანარჩენი საქმენი, მისი გმირობა, რაც ჩაიდინა, და როგორ იბრძოდა, იუდას მეფეთა მატიანეშია ჩაწერილი.

⁴⁶ტაძრის მსიძავთა ნატამალნი, მისი მამის, ასას დრომდე რომ იყვნენ დარჩენილნი, აღგავა მიწის პირისაგან.

⁴⁷მეფე არ იყო ედომში, მხოლოდ მეფის დანიშნული ზედამხედველი იყო.

⁴⁸ათი თარშიშული ხომალდი ააგო იოშაფატმა ოფირში წასასვლელად და ოქროს მოსატანად, მაგრამ არ მიუღწევიათ მათ, რადგან ყეციონ-გებერშივე დაიმსხვრა ისინი.

⁴⁹მაშინ უთხრა ახაზიამ, ახაბის ძემ, იოშაფატს: იარონო ჩემმა მსახურებმა შენს მსახურებთან ერთად ხომალდებით. მაგრამ იოშაფატმა არ მოინდომა.

⁵⁰და განისვენა იოშაფატმა თავის მამებთან და დაიმარხა თავისი მამების გვერდით დავითის, მამამისის ქალაქში, და მის ნაცვლად გამეფდა იორამი, მისი ძე.

⁵¹ახაზია ახაბის ძე გამეფდა ისრაელზე სამარიაში, იოშაფატის, იუდას მეფის მეჩვიდმეტე წელს, და ისრაელზე იმეფა ორი წელი.

⁵²ბოროტებას სჩადიოდა უფლის თვალში, და დადიოდა მამამისის გზაზე და დედამისის გზაზე, და იერობოყამის, ნებატის ძის გზაზე, რომელმაც აცდუნა ისრაელი.

⁵³და ემსახურებოდა ბაყალს და თაყვანს სცემდა მას, და განარისხა უფალი, ისრაელის ღმერთი, როგორც მამამისი აკეთებდა.